Συγκεκριμένα τα ποσά των πανεπιστημίων, στην Τράπεζα της Ελλάδας, σύμφωνα με το προεδρείο της Συνόδου, πριν και μετά το «κούρεμα», έχουν ως εξής: Το Γεωπονικό της Αθήνας από 1,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 372 χιλιάδες, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από 11,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 3,5, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από 1,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 470 χιλιάδες ευρώ, το ΕΜ Πολυτεχνείο από 37,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 7,8, η ΑΣΟΕΕ από 4,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,2, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο από 3,9 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,2, το Πολυτεχνείο Κρήτης από 3,3 εκατ. ευρώ έμεινε με 1, το Πανεπιστήμιο Πειραιά από 16 εκατ. ευρώ έμεινε με 5, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από 2,9 εκατ. ευρώ έμεινε με 900 χιλιάδες, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο από 1,3 εκατ. ευρώ έμεινε με 200 χιλιάδες, το Χαροκόπειο από 463 χιλιάδες ευρώ έμεινε με 140 χιλιάδες ευρώ, το Πανεπιστήμιο Κρήτης από 1,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 366 χιλιάδες, το Πανεπιστήμιο Πάτρας από 5,4 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,6, το Διεθνές Πανεπιστήμιο από 1,6 εκατ. ευρώ έμεινε με 500 χιλιάδες, το Πάντειο από 16 εκατ. ευρώ έμεινε με 5 και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας από 6 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,8.

Χαρακτηριστικό είναι, δε, πως τα χρήματα αυτά (τα ταμειακά υπόλοιπα) αφορούσαν και αφορούν π.χ. για το Πανεπιστήμιο Πάτρας λειτουργικές δαπάνες, επιχορηγήσεις για συμβασιούχους πανεπιστημιακούς (με το ΠΔ 407), μεταπτυχιακά προγράμματα κ.ά. Μετά τη χτεσινή σύνοδο για το θέμα, εκπρόσωποι των πρυτάνεων συναντήθηκαν με τον υπουργό Παιδείας, ενώ σήμερα ο Γ. Μπαμπινιώτης αναμένεται να δώσει συνέντευξη Τύπου.

Στην απόφαση της έκτακτης Συνόδου των πρυτάνεων αναφέρεται πως τα «πανεπιστήμια με τις σημερινές συνθήκες οδηγούνται στο αμέσως επόμενο διάστημα σε πλήρη αδυναμία λειτουργίας και διοίκησής τους». Ζητούν από το υπουργείο Παιδείας την επιστροφή των αφαιρεθέντων ποσών, τα οποία καλύπτουν «λειτουργικές δαπάνες, υποχρεώσεις και επισφάλειες των ιδρυμάτων». Επίσης, ζητούν την απελευθέρωση των προϋπολογισμών του 2012 και έκτακτη οικονομική ενίσχυση των πανεπιστημίων. Τέλος, η Σύνοδος θα αναζητήσει «αστικές και ποινικές ευθυνών για όσες οικονομικές ζημίες έχουν προκύψει από παρεμβάσεις τρίτων».