Η ΔΗΠΑΚ αναφέρει ότι «ειδικά για τους συμβασιούχους διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80, το υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε περικοπές πιστώσεων κατά 15-20%. Ετσι οι πιστώσεις είτε επιμερίζονται σε περισσότερους διδάσκοντες (οικονομική εξαθλίωση) ή έχουμε ριζικό περιορισμό του αριθμού διδασκόντων, άρα και των μαθημάτων (απολύσεις και υποβάθμιση προγραμμάτων σπουδών). Στα περισσότερα ΑΕΙ οι συμβάσεις δεν υπογράφηκαν έγκαιρα και οι διδάσκοντες έμειναν απλήρωτοι για πολλούς μήνες. Κάποια Τμήματα δεν ανανέωσαν τις συμβάσεις.

Παράλληλα οι διορισμοί των νέων μελών ΔΕΠ καθυστερούν 2-3 χρόνια, με μοναδική προοπτική τη θέση ΠΔ 407/80. Η κατάσταση είναι αφόρητη ιδιαίτερα στα νεότερα Τμήματα, όπου κυριολεκτικά τα προγράμματα σπουδών είναι στον αέρα. Σημαντικός αριθμός μαθημάτων έχει ήδη καταργηθεί. Οι συμβασιούχοι διδάσκοντες, με εξάμηνες συμβάσεις και πενιχρούς, ακόμα και μηδενικούς (!) μισθούς, εξωθούνται στην αντιμετώπιση του εκπαιδευτικού έργου ως πάρεργου, στη συμπλήρωση του μισθού τους με ιδιωτικές εργασίες ή σε αναζήτηση αμοιβών από ερευνητικά προγράμματα.

Η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει ακόμα ένα βήμα στη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας σε διδακτικό και λοιπό προσωπικό των ΑΕΙ, μέσα και από το σχέδιο νόμου που προετοιμάζει. Οι διδάσκοντες των χαμηλών βαθμίδων μετατρέπονται σε "ευέλικτα δόκιμο" προσωπικό, όμηρο συμβάσεων. Η βαθμίδα του λέκτορα καταργείται και παράλληλα διευρύνεται ο θεσμός των συμβασιούχων. Οι επίκουροι καθηγητές θα βρίσκονται υπό διαρκή δοκιμασία για να περάσουν στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή και τη μονιμότητα. Το νέο καθεστώς των "manager" θα αποφασίζει με ποιους όρους θα εργάζονται οι διδάσκοντες στο Πανεπιστήμιο-επιχείρηση και το ύψος της μισθοδοσίας τους, σε συνάρτηση προφανώς με την επιχειρηματική ανταποδοτικότητά τους».

Η ΔΗΠΑΚ τονίζει ότι «η πείρα δείχνει ότι τίποτα καλό δεν έχουμε να περιμένουμε από την πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ, τους Πρυτάνεις και τις Συγκλήτους, που όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσαν χείρα βοηθείας στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ στην Ανώτατη Εκπαίδευση». Περιγράφει τα έργα και τις ημέρες τους και σημειώνει ότι «ακόμα και αν, εκ παραδρομής και λόγω πίεσης, ψηφίζουν κείμενα συμπαράστασης στους 407, στην πράξη έχουν συμβάλει καθοριστικά και στη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στα ΑΕΙ, ήδη από τότε που έκλιναν την "αυτοτέλεια" σε όλες τις πτώσεις, που ψήφιζαν τους 4ετείς προγραμματικούς σχεδιασμούς και τους προϋπολογισμούς των ιδρυμάτων». Στη συνέχεια προσθέτει: «Να γυρίσουμε τις πλάτες σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και στις παρατάξεις τους στα ΑΕΙ, στις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που "ενοχλούνται" επιλεκτικά από τις αντιλαϊκές ανατροπές. Που μιλούν παραπλανητικά για την "προστασία του Δημόσιου Πανεπιστημίου", την ίδια στιγμή που έχουν στηρίξει στην πράξη το άνοιγμα του επιχειρηματικού δρόμου στα Πανεπιστήμια».

Καλεί τους συμβασιούχους «να μην υποκύψουν, να μην αποδεχτούν την περικοπή των δικαιωμάτων τους για τους στόχους της πλουτοκρατίας, να μην καταθέσουν την ερευνητική και εκπαιδευτική δουλειά τους στη στρατηγική ενίσχυσης της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, στην πολιτική που φτωχαίνει τη ζωή και την προοπτική του λαού και της νέας γενιάς. Είναι καιρός να ανοίξει και στα ΑΕΙ μια γραμμή καθαρής αντιπαράθεσης με την κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία. Το Πανεπιστήμιο δεν άλλαξε ούτε μπορεί να αλλάξει την κοινωνία - η κοινωνία αλλάζει το Πανεπιστήμιο».

Υπογραμμίζει ότι «είναι φανερό περισσότερο από ποτέ ότι δεν χωράνε ατομικές λύσεις», τους καλεί σε «ενιαίο μέτωπο μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους σπουδαστές και φοιτητές των λαϊκών εργατικών στρωμάτων» ενάντια στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, το «μνημόνιο της Παιδείας». Η ΔΗΠΑΚ καλεί σε αγώνα και διεκδικεί:

• Καμιά απόλυση - μη ανανέωση συμβάσεων διδακτικού και λοιπού προσωπικού. Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Εξέλιξη του επιστημονικού διδακτικού προσωπικού, με βάση το ερευνητικό και διδακτικό τους έργο.
• Γενναία έκτακτη κρατική χρηματοδότηση ΤΩΡΑ για την ανανέωση όλων των συμβάσεων, την κάλυψη των χρωστούμενων και των λειτουργικών/εκπαιδευτικών αναγκών των ΑΕΙ και της εκπαίδευσης.
• Κατάργηση του θεσμού των συμβασιούχων διδασκόντων με άμεση προκήρυξη αντιστοίχων θέσεων ΔΕΠ, που θα καλύπτουν όλες τις διδακτικές και ερευνητικές ανάγκες.
• Οχι στις περικοπές μαθημάτων και στις προσαρμογές των προγραμμάτων σπουδών σε επιχειρηματικές απαιτήσεις.
• Αμεση πρόσληψη των υπό διορισμό εκλεγμένων μελών ΔΕΠ.
• Κατοχύρωση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
• Υποτροφίες για όλους τους υποψήφιους διδάκτορες στο ύψος του βασικού κατώτατου μισθού (1.400 ευρώ) αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κατάργηση κάθε μορφής ετεροαπασχόλησης των υποψήφιων διδακτόρων. Οι υποψήφιοι διδάκτορες να συμμετέχουν στη διδασκαλία εφόσον αυτό τεκμηριωμένα υπηρετεί το ερευνητικό και παιδαγωγικό τους έργο.

Οργάνωση της πάλης από τα κάτω, με αποφάσεις των Συλλόγων, με συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα, που δε θα παζαρεύουν, αλλά θα απαιτούν και θα συγκρούονται με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - τρόικας συνολικά και στην Παιδεία. Για μια Παιδεία στην υπηρεσία του λαού και όχι του κεφαλαίου».