H πρόσφατη κλήρωση των ομίλων για την νέα Ευρωλίγκα έφερε στους δυο αιώνιους της Ελλάδας, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, χαμόγελα καθώς κληρώθηκαν να μετέχουν σε ομίλους που θεωρούνται του χεριού τους. Αναμενόμενο δηλαδή, αφού και οι δύο ομάδες είχαν τοποθετηθεί στα λεγόμενα γκρουπ των ισχυρών εξαιτίας της γενικότερης παρουσίας τους στη διοργάνωση τα τελευταία χρόνια (βάσει του κανονισμού της Ευρωλίγκα αυτό είναι που μετρά για να καταρτιστούν τα γκρουπ). Παρ' όλα αυτά όμως, το φετινό καλοκαίρι για «πράσινους» και «ερυθρόλευκους» μοιάζει να είναι διαφορετικό. Τόσο δηλαδή, που ακόμα και τα αποτελέσματα της κλήρωσης για πρώτη φορά ίσως δεν ήταν δυνατό να σκορπίσουν χαμόγελα στους δύο αντιπάλους... Η ρευστή κατάσταση που επικρατεί στις δυο ομάδες όσον αφορά τα διοικητικά και κυρίως τα οικονομικά ζητήματα είναι αυτό που τους καίει περισσότερο.

Οι σχεδόν ταυτόχρονες αποφάσεις των διοικούντων (Γιανακόπουλων στο Παναθηναϊκό και Αγγελόπουλων στον Ολυμπιακό) για αποχώρηση χτύπησε το καμπανάκι της αγωνίας για την επόμενη ημέρα στους δύο συλλόγους. Τα δύο κάστρα του ελληνικού μπάσκετ και όχι μόνο, για πρώτη φορά μετά από χρόνια αρχίζουν και έχουν ραγίσματα. Και αυτά δεν επουλώθηκαν ούτε και με τη δεύτερη απόφαση και των δύο διοικούντων να παραμείνουν με σκοπό την οικονομική εξυγίανση των συλλόγων τους και μέχρι την εύρεση αγοραστή. Αλλωστε, το δεύτερο αυτή τη στιγμή φαντάζει απίθανο να συμβεί - έστω και εάν οι δύο σύλλογοι θεωρούνται μαγαζιά γωνία - αφού όλα αυτά τα χρόνια το μπάτζετ και των δύο γιγαντώθηκε. Προς το παρόν, και μέχρι αποδείξεως του εναντίον, ο φόβος της επόμενης ημέρας ξεπεράστηκε, το ερωτηματικό το τι πρόκειται να συμβεί από δω και πέρα όσον αφορά τη μείωση των επενδύσεων στις ομάδες και φυσικά τις αλλαγές που αυτή θα φέρει στο έμψυχο δυναμικό.

Τα ερωτηματικά για μια σειρά σημαντικών προσώπων όσον αφορά τις δυο ομάδες, όπως είναι οι προπονητές Ομπράντοβιτς και Ιβκοβιτς ή μια πλειάδα παικτών με βαριά συμβόλαια και από τις δυο πλευρές, παραμένουν. Ηδη τη βδομάδα που πέρασε ο Ολυμπιακός κατήγγειλε το συμβόλαιο του Ράσο Νεστέροβιτς αφήνοντάς τον ελεύθερο αφού βάσει των όρων που υπήρχαν θα έπρεπε να ανανεώσει τη συνεργασία του με τον Νεστέροβιτς για έναν ακόμα χρόνο μέχρι τις 15 Ιούλη. Το 1 εκατομμύριο ευρώ που αποτελεί τις ετήσιες απολαβές του παίκτη κρίθηκε υπερβολικό από τους Πειραιώτες, την ώρα που η λύση της απόκτησης του Λάζαρου Παπαδόπουλου φαντάζει ως ιδανική. Την ίδια ώρα στον Παναθηναϊκό πληθαίνουν οι σειρήνες των ομάδων που ενδιαφέρονται για την απόκτηση του Μπάτιστ που έχει συμβόλαιο μέχρι το 2012 αλλά με βάση τις συνθήκες που επικρατούν σε μια δελεαστική πρόταση η διοίκηση του Παναθηναϊκού ίσως να μην έχει ξεκάθαρο το όχι όπως παλιότερα.

Συμπερασματικά, τα όσα συμβαίνουν στους δύο συλλόγους αυτή την στιγμή αποτελούν ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη σχέση του αθλητισμού με τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Μια σχέση που αυτή είναι που καθορίζει όχι μόνο το ρόλο των ομάδων (πρωταγωνιστικός ή μη) αλλά πολλές φορές καθορίζει ακόμα και την ύπαρξή τους. Η ομάδα - μαγαζί αφήνεται έρμαιο στις διαθέσεις και τα συμφέροντα του κάθε επιχειρηματία με σκοπό βέβαια το κέρδος του τελευταίου. Η πρόσφατη λίστα του Πανελλήνιου Συνδέσμου Καλαθοσφαιριστών με τις υποχρεώσεις των συλλόγων της Α1 και Α2 κατηγορίας προς τους παίκτες μαρτυράει για το τι πραγματικά ενδιαφέρει τους ιδιοκτήτες των ομάδων. Και βέβαια, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον ίδιο τον επιχειρηματία τα παραδείγματα του παρελθόντος δείχνουν πολύ καλά το τι ακολουθεί, με ομάδες να φθάνουν ακόμα και στη διάλυση. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που με χρήματα του ελληνικού λαού σώθηκαν ΠΑΕ και ΚΑΕ που βρέθηκαν στο χείλος του γκρεμού εξαιτίας του αποτελέσματος του παιχνιδιού συμφερόντων που παίχτηκε από τους επιχειρηματίες.