Κυριακή 22 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΓΥΝΑΙΚΑ
«ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ»
Το «καρότο» μπροστά από το «μαστίγιο» της αντιλαϊκής επίθεσης στις εργαζόμενες

Η μόνη λύση προκειμένου να μην πληρώσουν οι εργαζόμενες και οι αυτοαπασχολούμενες τα βάρη της κρίσης, είναι να πάρουν στα χέρια τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους
Η μόνη λύση προκειμένου να μην πληρώσουν οι εργαζόμενες και οι αυτοαπασχολούμενες τα βάρη της κρίσης, είναι να πάρουν στα χέρια τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους
Η επίθεση που έχουν εξαπολύσει ΔΝΤ - ΕΕ - κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με τη συμφωνία ΝΔ και ΛΑΟΣ, πλήττει ιδιαίτερα τις εργαζόμενες γυναίκες. Γι' αυτό φροντίζουν το «μαστίγιο» της πολιτικής του μνημονίου να συνοδεύεται από το απαραίτητο «καρότο» για τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση της δυσαρέσκειας και των αντιδράσεών τους. Με το ρόλο αυτό, είναι επιφορτισμένα και τα προγράμματα που στοχεύουν στην προώθηση της «γυναικείας επιχειρηματικότητας». Η γενικότερη προπαγάνδα γύρω από το ζήτημα αυτό, έχει στόχο να παρουσιάσει την ανάπτυξη του «επιχειρηματικού πνεύματος» των γυναικών ως παράγοντα που μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων που βιώνουν και κυρίως σε αυτό της ανεργίας.

Το καπιταλιστικό σύστημα χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως εφεδρική και ελαστική εργατική δύναμη. Τις αξιοποιεί, δηλαδή, ως φθηνή εργατική δύναμη όταν το απαιτούν οι ανάγκες της παραγωγής, ενώ τις αποσύρει σε περιόδους που δε χρειάζεται την εργασία τους, με αποτέλεσμα το ποσοστό της ανεργίας των γυναικών να παραμένει υψηλότερο συγκριτικά με αυτό των ανδρών. Ειδικά κατά την περίοδο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης το κεφάλαιο καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, προκειμένου να ξεπεράσει την ύφεση που δημιουργεί η υπερπαραγωγή προϊόντων και η υπερσυσσώρευση κερδών και να περάσει σε νέα φάση ανάπτυξης. Η καταστροφή αυτή αφορά πρώτα απ' όλα την κύρια παραγωγική δύναμη, την ανθρώπινη εργασία. Η εργατική δύναμη έχει και αυτή την ίδια τύχη με τα άλλα εμπορεύματα, να μένει δηλαδή απούλητη. Η ανεργία, που αποτελεί χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, τόσο την περίοδο της ύφεσης όσο και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, διογκώνεται στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης. Οι εργαζόμενες γυναίκες πλήττονται σφοδρά, καθώς σε μεγάλο ποσοστό συγκεντρώνονται σε κλάδους που η εργασία είναι επισφαλής, προσωρινή και οι απολύσεις συχνές, όπως στο λιανικό εμπόριο και στον τουρισμό, αλλά και στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, στην Παιδεία και την Υγεία, σε τομείς δηλαδή που η δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών οδηγεί σε συρρίκνωση.

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Στην πραγματικότητα, η λεγόμενη «γυναικεία επιχειρηματικότητα» είναι ένα χρήσιμο για το κεφάλαιο εργαλείο προκειμένου να μειώνει, ακόμα και προσωρινά ή πλασματικά, τα αυξημένα ποσοστά της γυναικείας ανεργίας, αλλά και να χειραγωγεί τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, να τις εγκλωβίζει στα όρια του συστήματος. Δεν είναι τίποτε άλλο από ένα προπέτασμα καπνού που επιχειρεί να καλύψει την ταξική εκμετάλλευση και τη φυλετική καταπίεση, τίποτε περισσότερο από την απαραίτητη χρυσόσκονη με την οποία προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τον τόνο στη σχετική προπαγάνδα δίνει η ΕΕ, η οποία δε διστάζει να μιλήσει για τη «θετική πλευρά» της κρίσης. Σύμφωνα με αυτή, η κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί ως «ευκαιρία» αφού «σε πολλές γυναίκες δόθηκε η δυνατότητα εξαιτίας των πρόσφατων απωλειών θέσεων εργασίας να ιδρύσουν τις δικές τους επιχειρήσεις». Με θράσος που περισσεύει, συνιστά στις γυναίκες να εκμεταλλευτούν τη ...χρυσή ευκαιρία της απόλυσης και της ανεργίας και να γίνουν ...επιχειρηματίες.

Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και το πολυδιαφημισμένο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρόγραμμα επιδότησης ανέργων γυναικών για αυτοαπασχόληση. Το πρόγραμμα υλοποιείται από τον ΟΑΕΔ με το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007-2013 και απευθύνεται σε άνεργες ηλικίας από 22 έως 64 ετών. Το συνολικό ύψος της χρηματοδότησης ανέρχεται σε 96 εκατομμύρια ευρώ, που θα διατεθούν σε 4.000 άνεργες, δηλαδή 24.000 ευρώ σε κάθε άνεργη της οποίας η αίτηση για συμμετοχή στο πρόγραμμα θα εγκριθεί. Ασφαλώς για να φτάσει μια άνεργη μέχρι την έγκριση υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις: να διαθέτει δελτίο ανεργίας, να έχει προηγηθεί εξατομικευμένη παρέμβαση από εργασιακό σύμβουλο του ΟΑΕΔ, να έχει παρακολουθήσει σεμινάριο επιχειρηματικότητας σε ένα Κέντρο Προώθησης της Απασχόλησης του οργανισμού. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων η συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι αδύνατη, γιατί στην ουσία απαιτεί να διαθέτουν από πριν το απαιτούμενο κεφάλαιο: η έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στην αρμόδια ΔΟΥ πρέπει να προηγηθεί της αίτησης και της έγκρισής της. Ακόμα και αν λάβουν την τελική έγκριση, για να τους καταβληθούν τα 6.000 ευρώ της πρώτης δόσης πρέπει να επιδείξουν εξοφλημένα τιμολόγια από δαπάνες της επιχείρησης, αξίας ίσης με το ποσό αυτό! Για όσες διαθέτουν το κεφάλαιο και καταφέρουν να φτάσουν ως το σημείο αυτό, ακολουθούν άλλες 3 δόσεις των 6.000 ευρώ στο τέλος κάθε έτους και το πρόγραμμα ολοκληρώνεται σε 36 μήνες. Απαραίτητη προϋπόθεση, η νεοσυσταθείσα επιχείρηση να μη διακόψει τη λειτουργία της κατά τη διάρκεια αυτής της τριετίας. Σε διαφορετική περίπτωση η επιχορήγηση διακόπτεται και το ποσό που έχει καταβληθεί πρέπει να επιστραφεί.

Στην ουσία, οι γυναίκες που βρίσκονται στην ανεργία καλούνται να μπουν στη διαδικασία να αναζητήσουν το κεφάλαιο για να ξεκινήσουν μια μικρή επιχείρηση, να διαθέσουν όσες οικονομίες ενδεχομένως έχουν αλλά και να δανειστούν από τράπεζες, με την ελπίδα να επιδοτηθούν. Ομως, ακόμα και αν καταφέρουν να εγκριθεί η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα, τα 24.000 ευρώ της επιδότησης δεν είναι αρκετά για να μετατρέψουν μια άνεργη σε επιχειρηματία. Είναι αμφίβολο αν οι επιχειρήσεις αυτές θα επιβιώσουν, αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την τριετία της επιδότησης. Είναι πολύ πιθανό οι γυναίκες σύντομα να βρεθούν και πάλι στην ανεργία, ίσως και πριν παρέλθει η τριετία, και μάλιστα χρεωμένες, να βαρύνονται με την αποπληρωμή των δανείων ακόμα και με την επιστροφή των χρημάτων της επιδότησης. Μέσα από τα προγράμματα της «γυναικείας επιχειρηματικότητας» επιδιώκουν να καλλιεργήσουν αυταπάτες στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων ότι μπορούν ατομικά να ξεφύγουν από τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, από τη θύελλα των αντεργατικών μέτρων. Η προσπάθεια αυτή γίνεται στο ευνοϊκό έδαφος που διαμορφώνει η παρέμβαση της κυρίαρχης ιδεολογίας, οι αξίες και τα πρότυπα που καλλιεργεί. Το πρότυπο της «σύγχρονης και ανεξάρτητης γυναίκας» συνδέεται συχνά με την εικόνα της γυναίκας που καταφέρνει να αποκτήσει «τη δική της επιχείρηση», να εργάζεται «χωρίς αφεντικό πάνω από το κεφάλι της» και να ασχολείται με ένα αντικείμενο που ανταποκρίνεται «στα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις» της.

Πίσω όμως από την καλογυαλισμένη «βιτρίνα» της ανεξάρτητης επιχειρηματία που φτιάχνουν η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, η πραγματικότητα που βιώνουν οι αυτοαπασχολούμενες προβάλλει πολύ διαφορετική. Οι ιδιοκτήτριες μικρομεσαίων επιχειρήσεων αναγκάζονται, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, να ακολουθούν το απελευθερωμένο ωράριο που επιβάλλουν τα μεγάλα καταστήματα, ενώ αρκετές από αυτές δεν έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν υπαλλήλους. Βλέπουν το εισόδημά τους διαρκώς να συρρικνώνεται και τα χρέη τους να μεγαλώνουν. Το δικαίωμά τους στη μητρότητα δεν υποστηρίζεται ούτε από στοιχειώδεις σχετικές παροχές, άδειες και επιδόματα, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός της με τη δουλειά τους να γίνεται απαγορευτικός. Ολο και περισσότερες αδυνατούν να αντέξουν στις συνθήκες του ανταγωνισμού των μονοπωλίων, η διαδικασία της συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου τις αναγκάζει να βάλουν λουκέτο. Το «πάγωμα» των μισθών, τα διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά ανεργίας, η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων πλήττουν αναπόφευκτα και τα μικρομάγαζά τους.

Πάλη για ουσιαστική προστασία των ανέργων

Αυτή είναι η πραγματικότητα που η χρυσόσκονη της «γυναικείας επιχειρηματικότητας» δεν μπορεί να κρύψει. Αντιθέτως, όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει και η επίθεση του κεφαλαίου κλιμακώνεται τόσο τα προβλήματα και οι δυσκολίες θα πολλαπλασιάζονται για τα λαϊκά στρώματα. Η μόνη λύση προκειμένου να μην πληρώσουν οι εργαζόμενες και οι αυτοαπασχολούμενες τα βάρη της κρίσης, είναι να πάρουν στα χέρια τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Να αντεπιτεθούν συμβάλλοντας στη συγκρότηση ενιαίου μετώπου πάλης, στη δημιουργία κοινωνικής συμμαχίας με σάρκα και οστά σε κάθε χώρο δουλειάς και κατοικίας. Να αντιπαραθέσουν στην επίθεση του κεφαλαίου αλλά και στην προπαγάνδα για τη «γυναικεία επιχειρηματικότητα» αιτήματα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων. Να διεκδικήσουν επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ, υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη, για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις και υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως εργάσιμου χρόνου στη σύνταξη. «Πάγωμα» των δανείων και καμία διακοπή στην παροχή ρεύματος ή νερού σε ανέργους που δεν έχουν εξοφλήσει τους σχετικούς λογαριασμούς. Φορολογική ελάφρυνση των μικρών ΕΒΕ, κρατική χρηματοδότηση του Οργανισμού Απασχόλησης Ελεύθερων Επαγγελματιών κατά τα 2/3, «πάγωμα» των χρεών τους προς τις τράπεζες, το δημόσιο και τον ΟΑΕΕ για όσο διαρκεί η κρίση. Ενιαίο 48ωρο εβδομαδιαίο ωράριο, με Κυριακή αργία και 3 απογεύματα κλειστά για όλα τα καταστήματα υποχρεωτικά, μεγάλα και μικρά. Προστασία της μητρότητας, άδεια κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας δύο μήνες πριν και έξι μετά τον τοκετό για όλες τις εργαζόμενες και τις αυτοαπασχολούμενες. Κοινωνικά επιδόματα που να αντισταθμίζουν την απώλεια εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων γυναικών που συνεπάγονται οι αυξημένες υποχρεώσεις τους κατά την περίοδο κύησης, τοκετού και γαλουχίας. Παιδικοί σταθμοί για τα παιδιά όλων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των ανέργων, χωρίς τροφεία, σε κατάλληλα κτίρια και με επαρκές προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.

Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων έχουν θέση στην πρώτη γραμμή του αγώνα, μαζί με το σύνολο του λαού, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Στην πάλη με στόχο την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, τη λαϊκή οικονομία με την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο, τον κεντρικό σχεδιασμό. Για να πάψει η παραγωγή να οργανώνεται με βάση το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά να σχεδιάζεται με στόχο την ολόπλευρη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Για να αξιοποιούνται πλήρως όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και το φαινόμενο της ανεργίας να αποτελέσει οριστικά παρελθόν.


Ε.Χ.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Καλοστημένη παγίδα για τα δικαιώματα των γυναικών(2011-10-09 00:00:00.0)
Η «αισθητική» των λουκέτων τους μάρανε(2011-08-10 00:00:00.0)
«Κοινωνική» και «αλληλέγγυα» επιχειρηματικότητα(2011-01-09 00:00:00.0)
Πακτωλός εκατομμυρίων στο κεφάλαιο - ωμός εμπαιγμός των ανέργων(2010-04-01 00:00:00.0)
Ανεργες... επιχειρηματίες(2003-05-29 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ