Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, ανέφερε τα εξής σχετικά με το ψήφισμα για τα «Ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν και συγκεκριμένα οι περιπτώσεις των Sakineh Mohammadi-Ashtiani και Zahra Bahrami» κατά την διάρκεια της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο:

Τη στιγμή που πληθαίνουν οι απειλές του Ισραήλ, του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστών, το Ευρωκοινοβούλιο πρόσθεσε και αυτό τον οβολό του σε αυτές τις απειλές.

Με πρόσχημα την βάρβαρη καταδίκη σε θάνατο διά λιθοβολισμού της Σακιμέχ Μοχαμάντι Αστιάνι και τις απαράδεκτες διώξεις σε βάρος αντιφρονούντων, το σύνολο των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε μια σπάνια ομοφωνία υιοθέτησαν ένα ψήφισμα που κλιμακώνει ακόμα περισσότερο την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη χώρα αυτή.

Το ΚΚΕ δεν στήριξε το ψήφισμα αυτό που καμία σχέση δεν έχει με την ανάγκη ενίσχυσης της αλληλεγγύης με την πάλη της εργατικής τάξης, των συνδικάτων, των κομμουνιστών και άλλων αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων της χώρας ενάντια στο αντιδραστικό καθεστώς. Οπως φάνηκε και από την επιβολή κυρώσεων και όπως σημειώνει και το ΤΟΥΝΤΕΧ, τέτοιου είδους μέτρα και οι κυρώσεις των ιμπεριαλιστών ενισχύουν το αντιδραστικό καθεστώς και αποδυναμώνουν την λαϊκή πάλη.

Το Ευρωκοινοβούλιο εγκαλεί το Ιράν για διάφορα αδικήματα, τη στιγμή που όπως το ίδιο σημειώνει, παρόμοια κατάσταση υπάρχει σε Αφγανιστάν, Σαουδική Αραβία, Νιγηρία, Σομαλία και Σουδάν, ενώ δεν ενοχλείται καθόλου που η θανατική ποινή ισχύει σε ΗΠΑ, Κίνα και Ιαπωνία.

Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου υιοθετήθηκε λίγο χρόνο μετά την επιβολή των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε βάρος του Ιράν, που ξεπερνούν σε σκληρότητα και αυθαιρεσία ακόμα και αυτές των ΗΠΑ ή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Υιοθετήθηκε το ψήφισμα σχεδόν αμέσως μετά από διάβημα της πρεσβείας του Ισραήλ στις Βρυξέλλες, που το καλούσε να μην ασχολείται με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη αλλά να στρέψει την προσοχή του στο Ιράν.

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η ευαισθησία του Ευρωκοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, είναι το φύλλο συκής με στόχο την «αλλαγή καθεστώτος» στο Ιράν και για να δικαιολογήσει την ακόμα πιο επιθετική εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη νέα συνθήκη, τους ευρωπολέμους και τα εγκλήματα των πολυεθνικών σε βάρος των εργαζομένων, των μεταναστών και των λαών των διαφόρων χωρών. Το Ευρωκοινοβούλιο φάνηκε «βασιλικότερο του βασιλιά», και όπως και σε άλλες περιπτώσεις, λειτουργεί ως «λαγός» για κλιμάκωση των αντιδραστικών μέτρων και της προβοκάτσιας.

Η πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις γίνεται όλο και πιο επιτακτικά αναγκαία. Μόνον με την πάλη αυτή οι λαοί μπορούν να κατακτήσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, τη δυνατότητα να καθορίζουν αυτοί και όχι οι εγχώριες και ξένες δυνάμεις τις τύχες τους.