Τη μέρα που πραγματοποιήθηκε η φιέστα για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ επέλεξε η κυβέρνηση να θέσει θέμα αμφισβήτησης των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων σε πρώτη φάση. Το δεύτερο βήμα θα είναι η συνολική αμφισβήτηση και ανατροπή του υφιστάμενου συστήματος των αμοιβών στο δημόσιο τομέα, σε περισσότερο αντιδραστική κατεύθυνση, με εισαγωγή στοιχείων «ευελιξίας» καθώς και τη λεγόμενη σύνδεση των μισθών με την απροσδιόριστου περιεχομένου κριτηρίων παραγωγικότητα... Πρόκειται, δηλαδή, για μεθοδεύσεις υπονόμευσης εκ νέου της έννοιας του βασικού μισθού, που συνεχίζει να αποτελεί τον πυρήνα των σημερινών μισθολογίων. Η διατήρηση του βασικού μισθού θεωρείται από τους νεοφιλελευθέρους ως... αντικίνητρο, το οποίο και θα πρέπει να εξαλειφθεί. Σύμφωνα με την κυβερνητική λογική, την οποία μετέφερε χτες φιλοκυβερνητική εφημερίδα με προσβάσεις στο Μαξίμου, «οι βασικοί μισθοί δε θα είναι στο μέλλον ομοιόμορφοι, αλλά θα διαφέρουν από υπηρεσία σε υπηρεσία, ενώ το ύψος των αποδοχών δε θα λαμβάνει ως κριτήριο μόνο τα χρόνια υπηρεσίας των υπαλλήλων»! Ειδικά για τα επιδόματα, η νέα «φιλοσοφία» της κυβέρνησης δεν τα θεωρεί δεδομένα, καθώς θα ενταχθούν στο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και θα... μετεξελιχθούν σε πριμ παραγωγικότητας, που θα χορηγούνται με ορισμένα κριτήρια απόδοσης... Με λίγα, δηλαδή, λόγια η κυβέρνηση προτίθεται να αντικαταστήσει τα επιδόματα με τα πριμ παραγωγικότητας, τα οποία στην πράξη θα χρησιμοποιηθούν ως μέσο χειραγώγησης των εργαζομένων.

Τις κυβερνητικές προθέσεις έκανε χτες γνωστές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Ρέππας, μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, στην οποία όμως δεν ελήφθησαν αποφάσεις. Φυσικά, οι αντιδραστικές αυτές κυβερνητικές επιλογές συναντούν τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και η μέχρι παρεξήγησης φιλοκυβερνητική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ σε χτεσινή της ανακοίνωση αναφέρει ότι η κυβέρνηση «σήμερα ανακινεί το θέμα της επιδοματικής πολιτικής όχι για να αποκαταστήσει αδικίες και να γεφυρώσει υπαρκτές μισθολογικές διαφορές, αλλά για να εντείνει το κλίμα μίας πιο σφικτής οικονομικής πολιτικής, που και πάλι επιλέγει στο πλαίσιο της μετα-ΟΝΕ εποχής».

Το θέμα των επιδομάτων συζητήθηκε στη χτεσινή Κυβερνητική Επιτροπή, όπου υπήρξε εισήγηση του Γ. Παπαντωνίου, αν και τελικά δεν ελήφθησαν αποφάσεις. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η μη λήψη αποφάσεων οφείλεται σε διαφωνίες που εκδηλώθηκαν ανάμεσα στον Γ. Παπαντωνίου και την υπουργό Εσωτερικών, Β. Παπανδρέου. Σε δηλώσεις του ο υπουργός Τύπου, Δ. Ρέππας, ανέφερε ότι οι τελικές αποφάσεις για την πολιτική επιδομάτων στο δημόσιο τομέα θα ληφθούν στη νέα συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής την ερχόμενη Πέμπτη. Ο ίδιος επιχείρησε να δικαιολογήσει τις αντιδραστικές κυβερνητικές επιλογές, επικαλούμενος την ανάγκη αντιμετώπισης των υφιστάμενων σήμερα εισοδηματικών ανισοτήτων μεταξύ των εργαζομένων στα διάφορα υπουργεία καθώς και την ανάγκη εφαρμογής ορθολογικότερης πολιτικής στον τομέα των επιδομάτων. Από τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου προκύπτει ότι η κυβέρνηση προτίθεται να εφαρμόσει τις αλλαγές αυτές μέσα στο 2001. Κύκλοι, εξάλλου, του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας διέψευσαν ότι υπήρξε αντιπαράθεση μεταξύ Παπαντωνίου και Παπανδρέου για το θέμα των επιδομάτων, αλλά, αντίθετα, όπως δήλωσαν, οι δύο υπουργοί παρουσίασαν κοινή εισήγηση και είχαν κοινή φιλοσοφία ως προς την αναγκαιότητα των αλλαγών.

Στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος των δημοσίων υπαλλήλων σημείωναν χτες ότι η πληθώρα των επιδομάτων που έχουν δοθεί τα προηγούμενα χρόνια έγινε με σκοπό να εξουδετερωθούν οι αγώνες των εργαζομένων στο δημόσιο για αυξήσεις στους βασικούς μισθούς, με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει να δώσει αυτές τις αυξήσεις, προτίμησε να προχωρήσει στο μοίρασμα επιδομάτων, με τα οποία εξοικονομεί και χρήματα γιατί δεν υπολογίζονται στα δώρα, στις συντάξεις, κ.α. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ισχύον μισθολογικό καθεστώς προβλέπονται μια σειρά από επιδόματα (εξομάλυνσης, αποδοτικότητας, ειδικά επιδόματα ανά υπουργείο, κ.ά.), τα οποία μάλιστα υπερβαίνουν το μισό του βασικού μισθού! Τα επιδόματα αυτά δόθηκαν με την προοπτική ότι κάποια στιγμή θα «παρθούν πίσω», ενώ ταυτόχρονα βόλευαν την κυβέρνηση στην κατασυκοφάντηση των εργαζομένων στο δημόσιο, αφού έχουν μοιραστεί επιδόματα με τη μορφή πλασματικών υπερωριών, με επιβολή τελών στους «πελάτες-πολίτες», κλπ. Θέση της ΑΔΕΔΥ είναι ότι τα επιδόματα πρέπει να ενσωματωθούν στο βασικό μισθό και μόνο δύο επιδόματα χρειάζεται να υπάρχουν: το οικογενειακό και το επικίνδυνο και ανθυγιεινό.