Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανιστεί ότι είναι αποφασισμένη να χτυπήσει την αδιαφάνεια, τα φακελάκια και κάποιους «σκοτεινούς» κύκλους που ευθύνονται για τα οικονομικά αδιέξοδα και τις συνθήκες νοσηλείας στα δημόσια νοσοκομεία. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προχτεσινή «θεατρική παράσταση» της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με διοικητές των νοσοκομείων, όπου οι μεν διοικητές δήλωναν οργισμένοι για γιατρούς που αυξομειώνουν (σε μερικές χιλιάδες ευρώ) την αμοιβή τους για επεμβάσεις, ο δε υπουργός ζητούσε να βγαίνουν εκτός χειρουργείων όσοι, π.χ., υπερσυνταγογραφούν.

Ομως, η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία δεν έχει τη ρίζα της σε κάποιους «ανήθικους» επιστήμονες, όσο και αν υπάρχουν και τέτοιοι. Αλλά οι εξετάσεις που «υπερκοστολογούνται», κάποια φάρμακα που είναι ακριβά, είναι παρεπόμενα μιας κοινωνίας όπου η Υγεία, η Πρόνοια, το Φάρμακο, κλάδοι, τομείς και υπηρεσίες που αφορούν στην ίδια τη ζωή του ανθρώπου, λειτουργούν για το κέρδος των μονοπωλίων που τα διαπλέκει με τα νοσοκομεία η πολιτική των κυβερνήσεων. Ετσι πριν ακόμα ζητηθεί από μια λαϊκή οικογένεια να δώσει φακελάκι για να προσεχθεί το παιδί της, η πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έχει φροντίσει να στήσει το «επίσημο», «νόμιμο» και «διαφανές» παζάρι σε βάρος της υγείας του λαού. Γιατί το χέρι της βαθιά στην τσέπη η λαϊκή οικογένεια το βάζει καθημερινά, όταν τα ασφαλιστικά ταμεία σταματούν να καλύπτουν όλο και περισσότερες εξετάσεις, παρότι τα λεφτά τους είναι λεφτά του λαού, όπως έγινε πρόσφατα και με τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου, από όπου περικόπηκαν 220 εξετάσεις. Οταν τα Ταμεία σταματούν να καλύπτουν ακόμα και φάρμακα ευρείας χρήσης, όπως έγινε με τη διεύρυνση της λίστας των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων. Οταν οι χιλιάδες άνεργοι και ανασφάλιστοι που (ειδικά μέσα σε συνθήκες κρίσης) αυξάνονται καθημερινά, αλλά η κυβέρνηση τους εγκαταλείπει ακόμα και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (μόλις την Τρίτη απέρριψε στη Βουλή σχετική πρόταση του ΚΚΕ). Πολύ περισσότερο, το αδιέξοδο για τη λαϊκή οικογένεια ξεκινά από το ότι δε διασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους το δικαίωμα στην εξέταση, διάγνωση, νοσηλεία και θεραπεία. Αλλά αυτό εξαρτάται από το αν και τι μπορεί να πληρώσει.

Η σημερινή άσχημη κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων είναι απαραίτητη (και γι' αυτό καθόλου τυχαία) ώστε να έχουν και να αυξάνουν τους πελάτες τους τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας. Γι' αυτό και δεν αρκεί να καταγγέλλει κανείς τους σοβάδες που πέφτουν πάνω στα κεφάλια ασθενών. Χρειάζεται πολιτική αποκάλυψη και πολιτική απόκρουση όσων υποβαθμίζουν το δημόσιο τομέα Υγείας. Δεν αρκεί να καταγγέλλει κανείς τα φακελάκια γιατί είναι λογικό, δίπλα στο «επίσημο» εμπόριο, να αναπτύσσεται και το παραεμπόριο.

Η κυβέρνηση βάζει στη ζυγαριά της «ανταγωνιστικότητας» το δικαίωμα του λαού στην Υγεία, θέλει τους εργαζόμενους του χώρου να κρίνουν και να δρουν με βάση τις «αντοχές της οικονομίας» και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, βαραίνει ιδιαίτερα η ευθύνη των εργαζομένων στον κλάδο της Υγείας. Σήμερα, γίνεται ακόμα πιο φανερή η ανάγκη να στρατευθούν με το ΠΑΜΕ και να δυναμώσουν, μαζί με όλο το λαό, την πάλη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Υγεία και Πρόνοια. Μόνο έτσι θα μπει τέρμα σε κάθε «φανερό» και «κρυφό» παζάρι σε βάρος του ανθρώπινου πόνου.