Το δεδομένο είναι ότι δεκάδες χιλιάδες οικογένειες και άλλοι τόσοι αυτοαπασχολούμενοι δεν έχουν να πληρώσουν και τους κόβουν το ηλεκτρικό ρεύμα.

Το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή χιλιάδες παιδιά στερούνται ένα βασικό αγαθό.

Δεν είναι «λαϊκισμός», ούτε φτηνή συναισθηματική επίκληση. Είναι πραγματικότητα και βάναυσο έγκλημα με θύμα τους εργάτες και τις οικογένειές τους, τους φτωχούς ανθρώπους, που τις ζωές τους ποδοπατάνε η κυβερνητική πολιτική, το μνημόνιο, η τρόικα, η ΕΕ και, πίσω από όλους αυτούς, το μεγάλο κεφάλαιο.

Κι ενώ συμβαίνουν αυτά τα δεκάδες χιλιάδες μικρά δράματα, που, όμως, είναι πολύ μεγάλα και καθοριστικά γι' αυτούς που τα ζουν:

Η ΔΕΗ επιδίδεται σε στατιστικές περιγραφές για να υποβαθμίσει το πρόβλημα, που το αντιμετωπίζει κυρίως ως επίδραση στα οικονομικά της στοιχεία.

Η κυβέρνηση «πουλάει» το «κοινωνικό τιμολόγιο», που έχει κυρίως επικοινωνιακό χαρακτήρα και ετοιμάζεται για δεύτερη δέσμη «φιλολαϊκών» μέτρων.

Και όλοι τους, κυβέρνηση, ΔΕΗ, ΕΕ, ιδιώτες παραγωγοί και έμποροι ηλεκτρικής ενέργειας προωθούν και υλοποιούν την ανελέητη πολιτική μετατροπής του κοινωνικού αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας σε εμπόρευμα που πουλιέται όλο και πιο ακριβά.

Μοιράζουν το λιγνίτη, διαμοιράζουν τη ΔΕΗ, που, έτσι κι αλλιώς, λειτουργεί όλο και περισσότερο ως ιδιωτικό «μαγαζί», αυξάνουν τα κόστη για να «συμφέρει» η μπίζνα, κλαίνε για το περιβάλλον και μετατρέπουν σε είδος πολυτελείας την «καθαρή» ενέργεια, αυξάνουν τις επιβαρύνσεις «κοινής ωφέλειας» στα τιμολόγια.

Είναι ένοχοι για το διαρκές ξεπούλημα της λαϊκής ενεργειακής περιουσίας. Είναι ένοχοι για κάθε ένα παιδί που δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του.

Είναι ένοχοι και πρέπει να πληρώσουν.