Η δουλιά του δασεργάτη είναι δύσκολη, κουραστική και επικίνδυνη. Ξεκινάει το Μάη και τελειώνει τον Αύγουστο. Οι διαδικασίες, την ευθύνη των οποίων έχουν τα δασαρχεία, περιλαμβάνει: Υλοτόμηση - διαμόρφωση στρογγυλής ξυλείας (υφίσταται κατεργασία), μετατόπιση - σύρσιμο στους δασόδρομους με μουλάρια, μεταφορά. Ο δασεργάτης επί 4 μήνες πάει στη δουλιά στις 6.30 το πρωί και τελειώνει τις 6 το απόγευμα. Η επικινδυνότητα του επαγγέλματος είναι μεγάλη και μέτρα προστασίας της σωματικής ακεραιότητας των δασεργατών - δουλεύουν κρατώντας ένα αλυσοπρίονο 15 κιλών κάτω από τόνους ξύλου και κάθε κίνηση μπορεί ν' αποβεί μοιραία - δε λαμβάνονται από το υπουργείο Γεωργίας, που αποτελεί στην ουσία τον εργοδότη τους. Δηλαδή, δεν παρέχει την απαραίτητη εκπαίδευση και εξοπλισμό για την αποφυγή εργατικών ατυχημάτων. Κατά καιρούς έχουν γίνει πολλά ατυχήματα, εκ των οποίων αρκετά ήταν θανατηφόρα.

Τα έξοδα που έχει ο δασεργάτης για την αγορά των μέσων που χρειάζεται στη δουλιά του είναι πολλά. Ενα αλυσοπρίονο, που κάθε τρία χρόνια χρειάζεται ανανέωση, αξίζει 400 χιλιάδες δραχμές. Ενα μουλάρι - είναι ειδικό για το σύρσιμο των ξύλων - κοστίζει 1.500.000 δρχ. και χρειάζονται δυο. Υπολογίζεται ότι στις 3.000 δρχ. ανά κυβικό μέτρο - είναι το μέτρο υπολογισμού της ξυλείας που υλοτομείται - οι 2.000 δρχ. είναι έξοδα και οι 1.000 είναι το κέρδος, σύμφωνα με τις τιμές που επιβάλλει το υπουργείο Γεωργίας. Οσον αφορά στους δασεργάτες που ασχολούνται και με την εμπορία του ξύλου - γίνεται με δημοπράτηση του εμπορεύματος - το μίσθωμα που επιβάλλει το υπουργείο, ύστερα από την παραχώρηση εγκοπής ξύλου που γίνεται, φτάνει στις 16.000 δρχ. ανά κυβικό μέτρο και η τιμή πώλησης φτάνει στις 20.000 δρχ. προς τους εμπόρους, ενώ πριν 10 χρόνια έφτανε στις 28.000 δρχ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τιμή πώλησης του κατεργασμένου ξύλου προς τους καταναλωτές φτάνει στις 60.000 δρχ. ανά κυβικό μέτρο.