Τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση προκαλούν οι αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που, προσπαθώντας να διαχειριστεί την οικονομική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου και του συστήματος, οδηγεί κατευθείαν στη χρεοκοπία εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, φέρνοντας ταυτόχρονα σε πέρας στρατηγικού χαρακτήρα αξιώσεις της οικονομικής ολιγαρχίας, όπως είναι η κατάργηση των συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων.

Πανέτοιμοι από την πρώτη στιγμή και βαδίζοντας βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, ψυχροί εκτελεστές της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, οι κυβερνώντες κατέληξαν στο προχτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο σε ένα αντιλαϊκό - αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο, που ισοδυναμεί με ταφόπλακα για τις συλλογικές συμβάσεις, καταργεί κατακτήσεις που η εργατική τάξη είχε κατακτήσει με αίμα δεκαετιών, ανατρέπει τα δεδομένα επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και στις πρώην ΔΕΚΟ. Μαζί και ...συμπληρωματικά σε αυτά, στο ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο, αποφασίστηκε ο νέος «αναπτυξιακός» νόμος για την παροχή ακόμα περισσότερων κινήτρων προς τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Το κυβερνητικό χρονοδιάγραμμα προβλέψει ψήφιση των αντιλαϊκών ρυθμίσεων με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Τα επαχθή μέτρα για το γονάτισμα του λαού θα αποτελέσουν το λάφυρο του ΠΑΣΟΚ, με το οποίο ο Γ. Παπανδρέου θα κλιμακώσει τις επόμενες μέρες τις παραστάσεις καλής διαγωγής που δίνει στους εταίρους της κυβέρνησής του στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, λύνονται τα χέρια των εργοδοτών σε όλο το φάσμα του ιδιωτικού τομέα να καταργούν τις ισχύουσες Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας και μέσω των επιχειρησιακών να μειώνουν μισθούς και μεροκάματα, να ανατρέπουν τις συνθήκες εργασίας κατά το δοκούν, καταργώντας κάθε εργασιακό δικαίωμα και πέραν των μισθών (ωράρια κλπ.). Επιπλέον, διασφαλίζεται στους εργοδότες το δικαίωμα να ανακυκλώνουν τους εργαζόμενους με νεοπροσλαμβανόμενους, τους οποίους αφού θα τους ξεζουμίζουν θα μπορούν να τους απολύουν ελεύθερα. Γενικότερα ενισχύεται η ευελιξία, μειώνονται οι απολαβές για τους μερικώς απασχολούμενους, αλλά και απαλλάσσονται οι εργοδότες από κάθε κρατική εποπτεία και τήρηση της εργατικής νομοθεσίας. Στο σχετικό νομοσχέδιο προβλέπεται:

• Οι εργοδότες μπορούν να καταργούν τις Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας και να τις αντικαθιστούν με τις «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις» χωρίς κανέναν περιορισμό.
• Η μείωση των αποδοχών φτάνει μέχρι τα επίπεδα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, μέχρι δηλαδή και τα 740 ευρώ μεικτά, σήμερα.
• Οι ...ειδικές συμβάσεις υποτίθεται πως απαιτούν τη σύμφωνη γνώμη του σωματείου των εργαζομένων, ωστόσο αν το σωματείο δεν δεχθεί μια τέτοια ρύθμιση και οι εργαζόμενοι δεν υποκύψουν, τότε ο εργοδότης θα μπορεί να προσφεύγει στη ...διαιτησία, ρύθμιση που αποκαλύπτει και τη σπουδή της κυβέρνησης να δώσει δυνατότητα και στους εργοδότες να προσφεύγουν στον ΟΜΕΔ.

Μέσα από τέτοιες συμβάσεις ο εργοδότης μπορεί να επιβάλει και απολύσεις, αλλά και όλες τις μορφές ευελιξίας (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, διαθεσιμότητα κλπ.). Αποδεικνύεται ότι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης πως οι συμβάσεις αυτές γίνονται για να «σωθούν» οι θέσεις εργασίας ήταν σκέτη εξαπάτηση.

Μετά την κατασυκοφάντηση των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, η κυβέρνηση προχωρά τώρα στην παραπέρα μείωση των αποδοχών των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές σε επίπεδα μέχρι και 25%, ανάλογα με την περίπτωση. Αν συνυπολογίσουμε τις μεγάλες μειώσεις που επήλθαν στα εισοδήματα των εργαζομένων αυτών από το 2009 και κυρίως κατά το 2010, οι μειώσεις είναι πολύ μεγαλύτερες.

Τα μέτρα που προβλέπονται στο νομοσχέδιο και τα οποία θα ισχύσουν από 1/1/2011, είναι τα ακόλουθα:

• Θεσπίζεται ανώτατο πλαφόν αμοιβής 4.000 ευρώ το μήνα (μεικτά). Από τη ρύθμιση εξαιρούνται οι πρόεδροι, οι διοικητές και οι διευθύνοντες σύμβουλοι. Η ρύθμιση αυτή αφορά περίπου το 10% των υπαλλήλων στις πρώην ΔΕΚΟ.
• Καταργούνται ουσιαστικά οι αμοιβές για υπερωριακή εργασία, υπερεργασία, εκτός έδρας, οδοιπορικά, καθώς και εργασία τις εξαιρέσιμες μέρες. Το σχετικό κονδύλι ανά ΔΕΚΟ δεν μπορεί να ξεπερνά το 10% των συνολικών κονδυλίων μισθοδοσίας. Αυτό σημαίνει ότι τα διάφορα επιδόματα αυτών των κατηγοριών ανά εργαζόμενο θα είναι κατά μέσο όρο της τάξης του 10% του μισθού τους.
• Μειώνονται κατά 10% οι αποδοχές όσων εργαζομένων παίρνουν πάνω από 1.800 ευρώ το μήνα μεικτά (χωρίς να υπολογίζονται τα επιδόματα οικογενειακής κατάστασης και ανθυγιεινής εργασίας). Η ρύθμιση αφορά περίπου το 80% των υπαλλήλων στις πρώην ΔΕΚΟ.
• Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η μείωση των συνολικών αμοιβών ενός εργαζόμενου μπορεί να φτάσει το 25%.

Από την πρώτη του χρόνου οι εργαζόμενοι θα έρθουν αντιμέτωποι με μια νέα χιονοστιβάδα ανατιμήσεων, εξαιτίας της νέας αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ. Μαζί με αυτές τις ρυθμίσεις, η κυβέρνηση «έχωσε» και μία απόφαση με την οποία προσφέρεται παραγραφή χρεών επιχειρήσεων προς το Δημόσιο ύψους 24 δισ. ευρώ, ποσά που όφειλαν μεγαλοεπιχειρηματίες αλλά ποτέ δεν κατέβαλαν προς τα δημόσια ταμεία.

Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου, με βάση «σημείωμα» που κοινοποίησε η κυβέρνηση, περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

• Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ κατά 2 ακόμη μονάδες από το 11% στο 13%.
• Παίρνουν μέτρα προκειμένου να αποσυρθούν οι λεγόμενες φτηνές μάρκες τσιγάρων από την αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο ανεβάζουν το σταθερό κομμάτι του υπολογιζόμενου ειδικού φόρου κατανάλωσης.
• Η πρόκληση έχει και συνέχεια με τη ρύθμιση για τη διαγραφή των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο, τα οποία χαρακτηρίζουν ως «ανεπίδεκτα εισπράξεως». Σε αυτό το πλαίσιο από το σύνολο με τα 32,5 δισ. ευρώ διαγράφουν τα 24 δισ. ευρώ!
• Βάζουν πλάτη στους μεγαλοεισαγωγείς αυτοκινήτων με τη μείωση των φόρων ταξινόμησης.
• Αναστέλλεται το λεγόμενο «πόθεν έσχες» για την αγορά α' κατοικίας.
• Προχωρούν σε συγχωνεύσεις Εφοριών σε ολόκληρη τη χώρα.

Φοροαπαλλαγές σε βάθος έως 8 ετών, άμεσες επιχορηγήσεις με «ζεστό χρήμα», επιδοτήσεις χρηματοδοτικών μισθώσεων προσφέρει όμως η κυβέρνηση στο μεγάλο κεφάλαιο, με το νέο «επενδυτικό» νόμο. Η κάθε μορφής ενίσχυση μπορεί να χορηγηθεί μεμονωμένα ή και συνδυαστικά, ανάλογα με τις ειδικότερες ανάγκες των υποψήφιων επενδυτών, δημιουργώντας ένα πλέγμα στήριξης με πολλαπλασιαστικά οφέλη.

Η επικράτεια χωρίζεται σε 3 ζώνες κινήτρων. Το ποσοστό ενίσχυσης καθορίζεται από το μέγεθος της επιχείρησης και από τη γεωγραφική ζώνη που εντάσσεται, ως εξής: Στην Α΄ ζώνη, σε 15% για Μεγάλες επιχειρήσεις, 20% για Μεσαίες επιχειρήσεις και 25% για Μικρές και Πολύ Μικρές επιχειρήσεις. Στην Β΄ ζώνη, σε 30% για Μεγάλες επιχειρήσεις, 35% για Μεσαίες επιχειρήσεις και 40% για Μικρές και Πολύ Μικρές επιχειρήσεις. Στην Γ΄ ζώνη, σε 40% για Μεγάλες επιχειρήσεις, 45% για Μεσαίες επιχειρήσεις και 50% για Μικρές και Πολύ Μικρές επιχειρήσεις.