Στο καμίνι της Αθήνας ακόμα και οι αρχαιολογικοί χώροι έκλεισαν χτες για να αποφευχθούν περιστατικά θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων και των επισκεπτών. Ομως όλη την προηγούμενη βδομάδα, και χτες, παρόλο που το θερμόμετρο είχε χτυπήσει κόκκινο, σε μια σειρά χώρους εργασίας η εργοδοσία θεωρούσε ότι οι εργαζόμενοι δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο, μετατρέποντας το καμίνι σε κολαστήριο.

Ακόμα πιο αποκαλυπτικό είναι και το εξής περιστατικό. Την προηγούμενη βδομάδα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην ΕΥΔΑΠ είχαν ζητήσει από τη διοίκηση να ενεργοποιήσει την εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, η οποία προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση των υψηλών θερμοκρασιών. Για τα λεγόμενα εξωτερικά συνεργεία προβλέπεται μεταξύ άλλων διαλειμματική εργασία, αλλά και διακοπή εργασιών τις μεσημεριανές ώρες. Κάτι που γινόταν μέχρι πέρυσι αλλά όχι και φέτος. Επίσης, να σημειωθεί ότι μέχρι πέρυσι η εγκύκλιος αποστελλόταν στους χώρους δουλειάς και ενημερώνονταν οι εργαζόμενοι. Φέτος γνωστοποιήθηκε μόνο ένα υπηρεσιακό σημείωμα και αυτό όχι σε όλους τους χώρους δουλειάς.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κοινοποίησαν το αίτημα αυτό προς την Ομοσπονδία και στην Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΥΑΕ) η οποία αποτελείται από εκπροσώπους των εργαζομένων. Σε ενημέρωση που είχαν από τον πρόεδρο (ΔΑΚΕ) της ΕΥΑΕ ειπώθηκε ότι ένας γενικός διευθυντής απάντησε πως αρκεί οι εργαζόμενοι να φοράνε καπέλο και να πίνουν νερό! Ακόμα, ένας άλλος γενικός διευθυντής είπε την προηγούμενη βδομάδα στην Ομοσπονδία ότι παρακολουθούν την κατάσταση και θεωρούν πως δε συντρέχει λόγος να ληφθούν επιπλέον μέτρα!

Τέλος, όταν το ΠΑΜΕ ζήτησε από τον πρόεδρο (ΠΑΣΚΕ) της Ομοσπονδίας η ίδια η Ομοσπονδία να καλέσει τους εργαζόμενους να διακόπτουν τις εργασίες προκειμένου να προστατευθούν δεν πήρε καμιά απάντηση...

Τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν την έγκαιρη διαπίστωση του ΠΑΜΕ ότι ακόμα και η τήρηση στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας είναι ζήτημα συνεχούς αναμέτρησης με την πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα» και ότι «απαιτείται η πρωτοβουλία και η ενεργητική παρέμβαση των ίδιων των ταξικών σωματείων, των επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας, των ίδιων των εργαζομένων, που πρέπει να οργανωθούν στα συνδικάτα, να τα μαζικοποιήσουν και να προπαγανδίσουν αυτά τα μέτρα σαν στόχους πάλης μέσα στους εργαζόμενους».