«Η ενότητα επιμέρους επιστημών και φιλοσοφίας μπορεί να οδηγήσει στην επιστημονική αλήθεια, αν η γνώση στηρίζεται στην επιστημονική ποιότητα, και ολοκληρώνεται με την αλληλοδιείσδυση των επιμέρους επιστημών και τη διαλεκτική - υλιστική σύλληψη της πραγματικότητας και της κίνησής της», έγραφε ο Νίκος Νικολάου στην «Επιστημονική Σκέψη» (1984). Αυτήν την ενότητα εκφράζουν τα κείμενά του στο α' μέρος του βιβλίου «Μαρξισμός και βιολογία / Ναρκωτικά» (εκδ. «ΣΥΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ»). Στο δεύτερο μέρος, με τίτλο «Ναρκωτικά», διατυπώνονται τα κοινωνικά αίτια της διάδοσης των ναρκωτικών, αλλά και οι βιολογικές και κοινωνικές συνέπειες της χρήσης τους: «Η διάθεση των ναρκωτικών στις χώρες της Δύσης και στην Ελλάδα είναι ένα πολυσύνθετο, νοσηρό κοινωνικό φαινόμενο. Δεν είναι ούτε θεομηνία - μάστιγα που είναι αδύνατον να την αντιμετωπίσουμε - ούτε τυχαία μόδα που θα περάσει ή θα ξεπεραστεί με κάποιο νομοσχέδιο ή με αστυνομικά μέτρα. Είναι συστατικό φαινόμενο της κρίσης της ελληνικής κοινωνίας, με ιδιαίτερη σχέση με την εξάρτηση του ελληνικού καπιταλισμού, που θα βρει λύση μόνο όταν θα ξεριζωθούν οι κοινωνικές αιτίες, όταν λυθεί το γενικότερο πολιτικό πρόβλημα με την επαναστατική αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού».