Ο Παναγιώτης Καλλιδόπουλος, ο Πάνος όπως τον λέγαμε, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά κι έγινε δικηγόρος, γνώριζε και 4 - 5 ξένες γλώσσες. Είχε μεγάλη καρδιά και πολλά χαρίσματα σαν άνθρωπος, τον διέκρινε η τιμιότητα και η ειλικρίνεια.

Με τον πόλεμο του '40 και κατόπιν στην κατοχή δεν άργησε να πάρει θέση, συνδέθηκε με το ΚΚΕ κι εντάχθηκε στην Αντίσταση, στις γραμμές του ΕΑΜ. Βγήκε στο βουνό και αγωνίστηκε μέχρι την απελευθέρωση. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και μέχρι την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, το ΕΑΜ δημιουργεί την τριμελή «Διοικητική Επιτροπή», αποτελούμενη από το Φίλιππο Παπαδόπουλο, το γιατρό Καραμαούνα και τον Παναγιώτη Καλλιδόπουλο. Η τύχη του μετά τη Βάρκιζα είναι ίδια με αυτήν των άλλων αγωνιστών της Αντίστασης. Το αστικό κράτος τον συλλαμβάνει και τον στέλνει στην εξορία. Οι διώξεις δεν σταματούν και μετά την επιστροφή του αναγκάζεται να ακολουθήσει το δρόμο χιλιάδων άλλων αγωνιστών - κομμουνιστών και το 1947 εντάσσεται στο ΔΣΕ.

Μετά τη λήξη του εμφυλίου βρέθηκε πολιτικός πρόσφυγας στη ΛΔ Βουλγαρίας, αναλαμβάνοντας υπεύθυνες θέσεις στην οργάνωση των πολιτικών προσφύγων. Στην αρχή για να αντιμετωπιστούν τα πρώτα προβλήματα εγκατάστασης και προσαρμογής, ενώ στη συνέχεια αναλαμβάνει τη σύνταξη και έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Λευτεριά». Ανέπτυξε πλούσια δράση στον τομέα της μόρφωσης και του εκπολιτισμού των νέων παιδιών, στην αγωνιστική και πατριωτική τους διαπαιδαγώγηση, για να μείνει ζωντανό το όραμα της επιστροφής στην πατρίδα.

Ανταποκρίθηκε σε κάθε καθήκον, που του ανέθεσε το Κόμμα, μέχρι τον απροσδόκητο θάνατό του το 1970. Τίμησε πάντα και μέχρι το τέλος την ένταξή του στο Κόμμα και στην κομμουνιστική ιδεολογία, δεν ξεχώρισε ποτέ τη θέση του από τους συντρόφους του, αν και η αστική του καταγωγή θα μπορούσε να του προσφέρει μία «λαμπρή δικηγορική καριέρα» και μια άνετη ζωή στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από πολύ κοντά γιατί παντρεύτηκε την αδερφή μου Σύμα Παπαδοπούλου. Τον αγαπήσαμε εγώ κι όλη μου η οικογένεια.

Στην μνήμη του προσφέρουμε 500 ευρώ στην οικονομική εξόρμηση του Κόμματος, μέσω της ΚΟΒ Ραψάνης.

Νούλη και Ζήσης Ζώκας