Την έκθεση για την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική μαζί με τις εξειδικεύσεις της έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδας. Το «εδώ» παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θεματοφύλακας στα ιερά και τα όσια της πλουτοκρατίας και μεγαλοδανειστών του κράτους ετοιμάζει το έδαφος για την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, για τα νέα πακέτα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμη να ανακοινώσει αμέσως μετά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Δίνοντας τη δική τους συμβολή στα απάνθρωπα μέτρα, στην επέλαση απέναντι στο λαό, βάζουν στο στόχαστρο μέχρι και τα κονδύλια για τις εκδρομές συνταξιούχων από τα ΚΑΠΗ, όπως και αυτά για τη μεταφορά μαθητών από δυσπρόσιτες και απομακρυσμένες περιοχές προς τα σχολεία!

Για να εξευμενίσουν τις λεγόμενες αγορές, δηλαδή τους μεγαλοτραπεζίτες και άλλα τρωκτικά, βλέπουν και νέα χαράτσια για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους που φόρτωσαν στο λαό. Σε αυτό το πλαίσιο, διεκδικούν την αποπληρωμή του κρατικού χρέους και μέσα από τα χαράτσια που εισπράττει η ΔΕΗ για λογαριασμό της ΕΡΤ!

Σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική, οι μισθοί και οι συνάξεις - λεγόμενες «μέσες αποδοχές - στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα συρρικνώθηκαν σε ποσοστό 8% και στο δημόσιο έφτασαν στο 17% για το έτος 2010, χωρίς βέβαια στα παραπάνω να συνυπολογίζουν την αφαίμαξη λαϊκών εισοδημάτων που συντελέστηκε μέσω των τρανταχτών ανατιμήσεων πάνω στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης.

Τα ακόμη χειρότερα τα βάζουν για μπροστά, με την Τράπεζα της Ελλάδας να θεωρεί «ακρογωνιαίο λίθο οποιασδήποτε προσπάθειας δημοσιονομικής προσαρμογής» την παραπέρα συρρίκνωση των δαπανών με «μέτρα μόνιμου χαρακτήρα», όπως με την καρατόμηση μισθών, συντάξεων, με μαζικά λουκέτα και συγχωνεύσεις σε δημόσιες επιχειρήσεις, στους λεγόμενους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) στην Υγεία, στην Παιδεία, την εκχώρηση φρέσκου ζωτικού χώρου στην πλουτοκρατία.

Σύμφωνα με την έκθεση του διοικητή για τη νομισματική πολιτική που κατά την εθιμοτυπία κατάθεσαν και στη Βουλή:

• Καλλικράτης: Για το πού το πάνε δε χωράει καμιά απολύτως αμφιβολία. Στα πακέτα που βάζουν μπροστά είναι μέχρι και οι δαπάνες από τα ΚΑΠΗ. Συγκεκριμένα, αναφέρουν : «Πολλοί φορείς που χρηματοδοτούνται από τους δήμους, όπως π.χ. τα ΚΑΠΗ, θα πρέπει να αναστείλουν ορισμένες δραστηριότητες, όπως π.χ. εκδρομές στο εξωτερικό ή δωρεάν διακοπές, για μια πενταετία έως ότου αποκατασταθεί η δημοσιονομική σταθερότητα στη χώρα»! Ταυτόχρονα, η αποκλειστική ευθύνη για την είσπραξη των κάθε είδους εσόδων τους πηγαίνει στους λεγόμενους ΟΤΑ, που σημαίνει πρόσθετους φόρους και νέα χαράτσια στα λαϊκά στρώματα σε ανταπόδοση των όποιων παρεχόμενων υπηρεσιών. Ορθά - κοφτά τονίζουν την ανάγκη τους για «άμεση κατάργηση όλων των μεταβιβαστικών πληρωμών από τον κρατικό προϋπολογισμό». Σε αυτό το πλαίσιο, βλέπουν την άμεση εκχώρηση και το μάζεμα φόρων πάνω στην ακίνητη περιουσία από τους λεγόμενους ΟΤΑ.
• Μονόδρομος της δημοσιονομικής προσαρμογής τους είναι η «μόνιμη μείωση των πρωτογενών δαπανών». Ετσι λένε θα επιτευχθούν «χαμηλότερα επιτόκια» και θα ενισχυθούν οι «επενδύσεις».
• Στο ορίζοντά τους, βάζουν την παραπέρα μείωση των συντελεστών για τα μονοπώλια και τις ισχυρές επιχειρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, προβάλλουν την ύπαρξη «έντονου φορολογικού ανταγωνισμού», ιδιαίτερα στη ζώνη του ευρώ, τονίζοντας ότι η αύξηση των φόρων (σ.σ. για την πλουτοκρατία) «μειώνει την ανταγωνιστικότητα μιας χώρας - μέλους όσον αφορά την αποδοτικότητα των επενδύσεων και την προσέλκυση κεφαλαίων».
• Με μπούσουλα την εκχώρηση ζωτικού χώρου στις μερίδες της πλουτοκρατίας θεωρούν «πολύ σημαντικό» τη μείωση του δημόσιου τομέα έτσι ώστε να «περιοριστούν οι αρνητικές επιδράσεις που ασκεί στην ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα».
• Για τη θωράκιση του νομικού οπλοστασίου τους, για την άρση τυχόν νομικής αμφισβήτησης των απάνθρωπων μέτρων που παίρνουν, σημειώνουν ότι η «αποτελεσματικότητα των κανόνων ενισχύεται όταν είναι νομοθετικά κατοχυρωμένοι», αναφέροντας συγκεκριμένα τους «κανόνες που περιέχονται στο Σύνταγμα».
• Η καρατόμηση μισθών και συντάξεων είναι στα μέτρα «μόνιμου χαρακτήρα». Αυτό ομολογεί και η Τράπεζα της Ελλάδας, τονίζοντας «η ουσιαστική συγκράτηση των πρωτογενών δαπανών σε μόνιμη βάση προϋποθέτει τον περιορισμό των δαπανών προσωπικού».
• Σε «μόνιμη βάση» θέλουν τη μείωση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, δείχνοντας με τη σειρά το δρόμο για μαζικά λουκέτα και απολύσεις.
• Χωρίς περιστροφές, διεκδικούν Παιδεία απόλυτα συνδεδεμένη με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, σημειώνοντας ότι στην «τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχουν εξωτερικές οικονομίες που να δικαιολογούν τη δωρεάν απ' αόριστο φοίτηση». Βάζοντας πλάτες στην πλουτοκρατία διεκδικούν παραπέρα περικοπές κρατικών δαπανών σε ΑΕΙ - ΤΕΙ και επίσης τη μείωση του αριθμού των ιδρυμάτων. Η λογική τους προκύπτει ανάγλυφα από τη παρατήρηση ότι «δημιουργούνται συνεχώς νέα τμήματα για το αντικείμενο των οποίων δεν υπάρχει ενδιαφέρον από την αγορά».
• Στη ρότα των αποφάσεων της πλουτοκρατία αναπαράγουν με τη σειρά τα χαλκευμένα οικονομικά στοιχεία για τις πρώην ΔΕΚΟ και άλλους δημόσιους φορείς. Υπολογίζουν σήμερα τα ΝΠΔΔ σε περισσότερα από 5.000, σημειώνοντας ότι οι «περισσότεροι από τους φορείς αυτούς - δηλαδή πάνω 2.500 - θα πρέπει να καταργηθούν και ορισμένοι από αυτούς να συγχωνευθούν, προκειμένου να εξοικονομηθούν σημαντικά ποσά». Στο στόχαστρο μπαίνουν και οι ΕΤ1 - ΝΕΤ - ΕΤ3, Πρίσμα και ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής, σημειώνοντας ότι λειτουργούν με «πολύ μεγάλο αριθμό υπαλλήλων και με εξαιρετικά υψηλό κόστος». Προλειαίνοντας το έδαφος, θεωρούν σκόπιμη τη συγχώνευσή τους σε ένα ή δύο και να καλύπτουν περισσότερο από το 70% του κόστους λειτουργίας τους με έσοδα από διαφημίσεις όπως συμβαίνει και με τους ιδιωτικούς σταθμούς». Είναι, δηλαδή, φανερό ότι ετοιμάζουν και τα νέα κομπρεμί με τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Τα ανταποδοτικά χαράτσια που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα για την ΕΡΤ μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ θα πηγαίνουν στους συνεργάτες μεγαλοπιστωτές για την αποπληρωμή του κρατικού χρέους.
• Τράπεζες: Κατεύθυνση είναι η «σύναψη στρατηγικών συμμαχιών και συγχωνεύσεων» για λόγους ανταγωνιστικότητας του ντόπιου τραπεζικού κεφαλαίου. Στον αντίποδα είναι τα υπερχρεωμένα στις τράπεζες λαϊκά νοικοκυριά, που βρίσκονται αντιμέτωπα με τα οξυμένα προβλήματα και δυσκολίες που σωρεύει η καπιταλιστική κρίση. Από τη συνολική μάζα των στεγαστικών δανείων (στοιχεία Ιούνη 2010) το 9% έχει βγει στο κόκκινο έναντι ποσοστού 7,7% το Δεκέμβρη του 2009. Αντίστοιχα, τα κόκκινα καταναλωτικά δάνεια εκτινάχτηκαν στο 16,7% από 13,4%. Στο σύνολο, οι καθυστερήσεις από τρεις μήνες και πάνω φτάνουν στα 12 δισ. ευρώ, με τη συνέχεια να προδιαγράφεται ακόμη χειρότερη.