Η ετήσια άδεια θα πρέπει να χορηγηθεί μέχρι τέλος του έτους και όχι να μεταφέρεται στην επόμενη χρονιά, ενώ αν η άδεια δε χορηγηθεί με υπαιτιότητα του εργοδότη, τότε το επίδομα αδείας θα χορηγείται στον εργαζόμενο με προσαύξηση 100%, σύμφωνα με την υπ' αριθμό 455/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου.

Μάλιστα, το ανώτατο δικαστήριο επισημαίνει ότι «δεν επιτρέπεται, ούτε με συμφωνία μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη, η μεταφορά των ημερών της ετήσιας άδειας του τελευταίου, που δεν του χορηγήθηκαν από τον εργοδότη στο επόμενο ή στα μεθεπόμενα έτη, με συνέπεια να είναι ανίσχυρη τέτοια συμφωνία και ο εργοδότης ο οποίος δε χορήγησε πλήρη την κανονική άδεια στο μισθωτό του, κατά τη διάρκεια του έτους που αυτή αφορά, να είναι υποχρεωμένος, από το τέλος του αντίστοιχου έτους να καταβάλλει σε αυτόν τις αντίστοιχες προς τις ημέρες αυτές αποδοχές αδείας με προσαύξηση κατά 100%». Επίσης, ο Αρειος Πάγος προσθέτει ότι για τη θεμελίωση του δικαιώματος της προσαύξησης του επιδόματος αδείας κατά 100% - σε περίπτωση που ο εργαζόμενος ζητήσει την άδεια και δεν τη χορηγήσει ο εργοδότης - δεν απαιτείται η υποβολή σχετικής αίτησης (έγγραφη ή προφορική) εκ μέρους του μισθωτού προς τον εργαζόμενο.

Η υπόθεση αφορούσε εργαζόμενο της ΔΕΗ, καθώς η επιχείρηση από ελαφριά αμέλεια δεν είχε χορηγήσει την άδεια στο μισθωτό.