Αυξάνονται μέρα με τη μέρα οι ναυτεργάτες που καταλαβαίνουν την ανάγκη της οργανωμένης και ταξικά προσανατολισμένης πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Για αγώνα σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, με προοπτική τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, κοινωνικοποιώντας τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Οπου τα καράβια θα είναι «εργαλεία» για τη λαϊκή ευημερία. Απόδειξη των βημάτων που γίνονται στους ναυτεργάτες είναι η συσπείρωση με ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» άλλων ναυτεργατικών Ενώσεων, όπως, για παράδειγμα, η Ενωση Μαγείρων και η Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών, αλλά και οι Επιτροπές Αγώνα που έχουν συγκροτηθεί με πρωτοβουλία των δύο ταξικών συνδικάτων, στους άνεργους ναυτεργάτες και στους σπουδαστές των ΑΕΝ.

Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις έχουν αρχίσει να εξουδετερώνουν ανάμεσα στους ναυτεργάτες αυταπάτες που καλλιεργούν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού (ΣΥΝ, «Αυτόνομη Παρέμβαση») και του κοινωνικού εταιρισμού στο πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Μόνον οργή προκαλεί πλέον η υπονομευτική τακτική του προέδρου της Ενωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ) Αντ. Νταλακογιώργου (στέλεχος ΣΥΝ και ΑΠ), όπως αυτή αποκαλύπτεται από δηλώσεις και ανακοινώσεις του, ιδιαίτερα στη διάρκεια των απεργιακών αγώνων ενάντια στην άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, με χαρακτηριστική αυτή «ας έρθουν πλοία με ξένη σημαία, αρκεί το 15% του πληρώματος να είναι Ελληνες». Ενώ την ίδια περίοδο ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας χαρακτήριζε τις ναυτεργατικές απεργίες, «εξαλλοσύνες», προσφέροντας τις υπηρεσίες του σε κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και εφοπλιστές, που, μέσα από τα ΜΜΕ τους, επιτίθονταν στους ναυτεργάτες για να «περάσει» η άρση του καμποτάζ, δηλαδή η «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία στα καράβια.

ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ ΠΕΣ ΝΑΤ, Επιτροπή Ανέργων Ναυτεργατών, Επιτροπή Αγώνα Σπουδαστών ΑΕΝ, με ανακοίνωση που απευθύνουν στους ναυτεργάτες για την απεργία στις 23 Φλεβάρη, υπογραμμίζουν: «Αυτό που φοβίζει την πλουτοκρατία είναι η αγωνιστική δράση του λαού ενάντια στα μονοπώλια για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και η συνειδητοποίηση από τα λαϊκά στρώματα της δύναμης που τους δίνει η οργανωμένη, ταξικά προσανατολισμένη πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την εργατική, λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Η απεργία στις 23 Φλεβάρη είναι ένας συνδικαλιστικός αγώνας. Ακόμα πιο μαζικά, με τη συμμετοχή όλων των ναυτεργατών, όλων των εργαζομένων, εν ενεργεία και συνταξιούχων, να γίνει δήλωση απόρριψης των μέτρων, της πολιτικής της κυβέρνησης, της τρόικας, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου».