Η απόφαση της κυβέρνησης της Αργεντινής να επανα-κρατικοποιήσει την πετρελαϊκή εταιρεία ΥΡF, ακυρώνοντας τη συμφωνία με την ισπανική Repsol, προκάλεσε (όπως αναμενόταν) μεγάλες αντιδράσεις.

Αν και η «κρατικοποίηση» δεν είναι παρά ελιγμός της αργεντίνικης κυβέρνησης στο πλαίσιο των ανταγωνισμών για τον έλεγχο των λατινοαμερικάνικων πετρελαίων, οι αντιδράσεις τόσο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και τις ΗΠΑ, δείχνουν ακριβώς το μέγεθος αυτών των ανταγωνισμών.

Μετά την κυβέρνησης της Ισπανίας που απάντησε με απειλές για πάσης φύσεως αντίποινα, το λόγο πήρε η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία ανακοίνωσε ότι μελετά προσφυγή κατά της Αργεντινής, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, για τους περιορισμούς που επιβάλλει στις εισαγωγές της.

Σ' αυτόν, τον εμπορικό πόλεμο, η ΕΕ αναζητεί συμμάχους και είναι πολύ πιθανόν να τους βρει, καθώς ΗΠΑ, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία και άλλοι έχουν εκφράσει δυσαρέσκεια για τους περιορισμούς αυτούς.

Το ενδιαφέρον είναι ότι όλοι οι προσφεύγοντες κατά της Αργεντινής έχουν καταφύγει κατ' επανάληψη σε μέτρα προστασίας των προϊόντων τους με επιβολή δασμών επί των εισαγωγών, ή παροχή κινήτρων στις εξαγωγές τους.

Την είδηση περί σχεδίων προσφυγής στον ΠΟΕ επιβεβαίωσε την περασμένη Τετάρτη ο επίτροπος Εμπορίου της ΕΕ, Κάρελ ντε Γκουχτ, τονίζοντας πως η κρατικοποίηση της YPF «προκάλεσε σοκ στη διεθνή επιχειρηματική κοινότητα». Ο Ευρωπαίος επίτροπος προειδοποίησε ότι «οι επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη της Αργεντινής θα γίνονται αισθητές για πολύ καιρό» και η ΕΕ θα κάνει «ό,τι μπορεί» για να στηρίξει το αίτημα της Μαδρίτης για πλήρη αποζημίωση.

Η συμμετοχή στην επιχείρηση «τιμωρίας» της Αργεντινής (η οποία ουσιαστικά ζήτησε μόνο μια αλλαγή των όρων) αποδεικνύει ότι οι ιμπεριαλιστές ξεχνούν κάθε μεταξύ τους διαφορά, όταν πρόκειται να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους.