Είναι φανερό ότι η επικινδυνότητα της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, έστω και αν εξετάζεται αναγκαστικά λόγω της αναστάτωσης της κοινής γνώμης από τις εξελίξεις στην Ιαπωνία, αποτελεί ένα ακόμη ενδομονοπωλιακό πεδίο αντιπαράθεσης, με κριτήρια οικονομικά, πέρα και έξω από τις λαϊκές ανάγκες και συμφέροντα. Οι Γερμανοί δηλώνουν ότι θα επαναξιολογήσουν το πυρηνικό τους πρόγραμμα και έπαυσαν τη λειτουργία παλιών μονάδων. Οι Ιταλοί σχεδιάζουν δημοψήφισμα για την ανατροπή του προηγούμενου που ήταν αντίθετο με τα πυρηνικά, οι Γάλλοι -που κυριαρχούν στην πυρηνική ενέργεια- αναμένεται να υποβάλλουν κάποιες προτάσεις, και οι Ισπανοί ένα συνολικό σχέδιο, με έμφαση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Οι Λιθουανοί ανησυχούν για αντιδραστήρες που κατασκευάζονται σε Ρωσία και Λευκορωσία, ενώ οι Φινλανδοί δε θέλουν ενιαία πρότυπα ασφάλειας. Τμήματα του κεφαλαίου κερδίζουν από τα πυρηνικά και άλλα από την «πράσινη» ενέργεια και ενδεχόμενος περιορισμός της μίας μορφής θα ευνοήσει τα οικονομικά κίνητρα για την ανάπτυξη της άλλης.

Η Τ. Μπιρμπίλη, αναφερόμενη σε Βουλγαρία και Τουρκία, σημείωσε ότι «δεδομένου του διασυνοριακού χαρακτήρα της πυρηνικής ενέργειας θεωρούμε σημαντικό στη συζήτηση που αναπτύσσεται να συμμετάσχουν γειτονικές χώρες, στις οποίες λειτουργούν ή προγραμματίζονται πυρηνικοί σταθμοί. Σε αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να λάβουν μέρος μαζί με τις χώρες της Ενεργειακής Κοινότητας και του G20 και οι γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, που φιλοδοξούν να καταστούν μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Στη βάση αυτή, πρότεινε η ΕΕ να «καταβάλλει προσπάθεια» για να διασφαλιστεί ότι οι γειτονικές χώρες: θα προσχωρήσουν στην Κοινή Σύμβαση για την ασφάλεια διαχείρισης αναλωθέντων καυσίμων και ραδιενεργών αποβλήτων. Θα διαβουλεύονται με την EURATOM και τις γειτονικές χώρες για εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών, σύμφωνα με τη Σύμβαση για την Πυρηνική Ασφάλεια. Θα εναρμονιστούν με την οδηγία 85/337 περί εκτίμησης επιπτώσεων ορισμένων δημόσιων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, που αφορά και τη σεισμικότητα, ενώ προτάθηκε και η θέσπιση ολοκληρωμένης κοινοτικής νομοθεσίας.