Γεμάτη προκλήσεις και απειλές η ομιλία του Γ. Παπανδρέου το Σάββατο, στην Εθνική Συνδιάσκεψη
Πρόοδος δεν είναι τα αντιλαϊκά μέτρα που πτωχεύουν τη λαϊκή οικογένεια. Στοιχείο προόδου είναι η χειραφέτηση από τα αστικά κόμματα και την πολιτική τους, το δυνάμωμα του ταξικού κινήματος και η συμπόρευση με το ΚΚΕ |
Η ομιλία του πρωθυπουργού, στην οποία εναλλάσσονταν οι λέξεις «σύγκρουση», «μάχη», «αλλαγές», «ανταγωνιστικότητα» και «μεταρρυθμίσεις», έδωσε ισχυρή δέσμευση στο κεφάλαιο για την υπεράσπιση των συμφερόντων του, με την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ηταν ταυτόχρονα ένα ανοιχτό κάλεσμα προς τον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ για ακόμα πιο ενεργό συμμετοχή στο τσάκισμα του λαού, ενώ φανέρωσε και τις διαθέσεις της κυβέρνησης απέναντι σε οποιονδήποτε σταθεί εμπόδιο στους φιλομονοπωλιακούς σχεδιασμούς της.
Η διατύπωση δήθεν «διαφωνιών» στη Συνδιάσκεψη, η κατάθεση «κειμένων - πλατφορμών» από μερίδα στελεχών του κυβερνώντος κόμματος και τα συνθήματα της φοιτητικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ κατά της υπουργού Παιδείας απλά επιβεβαιώνουν τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, που υποδαυλίζει η όξυνση της λαϊκής δυσαρέσκειας και υπηρετούν το αποπροσανατολιστικό ιδεολόγημα περί «καλού ΠΑΣΟΚ», με στόχο τη χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων, κύρια εκείνων που χειραφετούνται από το ΠΑΣΟΚ.
Μέσα σ' αυτό το σκηνικό, ο πρωθυπουργός - ο οποίος δεν έκανε δευτερολογία, καθώς μετά την πρωτολογία του υπήρξε μαζική υποχώρηση στελεχών του ΠΑΣΟΚ - ξεκαθάρισε ότι οι αντιδραστικοί κυβερνητικοί σχεδιασμοί είναι κομμάτι του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. «Στις εκλογές του 2009 είχαμε συγκεκριμένες αλλαγές να φέρουμε. Η κρίση, όμως, τις κατέστησε πιο επιτακτικές, πιο επείγουσες. Αφαιρέσαμε επίσης κάθε περιθώριο μικροσυμβιβασμού, μπροστά στην ιστορική ανάγκη για μεταρρυθμίσεις», τόνισε χαρακτηριστικά.
Με την ομιλία του, ο Γ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε μεταξύ άλλων την εφαρμογή μέχρι κεραίας των ανατροπών του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, λέγοντας ότι «θα προχωρήσουμε στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων, χωρίς συμβιβασμούς σε σχέση με το στόχο». Ο ίδιος χαρακτήρισε «προοδευτικές αλλαγές», μεταξύ άλλων, τη δραστική μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα, κάνοντας προκλητικά λόγο για «μισθολογική ανισότητα» που πρέπει να εξαλειφθεί, με την εξίσωση όλων προς τα κάτω και μισθούς πείνας για τη συντριπτική πλειοψηφία.
Στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», προανήγγειλε νέα μέτρα μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και την πλήρη εφαρμογή του νόμου - πλαισίου για τα Πανεπιστήμια, ώστε να «παίξουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο», προς όφελος των μονοπωλίων. Αναφέρθηκε ακόμα στην παραπέρα διάλυση των κρατικών δομών Υγείας και Πρόνοιας, στο όνομα του περιορισμού των «κρατικών δαπανών», καθώς και στην πλήρη απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων».
Ο Γ. Παπανδρέου προανήγγειλε νέα συκοφαντική και κατασταλτική επίθεση στο λαϊκό κίνημα, λέγοντας ότι «όσο και αν αντιδρούν αυτές οι αντιδραστικές ομάδες, εμείς δεν κάνουμε πίσω. (...) Θα συγκρουστούμε με συντεχνίες, με αντιλήψεις και πρακτικές». Αξίζει να σημειωθεί ότι μια από τις θεματικές ενότητες της Συνδιάσκεψης είχε τίτλο: «Η αριστερά της ρητορείας αποτελεί εμπόδιο στην αριστερά των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων»!
Εκεί όμως που έδωσε πραγματικά τα ρέστα του ήταν στα ιδεολογήματα με τα οποία προσπάθησε να αποχαυνώσει τις λαϊκές συνειδήσεις και να καλλιεργήσει αυταπάτες στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που το εγκαταλείπουν, παρουσιάζοντας σαν μονόδρομο και «σωτηρία» την πολιτική του. «Και αν ήμασταν μια φορά σοσιαλιστές πριν από αυτή την κρίση, τα όσα ζούμε τώρα μας κάνουν δυο φορές σοσιαλιστές» (!), ισχυρίστηκε προκλητικά.
Ο ίδιος είπε ότι δεν θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, αλλά ότι θα κάνει Συνταγματική Αναθεώρηση και αλλαγή του εκλογικού νόμου, προκειμένου να θωρακίσει ακόμα περισσότερο σε περίοδο κρίσης το αστικό πολιτικό σύστημα. Ανακοίνωσε επίσης ότι την ερχόμενη άνοιξη θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.
Στις εργασίες της Συνδιάσκεψης υπήρξαν πλήθος παρεμβάσεων από κομματικά στελέχη που στήριξαν το κυβερνητικό έργο και τώρα εμφανίζονται να διαφωνούν σε επιμέρους πλευρές της διαχείρισης. Μεταξύ αυτών η πρώην υπουργός Εργασίας Λ. Κατσέλη, η οποία ψήφισε το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και προώθησε τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Επίσης 99 συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ κατέθεσαν κείμενο, με το οποίο προβάλλουν το αίτημα για μια δήθεν φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού, από ένα «καλύτερο» ΠΑΣΟΚ.