Στο 5ο μάθημα του Γκάρι Κασπάροβ παρακολουθούμε δύο παρτίδες, με τα λευκά να κερδίζουν χώρο από τις πρώτες κινήσεις. Τάρας - Σάρουσεκ (1896) και Κασπάροβ - Γκεργκάντζε (Μινσκ 1979). Στην πρώτη 1. δ4 δ6 2. ε4 Ιζ6 3. Ιγ3 η6 4. ζ4 Αη7 5. Ιζ3 0-0 6. Αε2, ήταν αρκετές, για τα λευκά, οι κινήσεις αυτές για να κάνουν εξαιρετικά δύσκολη τη θέση των μαύρων. Ο Σάρουσεκ, ένας από τους ισχυρούς της εποχής, δε σταμάτησε με επιτυχία την αλυσίδα των λευκών πιονιών. Θα μπορούσε να διασπάσει την αλυσίδα του λευκού, με 6... γ5! 7. δ5 ε6 8. 0-0 εδ 9. εδ με καλύτερη συνέχεια.

6... δ5; 7. ε5 Ιε8 8. Αε3 ε6. Κάτω από την προστασία της τρίαινας «δ4-ε5-ζ4», τα κομμάτια του λευκού έχουν πολλά τετράγωνα και μπορούν εύκολα να μετακινηθούν σε κάθε περιοχή της σκακιέρας.

Ο μεγάλος Γερμανός παίκτης Τάρας λύνει το πρόβλημα αναγνωρίζοντας την υπεροχή, με απλό τρόπο. Ξεκινάει μία γρήγορη επίθεση πιονιού από την πλευρά του βασιλιά. Τα πιόνια του πρόκειται να ανοίξουν τις γραμμές για τα βαριά κομμάτια, ενώ αντίθετα, τα μαύρα στοιβαγμένα στις τελευταίες οριζόντιες σειρές, θα μπλεχτούν μεταξύ τους και θα αποτύχουν να οργανώσουν την άμυνα. 9. θ4!

Ενας από τους βασικούς κανόνες του σκακιού λέει: «Μία επίθεση σε μια πλευρά αποκρούεται καλύτερα από μία αντεπίθεση στο κέντρο». Δυστυχώς με την κίνηση 6... δ5, ο μαύρος έχασε αυτή την ευκαιρία και είναι καταδικασμένος. 9... Ιγ6 10. θ5 Ιε7 11. η4 ζ5 12. θη6 Ιη6, (βλέπε διάγραμμα), 13. Αδ3 θ6 14. η5 Ρθ7 15. Βε2 Πθ8 16. Βη2 γ5 17. ηθ6 και ο μαύρος εγκαταλείπει ενόψει αναπόφευκτων συνεπειών.

«Το δεύτερο παιχνίδι -εξηγεί ο Κασπάροβ- μπορεί να είναι μία εικόνα μοντέρνων μεθόδων για την κατάκτηση του χώρου.

Αυτό το θυμάμαι ιδιαίτερα σαν πρώτη νίκη σε απλό παιχνίδι θέσεων, κερδισμένο με έναν δυνατό αντίπαλο σε αγώνες υψηλού επιπέδου». 1. ε4 ε5 2. Ιζ3 δ6 3. Αγ4 Αε7 4. δ3. Αυτή η κίνηση δεν είναι φόβος, αλλά επιθυμία να αποφύγεις άνοιγμα συνδυασμών μετά από 4. δ4 εδ4 5. Ιδ4 που είναι καλομελετημένες κινήσεις του αντιπάλου. 4... Ιζ6 5. γ3 0-0 6. 0-0 γ6 7. Αβ3 Αε6 8. Αγ2 θ6 9. Πε1 Ιβδ7 10. Ιδ2 Βγ7. Και οι δύο πλευρές κινούνται χωρίς να βιάζονται και φαίνεται να το έχουν πετύχει εξίσου, αλλά δεν είναι έτσι. Ο λευκός αρχίζει πρώτος να αποκτά χώρο. 11. δ4! Πζε8 12. θ3!

(Συνεχίζεται)