Στόχος της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου είναι η ολοκληρωτική επικράτηση των μονοπωλίων στην οικονομία και ένα από τα μέτρα που αξιοποιούν προς αυτή την κατεύθυνση είναι το νομοθέτημα για τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα», με το οποίο προσπαθούν να καταργήσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για την άσκηση διαφόρων επαγγελμάτων, επιλογή που θα επιφέρει αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες.

Τα παραπάνω τόνισε στην εισήγησή του, εκ μέρους της ΠΑΣΕΒΕ, ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης, ο οποίος σημείωσε ότι «οι κυβερνητικές ρυθμίσεις συνδέονται άμεσα με την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, τη διάλυση της δημόσιας Παιδείας, την αύξηση των τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες».

Από αυτή την άποψη - σημείωσε - δεν αφορά μόνο τα συγκεκριμένα επαγγέλματα που ενοχοποιούνται από την κυβερνητική δυσφημιστική εκστρατεία, αλλά όλα τα λαϊκά στρώματα.

Οπως εξήγησε, «στο πρώτο κεφάλαιο του νόμου με τη λεγόμενη οριζόντια διάταξη που μέσα σε 4 μήνες θα μπει σε εφαρμογή για όλα τα επαγγέλματα, καταργούνται οι όποιες ρυθμίσεις και περιορισμοί ίσχυαν μέχρι τώρα (...) Η εφαρμογή αυτών των μέτρων θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες σε δεκάδες κλάδους και σε χιλιάδες εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους».

Ενδεικτικά, κλάδοι που θα υποστούν συνέπειες είναι:

• Λιανικό και χονδρικό εμπόριο
• Πλανόδιο εμπόριο
• Ταξί
• Λεωφορεία ΚΤΕΛ
• Κρεοπώλες
• Κουρείς - κομμωτές
• Γεωπόνοι
• Γεωλόγοι
• Ιχθυολόγοι
• Κτηνίατροι
• Οδοντοτεχνίτες
• Μεταφραστές του υπουργείου Εξωτερικών
• Μηχανικοί μεταλλείων και πολλοί άλλοι.

Οι κυβερνητικές ρυθμίσεις, σε συνδυασμό με την οδηγία Μπολκεστάιν - είπε ο ομιλητής - και το νόμο για την αδειοδότηση των τεχνικών επαγγελμάτων, θα έχουν τεράστιες αρνητικές συνέπειες στα επαγγέλματα της οικοδομής (υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ανελκυστήρες, καυστηρατζήδες, ψυκτικούς κλπ.).

«Η κυβέρνηση, συνέχισε, επιχειρεί να εμφανίσει τις προωθούμενες αλλαγές σαν μια θετική εξέλιξη για τις εργατικές, λαϊκές οικογένειες. Προβάλλει ότι θα μειωθούν οι τιμές σε προϊόντα και υπηρεσίες, ότι θα βελτιωθεί η ποιότητά τους, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ότι θα αποκτήσουν τα πτυχία των ΑΕΙ και ΤΕΙ πιο εύκολα επαγγελματική διέξοδο, θα βγει η οικονομία από την κρίση. Θέλει να αποδώσει την ακρίβεια, την ανεργία, τη φτώχεια και την καπιταλιστική κρίση σε "προνομιακές συντεχνιακές ομάδες" που "απομυζούν τον ελληνικό λαό" και εμποδίζουν την οικονομία να αναπτυχθεί.

Αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση επικεντρώνοντας σε ορισμένα επαγγέλματα, των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων, των φαρμακοποιών, των πολιτικών μηχανικών, και μάλιστα στο πιο εύπορο τμήμα τους, αποσιωπώντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων σε αυτούς τους τομείς. Πρόκειται για μια επιχείρηση παραπλάνησης, για να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση και τελικά το μεγάλο κεφάλαιο να βγει πολλαπλά ωφελημένο.

Το σχέδιο "άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων" δεν είναι καινούριο και δεν αφορά μόνο ένα νομοθέτημα. Οι επεξεργασίες και οι αξιώσεις τους είχαν ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του '90, ήταν μέσα στους σχεδιασμούς όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Εχει τις ρίζες του στις "4 ελευθερίες" του κεφαλαίου που είναι τα θεμέλια της συμφωνίας του Μάαστριχτ.

Γι' αυτό η απαίτηση για γρήγορη "απελευθέρωση των επαγγελμάτων" είναι γραμμένη στα ίδια μνημόνια που υπογράφει κάθε τόσο η κυβέρνηση με το ΔΝΤ και την ΕΕ και οριοθετούν τα αντιλαϊκά μέτρα που βιώνουν καθημερινά τα λαϊκά στρώματα με οδυνηρές συνέπειες. Τα μέτρα αυτά επιταχύνονται σε συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, γιατί τα μονοπώλια επιδιώκουν να βγουν πιο δυναμωμένα από την κρίση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων».

Οπως κατήγγειλε ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης, η πολιτική «απελευθέρωσης των επαγγελμάτων» έχει τους παρακάτω στόχους:

• Τον βίαιο εκτοπισμό από την αγορά ενός σημαντικού τμήματος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ σε κλάδους και τομείς όπου κυριαρχούσαν οι μικρές επιχειρήσεις.
• Την υποβάθμιση της Παιδείας, της πανεπιστημιακής και της επαγγελματικής εκπαίδευσης, τη μετατροπή τους σε εξάρτημα των μονοπωλιακών εμπορευμάτων, αφού με το νομοσχέδιο για την απλοποίηση της έκδοσης των επαγγελματικών αδειών, τον πολλαπλασιασμό των κάθε λογής ΚΕΚ, την κατοχύρωση των πτυχίων των κολεγίων μπαίνουν οι βάσεις για την απαξίωση των πτυχίων της πανεπιστημιακής και τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης.
• Τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων και το μοίρασμα της ανεργίας.

«Αυτή η πολιτική - είπε - δεν ανοίγει πόρτες στην απασχόληση, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Αντίθετα, υπονομεύει κάθε εργασιακό δικαίωμα, διώχνει από την αγορά ένα τμήμα των βιοτεχνών, οδηγεί στο μοίρασμα της ανεργίας, γενικεύει την εργασία με "μπλοκάκια", υποτάσσει πλήρως την επιστήμη, την ειδίκευση στους όρους της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η αποσπασματική συντεχνιακή αντιμετώπιση είναι ανίκανη να προβάλει αντιστάσεις στη σαρωτική επίθεση των μονοπωλίων... Μόνο μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την εκστρατεία της κυβέρνησης για τα "κλειστά επαγγέλματα", που είναι συνέχεια της επίθεσης σε μισθούς και συντάξεις και επιβάλλει μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα με ιδιαίτερη ένταση σήμερα.

Το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ, η ΟΓΕ καλούν τα στρώματα αυτά να συνειδητοποιήσουν τη σημερινή πραγματικότητα και να ενισχύσουν την ενιαία αντίσταση και πάλη.

Απαιτείται η οργάνωση της πάλης να έχει στόχο την παρεμπόδιση και την καθυστέρηση εφαρμογής νόμων που οδηγούν στον αφανισμό εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, ισοπεδώνει τα δικαιώματα μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων, υποθηκεύει το δικαίωμα της νεολαίας στη μόρφωση και στην εργασία. Στα πλαίσια ενός λαϊκού αντιμονοπωλιακού μετώπου πρέπει να οργανωθεί ο αγώνας για την υπεράσπιση του συνόλου των λαϊκών αναγκών, ενάντια στην εκμετάλλευση και τις φιλομονοπωλιακές πολιτικές».

Και ο ομιλητής κατέληξε: «Η πάλη αυτή πρέπει να δυναμώνει την ικανότητα του λαϊκού κινήματος να σπάει τους φραγμούς που βάζει η εξουσία των μονοπωλίων. Να βάζει το ζήτημα ότι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει μια διαφορετική πολιτική, σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, και μια εξουσία που θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης είναι μονόδρομος για το λαό, κατά συνέπεια και για τους αυτοαπασχολούμενους και τους επιστήμονες. Μια ανάπτυξη που είναι ασυμβίβαστη με την ύπαρξη και τη δράση των μονοπωλίων, στηρίζεται στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και είναι ικανή να προσφέρει στους αυτοαπασχολούμενους σημαντικά ανώτερο εισόδημα και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης από τις σημερινές, ουσιαστικά δικαιώματα και σιγουριά για το μέλλον για όλους».