«Η εξαγορά των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού της Αγροτικής Τράπεζας από την Τράπεζα Πειραιώς, σηματοδοτεί μια νέα πορεία εκκίνησης για το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας, η οποία πιστεύουμε ότι θα οδηγήσει σε καλύτερες μέρες. Ο Σύλλογός μας χαιρετίζει με ιδιαίτερη ικανοποίηση την εξέλιξη αυτή και επισημαίνει ότι η διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας των συναδέλφων της Αγροτικής είναι η καλύτερη προϋπόθεση για την επιτυχία του εγχειρήματος και τη θετική κοινή πορεία όλων των εργαζομένων, ενώ παράλληλα έχει σημαντική συνδικαλιστική και πολιτική αξία γιατί σηματοδοτεί πιλοτικά ανάλογη μεταχείριση για τους εργαζόμενους στις τράπεζες στις επόμενες εξελίξεις συγχωνεύσεων και εξαγορών».
Με αυτά τα λόγια «καλωσόρισε» σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων της Τράπεζας Πειραιώς τους συναδέλφους τους από την Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ), μετά την ολοκλήρωση, και τυπικά, της μεταβίβασης του «υγιούς τμήματος» της δεύτερης στην τράπεζα Πειραιώς.
Την ώρα δηλαδή που οι συνάδελφοί τους στην Αγροτική, αλλά και ολόκληρος ο κλάδος, βρίσκονται μετέωροι και ήδη στους δρόμους αποφασισμένοι να εμποδίσουν τις νέες επιδιώξεις για ιδιωτικοποιήσεις μέσω συγχωνεύσεων και ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών, την ώρα που κινδυνεύουν με απολύσεις, και ταυτόχρονα οι μικρομεσαίοι αγρότες από κατασχέσεις της υποθηκευμένης γης τους και των άλλων περιουσιακών τους στοιχείων, εκείνοι όχι μόνο μοιράζουν διαπιστευτήρια για τη διοίκηση της Πειραιώς, η οποία «θα σχεδιάσει μία νέα πολιτική που θα αφορά στη στήριξη και την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας της χώρας μας», όπως λένε, αλλά διατυμπανίζουν ότι θα υποστηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτή τη «νέα πορεία προς το μέλλον»... Τύφλα να 'χει η τραπεζική εργοδοσία...
Η «Αυγή», ο ... «Κινέζος»...
Για άλλη μια φορά ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του πιάνονται με ...επιλεκτική ή ασθενή μνήμη. Συγκεκριμένα, ο Π. Τριγάζης, σε σχόλιο του στην χτεσινή «Αυγή» για να κρύψει τις θέσεις που διατύπωνε ο φορέας σχετικά με την πολιτική του Αμερικανού Προέδρου Ομπάμα για «τη διέξοδο από την κρίση», φαντασιώνεται ότι ο «Ριζοσπάστης» του διαστρεβλώνει τις θέσεις.
Αναφερόμενος σε πρωτοσέλιδο σχόλιο του «Ρ» που έλεγε: «Θυμάστε που ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε προεκλογικά τα κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης να ασπαστούν το "μοντέλο Ομπάμα" στη διαχείριση της κρίσης στάζοντας μέλι για τον Αμερικανό Πρόεδρο και την πολιτική του», ο σχολιογράφος λέει «Ουδέν αναληθέστερο. Πού το είδε το "μέλι" ο "Ρ";». Και για να το στηρίξει επικαλείται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προσκαλέσει στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις το κίνημα «Occupy Wall street» που αντιπολιτεύεται τον Ομπάμα. Λέει ακόμα: « Δεν έχει διαβάσει ο "Ρ" τις αναλύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το χαρακτήρα της σημερινής παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008;».
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν τον ...Κινέζο, αλλά καλά θα κάνουν να ανατρέξουν στην εφημερίδα τους στις 14/6/12, σελ. 5, όπου αναδημοσιεύεται άρθρο του πρόεδρου του κόμματος Αλ. Τσίπρα στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» στις 12/6, όπου λέει κατά λέξη το εξής: «Ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε δίκιο όταν είπε την περασμένη Παρασκευή, "ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αναπτυχθούμε τώρα, ακόμη και αν "κλειδώσουμε" σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο σταθεροποίησης του χρέους και των ελλειμμάτων μας και ας αρχίσουμε να τα μειώνουμε με σταθερό, λογικό τρόπο". Αυτό ισχύει και για την δική μου χώρα. Η ανάγκη να δοθεί στην Ελλάδα μια ευκαιρία για πραγματική ανάπτυξη και ένα νέο μέλλον είναι ευρύτερα αποδεκτή από ποτέ».
Ο λαός δεν επιλέγει τη «μέθοδο» σφαγής του
«
Δεν έχουμε καμία τέτοια διάθεση να ρίξουμε την κυβέρνηση ή να βρούμε αφορμή για να αποχωρήσουμε. Θα ήταν καταστροφικό κάτι τέτοιο"... "Επ' ουδενί δεν πρέπει να διακινδυνευτεί η πιο σημαντική επιλογή της χώρας, που δεν είναι άλλη από την παραμονή στην ΕΕ, και κατ' επέκταση στη ζώνη του ευρώ». Αυτά έλεγε χτες το πρωί (στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ) ο εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ, Α. Παπαδόπουλος, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ πατάει σε γερούς πυλώνες και οι όποιοι τριγμοί προκαλούνται από τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης καθόλου δεν απειλούν τη «συνοχή» της. Οι κυβερνητικοί εταίροι συμφωνούν πλήρως στην υλοποίηση του σχεδίου για έξοδο από την κρίση προς όφελος της πλουτοκρατίας βουλιάζοντας το λαό στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Αυτός ο στρατηγικός στόχος υπηρετείται με το νέο πακέτο βάρβαρων μέτρων ύψους 3+11,5 δισ. ευρώ και συνολικότερα με το νέο επικαιροποιημένο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί της συγκυβέρνησης έχουν αποδείξει με λόγια και έργα, τη βούληση και την αποφασιστικότητά τους να χρεοκοπήσουν ανεξέλεγκτα το λαό για να διασωθεί η πλουτοκρατία.
Πρώτος και καλύτερος ο Ευ. Βενιζέλος, που φοράει τώρα τη μάσκα του δήθεν σκληρού διαπραγματευτή με την τρόικα. «Θα κάνουμε γρήγορα και αποτελεσματικά όλα όσα πρέπει να γίνουν», διαβεβαίωσε εξερχόμενος από προηγούμενη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, θεωρώντας προφανή και δεδομένα τα νέα μέτρα λιτότητας και περικοπών των κοινωνικών δαπανών, την προώθηση των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών και το «πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας», όπως είπε. Ο ίδιος, μιλώντας προχτές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, επαναβεβαίωσε ότι «το ΠΑΣΟΚ στηρίζει με υπευθυνότητα την κυβέρνηση, θέλουμε η κυβέρνηση να έχει μακρά πνοή, ορίζοντα τετραετίας». Μετά τη χτεσινή σύσκεψη η μάσκα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ έπεσε και αποκαλύφθηκε καθαρά ότι εμπαίζει ξεδιάντροπα το λαό, με προφανή στόχο την παράταση της ανοχής στη συγκυβέρνηση. Στο ίδιο μήκος ο Φ. Κουβέλης έχει ομολογήσει ότι στις συσκέψεις των τριών πολιτικών αρχηγών υπάρχει «κλίμα συνεργασίας», προφανώς στη νέα σφαγή του λαού. Ταυτόχρονα αποκηρύσσει κάθε ιδέα για αποχώρηση από την κυβέρνηση, προδικάζοντας τη στήριξή του στα νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Την αλήθεια την είπε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας μετά τη σύσκεψη της περασμένης Δευτέρας: «Ολοι συμφωνούμε ότι πρέπει να βρεθούνε 11,5 δισ. ευρώ από τις δαπάνες, όλοι συμφωνούμε ότι χρειαζόμαστε δυο χρόνια ακόμη (...) όμως το ζητούμενο είναι οι επιλογές μας να μην ακυρώσουν τη δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης, και κυρίως να μην ακυρώσουν τη δυνατότητα να παραμείνει η χώρα μας στην Ευρωζώνη».
Περιθώρια για αυταπάτες δεν υπάρχουν. Τα μέτρα έχουν «κλειδώσει» και πάνω απ' όλα έχει κλειδώσει η αποφασιστικότητα των κυβερνητικών εταίρων να τα περάσουν διά πυρός και σιδήρου. Η άνανδρη επίθεση των ΜΑΤ κατά των ηρωικών απεργών στη «Χαλυβουργία» ήταν ένα ξεκάθαρο δείγμα γραφής. Το λαό δεν τον ενδιαφέρει αν θα σφίξουν γρήγορα ή σιγά σιγά το σχοινί γύρω από το λαιμό του - αυτή είναι στην πραγματικότητα η διαφωνία ανάμεσα στους δημίους του - αλλά να τους αποτινάξει από πάνω του και να βάλει πλώρη για μια άλλη κοινωνία και εξουσία. Ενδιάμεση λύση δεν υπάρχει.
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
... και ο ΣΥΡΙΖΑ
Αυτό είναι ένα μόνο δείγμα από τα πολλά διαπιστευτήρια που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα λίγο πριν τις δεύτερες εκλογές της 17ης Ιούνη, ότι θέλει άλλη μορφή διαχείρισης με «πραγματική ανάπτυξη», δηλαδή καπιταλιστική ανάπτυξη, που δήθεν θα ωφελήσει και το λαό. Μάλιστα, σε άλλες συνεντεύξεις σε διεθνή μέσα μίλησε με θαυμασμό για το «New Deal» του Φραγκλίνου Ρούσβελτ, και το «αναπτυξιακό πρόγραμμα» του Ομπάμα, της «στήριξης της οικονομίας» το οποίο σημείωνε ότι «λείπει από την Ευρώπη»!
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» προσπαθεί τώρα σαν τη σουπιά να ρίξει μελάνι και να κρύψει ότι αυτό που προωθεί είναι μια πολιτική που θα επισπεύσει την επαναφορά του κεφαλαίου σε τροχιά ανάπτυξης και θα προσφέρει ψίχουλα στα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του λαού, όπως γίνεται και στις ΗΠΑ ή την ΕΕ με τις στρατιές των ανέργων, των αστέγων και πεινασμένων που αυξάνονται.
Οσο για το ευφάνταστο ότι ο «Ρ» δεν ξέρει την θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρισης, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ας ανοίξουν το αρχείο τους από το 2008, τότε που μίλαγαν για «καζινοκαπιταλισμό» και «γκολτεν μπόις», για «κρίση χρέους» και «κακοδιαχείριση» ως και για «ευρωπαϊκή λύση», ή «σκληρή διαπραγμάτευση στην ΕΕ για να γίνει αυτή κοινωνική». Πάει πολύ σήμερα οι διαχειριστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας να ζητάνε και τα ρέστα από τους κομμουνιστές γιατί παλεύουν να σπάσουν οι αυταπάτες στα λαϊκά στρώματα περί «ανθρώπινου καπιταλισμού».
Μέτρα εξαθλίωσης
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΕΧΕΙ και τα όριά του και οι περίφημες «διαπραγματεύσεις» μεταξύ των τριών κυβερνητικών κομμάτων σχετικά με τα μέτρα των 11,5 δισ. έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όρια αυτά.
Ολοι ξέρουμε ότι μαγειρεύουν νέα μέτρα εξαθλίωσης και μάλιστα με μεγαλύτερο ακόμη κόστος. Δεν μπορούν να μας κοροϊδεύουν.
Η ΝΔ να μας λέει ότι προσπαθεί να προωθήσει τη σταθεροποίηση των φόρων, το ΠΑΣΟΚ ότι παλεύει για τους μισθούς στο Δημόσιο και η ΔΗΜΑΡ ότι προσπαθεί για τις ιδιωτικοποιήσεις.
Μέχρι και οι πέτρες έχουν καταλάβει τι γίνεται: Τους μισθούς θα τους μειώσουν, τις ΔΕΚΟ θα τις ξεπουλήσουν και θα επιβάλουν νέα φτώχεια και ανέχεια σε όλα τα επίπεδα.
Ολα αυτά θα τα κάνουν και οι τρεις μαζί και θα τους στηρίξουν εμμέσως πλην σαφώς όσοι τάσσονται - με οποιονδήποτε τρόπο - υπέρ των ευρωπαϊκών μονόδρομων. Γιατί εκεί είναι η ρίζα αυτών των πολιτικών.
Αυτό κανένα δούλεμα, καμία «διαρροή» και καμία τηλεοπτική - επικοινωνιακή κορόνα δεν μπορεί να το αποκρύψει.
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑΤΕ, τα «ραβασάκια» με το χαράτσι της ΔΕΗ ξεκίνησαν να φεύγουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Ετσι, όποιοι είχαν κάποιες αμφιβολίες για το αν θα τα καταφέρουν να πάνε μερικές μέρες διακοπές (με τα αυξημένα εισιτήρια, τους μειωμένους μισθούς κ.λπ.) δε θα έχουν πια κανένα δίλημμα: Αποκλείεται!
Η κυβέρνηση πάντα προνοεί και έχει καλό... «timing» στις κινήσεις της, ιδίως στα οικονομικά θέματα. Τι δηλαδή; Να αφήσει τον κοσμάκη να αγχώνεται με αβεβαιότητες και πιθανότητες; Οχι βέβαια.
Ξέρετε, την καλή μας υγεία σκέφτεται και ως γνωστόν το...άγχος και η πολλή σκέψη προκαλούν προβλήματα στον οργανισμό. Κι όπως είναι γνωστό τα δημόσια νοσοκομεία λόγω κρίσης δεν μπορούν να επιβαρύνονται.
Γρηγοριάδης Κώστας
Πανεπιστήμια ΑΕ
Επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων με τη «διαδικασία του κατεπείγοντος» προωθεί η συγκυβέρνηση, που μέσα στο κατακαλόκαιρο επέλεξε να φέρει στη Βουλή σχέδιο νόμου με μικροαλλαγές στο νόμο - πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση το οποίο ψηφίστηκε χτες επί της αρχής. Ο νόμος - πλαίσιο αποτελεί μια συνολική παρέμβαση στη δομή, το περιεχόμενο και τη διοίκηση της ανώτατης εκπαίδευσης, στρέφοντάς την αποφασιστικά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, υποτάσσοντάς την στη στρατηγική των μονοπωλίων. Σε ό,τι αφορά αυτά τα χαρακτηριστικά του, παραμένει άθικτος.
Πέρασε ένας χρόνος περίπου από την ψήφισή του από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, δηλαδή από «ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία» και η πίεση των κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος, στις οποίες πρωτοστάτησαν ριζοσπάστες φοιτητές και πανεπιστημιακοί που δεν δέχονται να γίνουν τα φερέφωνα και οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές, τον κατέστησαν ανενεργό. Εγιναν πολύμηνα «παζάρια» με πρυτάνεις, ένας «διάλογος» στα μέτρα της πολιτικής που υπαγόρευσε το νόμο - πλαίσιο, επιχειρήθηκε μία καλλιέργεια προσδοκιών για αλλαγές και τελικά το υπουργείο «σμίλεψε» ορισμένες επιμέρους πλευρές του νόμου, για να ικανοποιήσει ένα κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας, να εμφανίσει διαλλακτικό προφίλ, να ρίξει στάχτη στα μάτια.
Το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει την προηγούμενη εκδοχή του νόμου - πλαίσιο με διατάξεις που κατά το υπουργείο Παιδείας θα εξασφαλίσουν την εφαρμογή του και έρχεται να συμβάλει στο αντιδραστικό κομμάτι του. Ανοίγει ζήτημα «αιώνιων φοιτητών» που θα σημάνει διαγραφές και δίδακτρα σε νέους που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις σπουδές, αφού αφήνονται ουσιαστικά χωρίς καμία μέριμνα. Θέτει ως άμεσο στόχο τη «χωροταξική αναδιάρθρωση των ΑΕΙ», το κλείσιμο δηλαδή σχολών, απολύσεις προσωπικού και επανασχεδιασμό συνολικά του χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης με βάση τη «σύγκλιση εκπαίδευσης και οικονομίας» που διαπνέει όλο το πνεύμα των αντιδραστικών αλλαγών που έρχονται στην ανώτατη εκπαίδευση. Ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση του ασύλου, το περαιτέρω χτύπημα στο περιεχόμενο των σπουδών και στη συμμετοχή των φοιτητών στις αποφάσεις, για πολύπλευρο χτύπημα στην ανώτατη εκπαίδευση.
Το πανεπιστήμιο που οικοδομείται μέσα σε ένα τοπίο γενικότερου ξεπουλήματος και «μεταρρυθμίσεων» σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και περιγράφεται και στις δύο εκδοχές του νόμου - πλαίσιο αλλά και η ανώτατη εκπαίδευση στη σημερινή της κατάσταση δεν έχουν ως γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες. Μόνος δρόμος για αυτές είναι η ρήξη με τις αλλαγές που έρχονται και την πολιτική που τις υπαγορεύει. Ο λαός, για να μπορεί να γευτεί κι ο ίδιος τα επιτεύγματα της επιστήμης, για την πραγματική του πρόοδο, έχει ανάγκη μια ανώτατη εκπαίδευση που θα λειτουργεί προς όφελός του και όχι προς όφελος των μονοπωλίων. Που θα είναι πραγματικά δωρεάν καλύπτοντας τις ανάγκες για σίτιση και στέγαση του συνόλου των φοιτητών. Που θα παρέχει σύγχρονη εκπαίδευση, υψηλού επιπέδου, θα υπηρετεί το δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού, θα ετοιμάζει επιστημονικό δυναμικό ικανό να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας, την έρευνα, εξασφαλίζοντας την πρόοδο και την ευημερία των εργαζομένων.
Προμετωπίδα του νέου σφαγείου στους μισθούς
Γρηγοριάδης Κώστας
«Γιατί ζούγκλα στην αγορά εργασίας είναι περισσότερο η ανεργία, παρά η μερική ή και η χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία». Η φράση αυτή από την επιστολή του υπουργού Εργασίας προς τους κοινωνικούς εταίρους δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολιών για «το πού το πάει» η τρικομματική κυβέρνηση με τον κοινωνικό διάλογο που ξεκινάει για το Εργασιακό. Ωμά και κυνικά ο Γ. Βρούτσης διατρανώνει τη βούληση της κυβέρνησης να ενισχύσει τη «ζούγκλα» που έχουν επιβάλει οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι εργοδότες με τη μερική ή τη χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία, ενθαρρύνοντας με κάθε μέσο την επέκταση και κυριαρχία των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Ουσιαστικά η τρικομματική κυβέρνηση διά στόματος του υπουργού Εργασίας διακηρύσσει ότι όχι μόνο είναι αποδεκτή η μερική, η ανασφάλιστη, η χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία, με δύο λόγια η φτηνή εργασία, αλλά επιβάλλεται να γενικευτεί και μάλιστα με τη βούλα του νόμου. Αυτός είναι στην πραγματικότητα ο στόχος του διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους και η παραπάνω φράση - μνημείο κυνισμού του υπουργού Εργασίας αποτελεί την προμετωπίδα του νέου σφαγείου που στήνεται, με τη συμμετοχή φυσικά και των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, σε βάρος των μισθών, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αποτελεί άλλωστε δέσμευση του ίδιου του πρωθυπουργού έναντι της εγχώριας πλουτοκρατίας. Προεκλογικά ο Α. Σαμαράς δε δίσταζε να δηλώνει ότι είναι αδιανόητο να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα όταν δίπλα υπάρχει ανεργία... Από την άλλη πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα της ανεργίας αξιοποιείται από την κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους της για να πέσουν οι μισθοί στα Τάρταρα και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λυθεί ή να ανακουφιστεί όσο και αν ρίξουν τους μισθούς, γιατί απλά είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό.
Υποκρισία και εξαπάτηση
«Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για μια ευρωπαϊκή λύση για το χρέος με διαγραφή μέρους του και απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, για δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, ανάπτυξη και αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των εργαζομένων». Αυτά αναφέρονται επί λέξει στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για το νέο πακέτο μέτρων που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Θέτει καθαρά τα όριά του που αρχίζουν και τελειώνουν στον στρωμένο με αγκάθια για το λαό ευρωμονόδρομο. Μιλάει λοιπόν για «ευρωπαϊκή λύση του χρέους», η οποία βέβαια είναι τόσο γνωστή όσο και η αντιλαϊκή λαίλαπα που συντρίβει τα λαϊκά στρώματα. Αλλωστε για αυτή την «ευρωπαϊκή λύση» πασχίζει και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που κατά τ' άλλα την κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάει για «διαγραφή μέρους του χρέους». Ξεχνάει πως αυτή τη «μερική διαγραφή» διατυμπανίζει πως κατάφερε και ο Ε. Βενιζέλος με το PSI φέρνοντας το 2ο Μνημόνιο και όλα τα μέτρα που τώρα συζητάει η συγκυβέρνηση. Μιλάει επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ για «απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ». Δηλαδή δίνει διαβεβαιώσεις πως δεν θα κουνηθεί ούτε βήμα από αυτό το πλαίσιο που επιβάλλει μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, ούτε καν για τα μάτια να στραφεί σε άλλες πηγές δανεισμού. Τι να πει κανείς. Απύθμενη υποκρισία. Οχι. Πρόκειται για εξαπάτηση του λαού.
Δύο κόσμοι...
Μέχρι και τον Ν. Ζαχαριάδη θυμήθηκε χτες στη Βουλή, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Απόστολος Κακλαμάνης, προκειμένου να απαιτήσει από το ΚΚΕ, τη στήριξη των πολιτικών που ασκούνται προκειμένου να βοηθηθεί η... Ελλάδα στο καθεστώς «πολέμου» στο οποίο υποστήριξε ότι βρίσκεται. «Πολύ έγκαιρα το ΚΚΕ είπε από τον Οκτώβρη ότι έχουμε πόλεμο», όμως «πόλεμο του κεφαλαίου εναντίον της εργατικής τάξης», απάντησε αμέσως ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος. Θύμισε μάλιστα πως «δεν υπάρχει μία Ελλάδα. Η Ελλάδα του Μάνεση είναι η ίδια με αυτή των χαλυβουργών;» προσθέτοντας ότι «υπάρχει η Ελλάδα που από την κρίση κερδίζει και αυτή που οδηγείται στην εξαθλίωση»!
Feeds
