Ο Γιάννης Α. Παπαϊωάννου υπήρξε συνθέτης και δάσκαλος, που με τη δημιουργία και την παιδαγωγική του δραστηριότητα σημάδεψε τη νεότερη μουσική ιστορία της Ελλάδας. Θεωρείται ο δάσκαλος της νεότερης γενιάς των Ελλήνων μουσικών (διατέλεσε καθηγητής ανώτερων θεωρητικών της μουσικής), ανήκει στους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1910 και πεθαίνει στην Αθήνα το 1989 κληροδοτώντας το μουσικό κόσμο με έργα υψηλής ποιότητας που τον καθιερώνουν ως έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Για 60 και πλέον χρόνια δημιούργησε ένα μεγάλο έργο, προσανατολισμένο κυρίως προς τις σύγχρονες μουσικές τάσεις, που περιλαμβάνει συμφωνικά έργα, μουσική δωματίου, φωνητική μουσική κ.ά., με πολλές εκτελέσεις παγκοσμίως. Αλλά το πιο σημαντικό του έργο θεωρείται το διδακτικό, αφού θεωρείται ως ο πιο φημισμένος «Δάσκαλος» (όπως ήταν γνωστός), που μόρφωσε ολόκληρη γενιά Ελλήνων συνθετών, παραδίδοντας μαθήματα μέχρι το θάνατό του. Εκτελέσεις των έργων του έχουμε σε χώρες όπως Αγγλία, Γερμανία, Σουηδία, Ουγγαρία, Ιταλία αλλά και τις ΗΠΑ. Γράφει μεταξύ άλλων Συμφωνίες, Σονάτες, Κουαρτέτα, Κονσέρτα, Τραγούδια για χορωδία με συνοδεία οργάνων, Τραγούδια για φωνή-πιάνο, εναρμονίζει δημοτικά τραγούδια και βυζαντινά μέλη.