Associated Press

Με αστυνομική βία αντιμετωπίστηκε η διαδήλωση των φοιτητών έξω από την αμερικανική πρεσβεία στο Λίβανο

Στο επίκεντρο της διεθνούς αντιπαράθεσης παραμένει η πρόσφατη αμερικανο-βρετανική επιδρομή εναντίον της Βαγδάτης, ενώ πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι στην όλη περιοχή του Κόλπου εντείνεται η κούρσα για την απόκτηση πολιτικής και γεωστρατηγικής επιρροής. Στο πλαίσιο των συζητήσεων αυτών αίσθηση προκαλούν οι δηλώσεις αξιωματούχων του Πενταγώνου ότι «οι έξυπνες βόμβες που χρησιμοποιήθηκαν την περασμένη Παρασκευή δεν πέτυχαν, σε μεγάλο βαθμό, το στόχο τους (πάλι)», λίγη ώρα πριν την πραγματοποίηση άλλης μιας «επιδρομής ρουτίνας» στη βόρεια ζώνη «απαγόρευσης πτήσεων».

«Για να αμυνθούν από τα ενδεχόμενα πυρά της ιρακινής αεράμυνας, τα αμερικανικά αεροσκάφη, που βρέθηκαν στο στόχαστρό της, έπληξαν στρατιωτικούς στόχους στο βόρειο Ιράκ και επέστρεψαν ασφαλή στη βάση τους στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας». Αυτό ανακοίνωσε λακωνικά η Ευρωπαϊκή Διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας, σημειώνοντας ότι οι βομβαρδισμοί σημειώθηκαν στην περιοχή της Μοσούλης, περίπου 400 χλμ. βορείως της Βαγδάτης. Τη λακωνική αυτή ανακοίνωση, πάντως, συνοδεύει η αξιοσημείωτη διαρροή από την τουρκική κυβέρνηση ότι δυσαρεστείται από την πραγματοποίηση τέτοιων επιδρομών.

Λίγες ώρες νωρίτερα, ο Κρεγκ Κουίνγκλεϊ, εκπρόσωπος του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, επιβεβαίωνε εκ μέρους του Πενταγώνου δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ», σύμφωνα με το οποίο η αμερικανική «ευστοχία» κατά την επιδρομή της περασμένης Παρασκευής ήταν, τουλάχιστον, «ατυχής». Ο Κουίνγκλεϊ δήλωνε ότι οι περισσότερες αμερικανικές «έξυπνες βόμβες» απέκλιναν, τουλάχιστον, 90 μέτρα των στόχων τους. Ο Αμερικανός αξιωματούχος απέδωσε την αστοχία αυτή σε «τεχνικά προβλήματα, που ίσως οφείλονται σε ελλιπή συντονισμό με το νέο σύστημα του δορυφόρου», σε αντίθεση με την «ακρίβεια» των βρετανικών πληγμάτων, που βασίζονται στην «κλασική μέθοδο της τηλεκατεύθυνσης με λέιζερ». Ουδέν σχόλιο έγινε, φυσικά, για το τι συνέπειες μπορεί να είχε σε απώλειες η αμερικανική «αστοχία».

Αμεση ήταν η αντίδραση της Μόσχας και στους χτεσινούς βομβαρδισμούς, παρά το γεγονός ότι αποτελούν, τα τελευταία δύο χρόνια, «σύνηθες φαινόμενο» στις ζώνες «απαγόρευσης πτήσεων», γεγονός που αποδεικνύει την όξυνση της αντιπαράθεσης. Ο στρατηγός Λεονίντ Ιβατσόφ, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Αμυνας, μίλησε για «νέα αμερικανική πρόκληση απέναντι στην παγκόσμια κοινή γνώμη» και «νέο πλήγμα στο κύρος των διεθνών οργανισμών και του Διεθνούς Δικαίου».

Στο μεταξύ, οξύνονται οι τόνοι της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Κίνα και τις ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον επέμεινε στον ισχυρισμό ότι Κινέζοι επιστήμονες και αξιωματούχοι εργάζονται στην επανακατασκευή του τηλεπικοινωνιακού συστήματος του Ιράκ. Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ρίτσαρντ Μπούτσερ, επιβεβαίωσε ότι ο Λευκός Οίκος έχει «ζητήσει διευκρινίσεις από την Κίνα για το θέμα», αλλά απέφυγε να αποσαφηνίσει αν ο Λευκός Οίκος εκτιμά ότι οι Κινέζοι πολίτες εργάζονται στο αντιαεροπορικό ιρακινό τηλεπικοινωνιακό σύστημα ή σε άλλο τομέα, που δεν παραβαίνει τις κυρώσεις του ΟΗΕ. Από την πλευρά του, το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών κατέστησε σαφές ότι, πλέον, η δυσαρέσκεια έχει μετατραπεί σε οργή στο Πεκίνο για την επιμονή της Ουάσιγκτον στο θέμα παρά τις αλλεπάλληλες κινεζικές διαψεύσεις.

Την πρόθεση του ιρανικού καθεστώτος να προχωρήσει σε αγορά ρωσικών όπλων αξίας 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μέσα στα επόμενα χρόνια, φέρεται να αποκαλύπτει στο ρωσικό Τύπο ο Ιρανός πρεσβευτής στη Μόσχα, Μεχντί Σοφάρι. Ο Ιρανός αξιωματούχος δηλώνει ότι η κίνηση αυτή θα πραγματοποιηθεί παρά τις αμερικανικές αντιρρήσεις στη βάση των αμερικανικών κυρώσεων σε βάρος της χώρας του, από το 1992, καθώς τόσο η Τεχεράνη όσο και η Μόσχα αποφάσισαν να επιμείνουν στην υλοποίηση των σχεδίων τους παρά τις «απειλές εκ Ουάσιγκτον».

Την ίδια, περίπου, ώρα, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις ότι το Ιράν ισχυροποιεί την παρουσία του στην περιοχή και βελτιώνει τις σχέσεις του με τους γείτονές του, γινόταν γνωστό ότι η ιρανική ηγεσία και το εμιράτο του Κουβέιτ συμφώνησαν στην κατασκευή αγωγού μήκους 540 χλμ., που θα μεταφέρει πόσιμο νερό από το βόρειο Ιράκ μέχρι τα παράλια του Κουβέιτ. Ο αγωγός, του οποίου η κατασκευή από ευρωπαϊκές, ιρανικές και ιαπωνικές εταιρίες θα στοιχίσει 2 δισεκατομμύρια δολάρια, θα παρέχει στο, δοκιμαζόμενο από την έλλειψη νερού, Κουβέιτ 200 εκατομμύρια λίτρα πόσιμου νερού τη μέρα.