Ο Νικολ. Μανσούροβ από το 1958 εντυπωσιάζει και δυσκολεύει τους φίλους του καλλιτεχνικού σκακιού. Σειρά να παίξουν έχουν τα άσπρα κομμάτια και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα7, Βε2, Πδ5, Ιγ4, Ιζ4, Στρ. γ2, ε3 (7)

Μαύρα: Ρε4, Ιδ7, Ιζ5, Αθ1, Στρ. γ3 (5)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ3, Ιδ5, Ιζ3, Αβ7, Αδ2, Στρ. α4, γ2 (7)

Μαύρα: Ργ4, Πε6, Στρ. β2, γ5, ζ4, ζ7, η6 (7)

Μια σύνθεση του Μ. Ερζμπεργκ στο τέλος του 20ού αιώνα. Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (5) πέντε κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρη1, Βδ6, Πε4, Ιγ4, Αγ6, Στρ. η4, θ4 (7)

Μαύρα: Ρζ3, Ιβ1, Ιε6, Αγ2, Στρ. θ5 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. Αα4! (Κίνηση αναμονής και απομάκρυνσης) 1... Ρε4 2. Αγ6+ ματ. Αν 1... Αα4 2. Βδ3Χ. Αν 1... θη4 2. Πε3Χ. Αν Ιβ~ 2. Ιδ2Χ. Αν Ιε~ 2. Βζ4Χ. Αν 1... Αε4 τότε 2. Αδ1 + ματ!

Η λύση του ισχυρού:

1. Ιε6! (απειλεί 2. Ιη7Χ) ζε6 2. Αε5! δε5 3. Βγ5~ 4.Βζ8 + ματ! Αν 1... Πδ4 2. Ιη7 + Ρζ6 3. Βη5 + ματ.