Ορισμένες από τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις νόμων, που ψηφίστηκαν μετά το 1988

1. Ν. 1759/88 του ΠΑΣΟΚ

α)Κατάργηση προσωρινών συντάξεων αναπηρίας ΙΚΑ (επιδόματα αναπροσαρμογής).

β) Περιορισμοί στα επιδόματα ασθενείας ΙΚΑ.

2. Ν. 1902/90 της ΝΔ

α) Αποσύνδεση Κατώτερων Ορίων συντάξεων ΙΚΑ από τα 20 και 18 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ) αντίστοιχα, για τις συντάξεις γήρατος - αναπηρίας και τις συντάξεις λόγω θανάτου.

β)Συντάξεις αναπηρίας. Με αναπηρία 80% και άνω πλήρης σύνταξη (πριν 67% και άνω). Με 67-79% τα 3/4 της σύνταξης (πριν 50-66%). Με αναπηρία 50-66% το 1/2 της σύνταξης.

γ) Κατάργηση της αναπροσαρμογής των συντάξεων με το σύστημα της ΑΤΑ.

δ)Αυξήσεις στα όρια ηλικίας ΙΚΑ, Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.

ε) Αύξηση ελάχιστου χρόνου ασφάλισης ΙΚΑ από 4.050 ημέρες ασφάλισης σε 4500. Αύξηση, επίσης, στα Ειδικά Ταμεία και στο Δημόσιο.

στ) Συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων και συνταξιούχων στο 25% της τιμής των φαρμάκων (πριν ίσχυε μόνο για το ΙΚΑ μέχρι 20%).

ζ) Αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές ΙΚΑ, Ειδικών Ταμείων, Δημόσιο.

η) Καθορισμός ως βάση υπολογισμού των συντάξεων ΙΚΑ, του μέσου όρου των αποδοχών τελευταίας 5ετίας (πριν 2ετίας).

3. Ν. 2084/92 της ΝΔ

α) Νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ΙΚΑ, Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.

β) Νέες αυξήσεις στον ελάχιστο χρόνο ασφάλισης για Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.

γ) Μη υπολογισμός, σταδιακά, των δώρων εορτών για τις συντάξεις ΙΚΑ.

δ) Επιβολή συνταξιοδοτικής εισφοράς 1-5% σε βάρος των συνταξιούχων (φόρος - διπλή φορολογία).

ε) Νέες αυξήσεις εισφορών.

στ) Θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος για ασφαλιζόμενους από 1/1/93. Οριο ηλικίας για άνδρες και γυναίκες το 65ο έτος.

Ελάχιστος χρόνος ασφάλισης 15 χρόνια. Βάση υπολογισμού σύνταξης o μέσος όρος των αποδοχών της τελευταίας 5ετίας, χωρίς δώρα εορτών. Κύρια σύνταξη για 35 χρόνια ασφάλισης, το 60% των συντάξιμων αποδοχών και επικουρική σύνταξη το 20% - από το 80% που ίσχυε πριν.

4. Ν. 2556/97 του ΠΑΣΟΚ

Επιβολή νέας εισφοράς 1-5% σε βάρος των συνταξιούχων (φόρος - διπλή φορολογία).

5. Ν. 2646/98 του ΠΑΣΟΚ

Προωθούνται αντιλαϊκές αλλαγές στην πολιτική για την κοινωνική πρόνοια, στην κατεύθυνση εφαρμογής βραχυχρόνιων προγραμμάτων κοινωνικής φροντίδας με ημερομηνία λήξης. Προωθείται πάρα πέρα η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών και ιδρυμάτων πρόνοιας, υποβαθμίζεται η παροχή υπηρεσιών και μέσω της ανάληψης εθελοντικής δράσης σ' αυτό τον τομέα.

Μειώνεται στο ελάχιστο η κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία προνοιακών - κοινωνικών ιδρυμάτων στα πλαίσια της λογικής της «ατομικής ευθύνης».

6. Ν. 2676/99

α) Περιορισμός καταβαλλόμενων συντάξεων λόγω θανάτου, τουλάχιστον κατά το 1/2. Εάν οι δικαιούχοι σύνταξης λόγω θανάτου είναι κάτω των 40 ετών η σύνταξη θα καταβάλλεται μόνο για 3 χρόνια.

β) Προκλητικές «διευκολύνσεις», ουσιαστικά παραγραφές οφειλών για κακοπληρωτές εργοδότες, οφειλέτες του ΙΚΑ και άλλων ταμείων.

γ) Περιορισμός επικουρικής σύνταξης Ταμείου Αρωγής δημοσίων υπαλλήλων στο 20%.

δ) Αύξηση του ποσοστού των αποθεματικών των Ταμείων που θα ρίχνονται στο τζόγο του Χρηματιστηρίου σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας.

ε) Συγχώνευση ΕΤΕ Μετάλλου με το ΤΕΑΜ.

στ) Πλειοψηφία στις dιοικήσεις των Ταμείων κυβερνητικοί υπάλληλοι.

ζ) Χειροτέρευση των προϋποθέσεων για να μπορούν να εργάζονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι.

η) Μείωση κατά 10% των ελάχιστων απαιτούμενων ενσήμων στις οικοδομικές εργασίες.

θ) Συστήνεται Υπηρεσία Ελέγχου Δαπανών Υγείας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης ως μηχανισμός περικοπής των δαπανών υγείας.