ΒΕΡΟΛΙΝΟ (Του συνεργάτη μας Μιχάλη ΓΕΩΡΓΙΟΥ)._

Ανακοινώθηκαν στις 19/2 τα Βραβεία της 61ης Μπερλινάλε. Η «Χρυσή Αρκτος» απονεμήθηκε στον Ιρανό σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαρχαντί για την ταινία του «Ναντέρ και Σιμίν - Ενας Χωρισμός». Για πρώτη φορά η «Χρυσή Αρκτος» δίνεται σε ιρανική ταινία, αλλά ο Φαρχαντί για δεύτερη φορά βραβεύεται στο Βερολίνο, αφού η προηγούμενη ταινία του «Τι Απέγινε η Ελι» απέσπασε την «Αργυρή Αρκτο» σκηνοθεσίας (2009).

Η καινούρια του ταινία, διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που αποφασίζει να χωρίσει τον σύζυγό της και προσπαθεί να κερδίσει την κηδεμονία του παιδιού τους. Μέσα από την ταινία προβάλλεται η θέση της γυναίκας στο Ιράν, ο θρησκευτικός συντηρητισμός και η αδιαφάνεια του δικαστικού συστήματος.

Τα υπόλοιπα βραβεία έχουν ως εξής:

Ο Ούγγρος σκηνοθέτης Μπέλα Ταρ κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για την ταινία «Το Αλογο του Τορίνου». «Αργυρή Αρκτο» καλύτερης σκηνοθεσίας κέρδισε ο Γερμανός Ούλριχ Κόλερ για την «Κοιμώμενη ασθένεια». «Αργυρή Αρκτο» καλύτερης γυναικείας ερμηνείας κέρδισαν οι πρωταγωνίστριες της ταινίας ένας «Χωρισμός Ναντέρ και Σιμίν», ενώ το αντίστοιχο βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας οι άνδρες πρωταγωνιστές της ίδιας ταινίας. «Αργυρή Αρκτο» σεναρίου κέρδισε η ταινία «Η άφεση του αίματος» των Τζόσουα Μάρστον-Ανταμιόν Μουρατάι. «Αργυρή Αρκτο» καλλιτεχνικής συμβολής δόθηκε στον Βόγιετς Στάρον για την ταινία «Το βραβείο» και στην παραγωγό Μπάρμπαρα Ενρίκες για την ίδια ταινία. Το βραβείο Καινοτομίας Alfred-Bauer απονεμήθηκε στην ταινία «Αν όχι εμείς, ποιοι;» του Αντρες Φάιλ. Το βραβείο καλύτερης ταινίας πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη κέρδισε ο Αντριου Οκπεάνα Μακλίν για την ταινία «Πάνω στον πάγο».

Την Ελλάδα εκπροσώπησε η ταινία «Ανθρωπος στη θάλασσα» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη. Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα δεξαμενόπλοιο, όπου ο καπετάνιος Αλεξ, πήρε και τη γυναίκα του Κέιτ, σε μια προσπάθεια να ξανασμίξουν ύστερα από το χωρισμό που ακολούθησε το θάνατο του παιδιού τους. Στην αρχή του ταξιδιού ο Αλεξ σώζει Αφγανούς πρόσφυγες που ναυάγησαν μεσοπέλαγα, ενώ η πλοιοκτήτρια εταιρεία τον πιέζει να μην τους πάρει στο πλοίο. Οσο περνούν οι μέρες, το πλήρωμα εναντιώνεται στη φιλοξενία των μεταναστών και οι μετανάστες κινούνται εναντίον τους. Ο Αλεξ τελικά παίρνει το μέρος των μεταναστών, ορισμένους από τους οποίους τους σώζει. Η ταινία πάντως δεν βαθαίνει σε ένα κατ' εξοχήν πολιτικό ζήτημα.

Συνολικά, σε κλίμα αποφυγής κριτικής της λειτουργίας και των αντιφάσεων του καπιταλιστικού συστήματος κινήθηκε η Μπερλινάλε. Χαρακτηριστικό είναι πως στη συνέντευξη Τύπου, μετά την προβολή της ταινίας «Odem» - με θέμα τις σχέσεις Παλαιστίνης-Ισραήλ - ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Σαγκάλ απέρριψε κάθε προσπάθεια πολιτικοποίησης της ταινίας από πλευράς δημοσιογράφων, λέγοντας πως «επιχείρησε να κάνει μία ταινία για τις ανθρώπινες σχέσεις». Τι χαρακτήρα, άλλωστε, να λάβει ένα φεστιβάλ που έχει ως βασικούς χορηγούς του την BMW, τη Loreal, και το συνεπές ως προς την υπεράσπιση της αστικής ιδεολογίας 2^ο κανάλι της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ZDF;