Με ταχείς ρυθμούς συντονίζονται το γερμανικό μεγάλο κεφάλαιο, η γερμανική και η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις γερμανικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Αυτές οι «προϋποθέσεις» δεν είναι τίποτα άλλο από μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, για μεγαλύτερη κερδοφορία των Γερμανών πλουτοκρατών και των όποιων ντόπιων συνεταίρων τους, με μεροκάματα Κίνας, φοροελαφρύνσεις και συρρίκνωση εργατικών δικαιωμάτων. Οι εκπρόσωποι 30 γερμανικών επιχειρηματικών συνδέσμων συναντήθηκαν χτες στο Βερολίνο για να συζητήσουν το θέμα, υπό τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Φ. Ρέσλερ, που ανέλαβε τη σχετική πρωτοβουλία.

Από αυτή τη συνάντηση, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις εκπροσώπων του γερμανικού μεγάλου κεφαλαίου αυτές τις μέρες, προκύπτουν και οι γερμανικές απαιτήσεις. Το σχέδιο που έχει εκπονήσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τιτλοφορείται «Επενδυτική και Αναπτυξιακή Επίθεση για την Ελλάδα» (λόγος γίνεται και για «γερμανικό σχέδιο Μάρσαλ») και προβλέπει τη γερμανική οικονομική και πολιτική επικυριαρχία σε βασικούς τομείς: Ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, τουρισμό. «Διοικητική βοήθεια» για τις Ρυθμιστικές Αρχές και τον «εκσυγχρονισμό της διοίκησης». «Συμβουλευτική υποστήριξη» στις ιδιωτικοποιήσεις. Ο Φ. Ρέσλερ, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, εντόπισε 4 «αναγκαιότητες», αναφέροντας: «Χρειαζόμαστε στέρεες διοικητικές δομές, στις οποίες μπορεί κανείς να επενδύσει», «χρειαζόμαστε εμπειρία», «επενδυτικές δυνατότητες» και «επενδυτές».

Σύμφωνα με την «Ντόιτσε Βέλε», μεταξύ των γερμανικών «προτάσεων» είναι και η δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών «ελκυστικές» για τους επενδυτές, όπου θα ισχύει για παράδειγμα, «χαμηλή φορολογία, απλοποιημένο εργατικό και διοικητικό δίκαιο». Αποκαλυπτικές είναι όμως, οι δηλώσεις Γερμανών οικονομικών παραγόντων και οικονομολόγων, όπως ότι το επενδυτικό περιβάλλον θα πρέπει να αναβαθμιστεί «μέσω φοροελαφρύνσεων και διευκολύνσεων στις αποσβέσεις», ή ότι «αν επενδύσουμε με χαμηλό κόστος και εργατικά τότε αξίζει η Ελλάδα να γίνει ένα κομμάτι της αλυσίδας της παγκόσμιας παραγωγής», γιατί τότε «θα μπορέσουμε παράλληλα να απεξαρτητοποιηθούμε σε ένα μεγάλο βαθμό από τους ασιατικούς χώρους παραγωγής, όπως π.χ. η Κίνα».

Σύντομα, αναμένονται στην Ελλάδα κάθε είδους Γερμανοί «ειδικοί» που θα συνδράμουν την ελληνική κυβέρνηση σε όλους αυτούς τους τομείς, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις επενδύσεις, στις νομοθετικές «απλοποιήσεις». Θα έρθει και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, προσκαλεσμένος του Μ. Χρυσοχοΐδη, που σε τηλεφωνική επικοινωνία χαιρέτισε τη χτεσινή συνάντηση, ενώ έκανε λόγο για «ισχυρή συμμαχία» των δύο χωρών για την... ανάπτυξη, αποδεχόμενος θερμά ότι η γερμανική εμπλοκή χρειάζεται δήθεν «για την οικοδόμηση ενός νέου, υγιούς και βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης», δηλαδή για νέα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου.