Για τους Δημοσίους Υπαλλήλους

Η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κατάργησε βασικά ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων.

• Με το Ν.1902/90 προστίθεται κράτηση κατά 6,67% επί του βασικού μισθού για τους διορισθέντες μέχρι 31/12/92 και επί του συνόλου των αποδοχών για τους μετά από αυτή την ημερομηνία διορισθέντες.
• Επίσης, προστίθεται και νέα κράτηση για την υγειονομική περίθαλψη κατά 2,55% επί του συνόλου των αποδοχών για όλους.
• Μέχρι το 1990 το συνταξιοδοτικό δικαίωμα θεμελιωνόταν και αποδιδόταν στα 25 χρόνια υπηρεσίας, με βάση τα τριακοστά πέμπτα δηλαδή π.χ. στα 25 χρόνια υπηρεσίας αντιστοιχούσε σύνταξη 25/35 επί του τελευταίου μισθού (μειωμένη σύνταξη), με πλήρη κάλυψη στα 35 χρόνια 35/35, χωρίς όριο ηλικίας.

Ο υπολογισμός της σύνταξης βασιζόταν στον τελευταίο μισθό και έφτανε στο

80% του ασφαλιστέου μισθού.

• Μετά το 1990, με βάση τους νόμους 1902/90 και 2084/92, η κυβέρνηση στη λογική του διαίρει και βασίλευε, χώρισε τους δημοσίους υπαλλήλους σε τέσσερις κατηγορίες και σε 39 περιπτώσεις με διαφορετικές προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση.
• Από όλες τις παραπάνω καταργήθηκε το δικαίωμα απόδοσης της θεμελιωμένης σύνταξης χωρίς όριο ηλικίας. Σ' όλες, αν εξαιρέσουμε τις γυναίκες με ανήλικα παιδιά (και σ' αυτές οι όροι έγιναν δυσμενέστεροι), μπήκε ηλικιακό όριο που αρχίζει από το 55ο και 53ο έτος της ηλικίας για άνδρες και γυναίκες αντίστοιχα και για τους περισσότερους φτάνει στο 60ό, ενώ για όλους τους νεότερους φτάνει στο 65ο για άνδρες και γυναίκες.
• Ο υπολογισμός της σύνταξης με τριακοστά πέμπτα καταργήθηκε και καθιερώθηκε ο υπολογισμός με πεντηκοστά για όσους διορίστηκαν από 31/12/82 και μετά.

(π.χ. ο παλιός εργαζόμενος με 25 χρόνια υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 25/35, ενώ ο

νέος με τα ίδια χρόνια θα πάρει 25/50, δηλαδή τη μισή σύνταξη).

• Επίσης, ο υπολογισμός της σύνταξης για τους διορισθέντες από 1/1/1993 και μετά γίνεται όχι με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά σύμφωνα με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας αφαιρουμένων των δώρων.
• Η σύνταξη γι' αυτήν την κατηγορία δεν μπορεί να υπερβεί το 60% του ασφαλιστικού μισθού.
• Αντεργατικές παρεμβάσεις έγιναν και στα επικουρικά ταμεία.
• Με το νόμο 2512/97 το εφάπαξ έπαψε να υπολογίζεται στον τελευταίο μισθό και τώρα υπολογίζεται στον μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας.
• Επίσης, πριν το 1990 τα φάρμακα ήταν δωρεάν, τώρα καταβάλλει ο ασφαλισμένος το 25% της τιμής των φαρμάκων.
• Ακόμα με το νόμο 2768/99 ιδρύθηκε ο ΟΠΑΔ, οργανισμός περίθαλψης, που καθιερώνει ετήσιο πλαφόν ποσού για την περίθαλψη των δημοσίων υπαλλήλων.

Μετά την εξάντληση αυτού του ποσού η περίθαλψη πληρώνεται από τον

ασφαλισμένο.