OΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Διά της πλαγίας οδού, δηλαδή μέσω μίας δικαστικής διένεξης, ήρθαν στο φως νέες αποκαλύψεις όσον αφορά το διαβόητο πρόγραμμα των «μυστικών πτήσεων» της CIA, πρόγραμμα που ουδείς ξέρει εάν έχει σταματήσει ποτέ. Μάλλον συνεχίζεται απρόσκοπτα, ίσως και επεκτείνεται όπως προκύπτει από τις αποκαλύψεις του ερευνητή δημοσιογράφου Τζέρεμι Σκάχιλ για το περιοδικό «The Nation», για το σύστημα των μυστικών φυλακών που ξαναστήνει(;) και επεκτείνει η κυβέρνηση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Ειδικά στην Αφρική.

Οσον αφορά τις νέες αποκαλύψεις, προκύπτουν από τη δικαστική διένεξη μεταξύ των ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Washington Post», και αναφέρονται σε δεκάδες πτήσεις, με προορισμούς - μεταξύ άλλων - το Βουκουρέστι (Ρουμανία), το Μπακού (Αζερμπαϊτζάν), το Κάιρο (Αίγυπτος), το Τζιμπουτί, το Ισλαμαμπάντ (Πακιστάν) και ακόμα και την Τρίπολη (Λιβύη), που έγιναν από μια ατομική επιχείρηση, την «Sportsflight», με έδρα το Λονγκ Αϊλαντ (στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης), η οποία υπενοικίαζε ένα αεροσκάφος της «Richmor Aviation» και η οποία μήνυσε τελικώς την «Sportflight» για παραβίαση συμβολαίου.

Η «Richmor» χρέωνε τη χρήση ενός αεροσκάφους που ήταν διαθέσιμο μέσα σε 12 ώρες, 4.900 δολάρια την ώρα, αποκομίζοντας κέρδη τουλάχιστον 6 εκατομμυρίων δολαρίων μέσα σε τρία χρόνια βάσει του συμβολαίου της με τη «Sportsflight», σύμφωνα με έγγραφα τα οποία παρουσιάστηκαν στη δίκη.

Οι λεπτομέρειες αυτές συνθέτουν ένα μόνο απειροελάχιστο ποσοστό του μυστικού προγράμματος, που κόστισε στους Αμερικανούς φορολογούμενους δεκάδες, εάν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και αποτελεί μόνο ένα θραύσμα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του Τζορτζ Ου. Μπους μετά τις επιθέσεις της 11/9, όπου στο πλαίσιο αυτό η CIA προέβη σε συλλήψεις, απαγωγές και μυστικές μεταγωγές υπόπτων ως «τρομοκρατών» σε χώρες όπου οι υπηρεσίες ασφαλείας έκαναν ευρύτατη χρήση βασανιστηρίων.

Η συνέργεια των ευρωπαϊκών και άλλων κυβερνήσεων, όπως της κυβέρνησης του Μουαμάρ Καντάφι που για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων έχει πλέον αναχθεί σε «νούμερο 1 εχθρό», ήταν κρίσιμη για την «επιτυχία» του προγράμματος και του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».