Το αγροτικό εισόδημα χρόνο με το χρόνο όλο και μειώνεται, πράγμα που δεν μπορούν να κρύψουν ούτε τα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ. Το 2011 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε ακόμα πιο πολύ σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Η μείωσή του έφτασε το 5,3%. Το 2010 η μείωση ήταν 4,3%, ενώ αθροιστικά στο διάστημα 2000-2011 η μείωση ήταν 26,5%. Στην πράξη όμως η μείωση του αγροτικού εισοδήματος είναι ακόμα μεγαλύτερη και οι φτωχομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι οδηγούνται σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια χρόνο με το χρόνο. Ταυτόχρονα υφίστανται όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση από τους εμποροβιομηχάνους και τα μονοπώλια, η οποία επίσης εντείνεται χρόνο με το χρόνο. Υπό συνθήκες νέας ΚΑΠ, μνημονίου, εξευτελιστικών τιμών και άγριας εκμετάλλευσης, η φτωχομεσαία αγροτιά δεν μπορεί να σταθεί στον τόπο της, δεν μπορεί να παράγει. Για τη φτωχομεσαία αγροτιά δύο επιλογές υπάρχουν: 'Η να συμβιβαστεί με τα βάρβαρα μέτρα της νέας ΚΑΠ, του ΠΟΕ, του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου, της κυβέρνησης μαύρου μετώπου ή όποιας άλλης τέτοιας κυβέρνησης προκύψει, ζώντας σε μόνιμη φτώχεια και ανασφάλεια περιμένοντας το τέλος της, ή να περάσει στην αντεπίθεση παλεύοντας χωρίς φόβο μαζί με εργατοϋπαλλήλους και άλλους αυτοαπασχολούμενους ενάντια στους τραπεζίτες, στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και στα κόμματα και κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Αυτό, βέβαια, απαιτεί δυνάμωμα και ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, συντονισμό του αγώνα για άμεσες διεκδικήσεις στην προοπτική κατάκτησης μιας οικονομίας και πολιτικής που θεμελιώνει τη λαϊκή ευημερία, ικανοποιώντας τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Ο δρόμος για τη φτωχομεσαία αγροτιά είναι η συστράτευση με την ΠΑΣΥ, η ισχυροποίησή της ως δύναμης αγώνα και άσκησης πίεσης, αλλά και στην προοπτική ανατροπής της κρατικομονοπωλιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που ευθύνεται για όλα τα δεινά του κόσμου.