Με αφορμή την καταστροφή μεγάλου μέρους της ρωσικής παραγωγής σιταριού φάνηκε να «τσιμπούν» λίγο οι τιμές στην Ελλάδα, αλλά οι σιτοπαραγωγοί δε φαίνεται να έχουν κέρδος. Το συγκυριακό αυτό γεγονός έσπευσε να εκμεταλλευτεί με δηλώσεις της και η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, λέγοντας πως βλέπει την τιμή στο σιτάρι να πηγαίνει πάνω από 17-18 λεπτά το κιλό. Δεν είπε πού θα ήταν οι τιμές αν δε συνέβαινε ό,τι συνέβη στη Ρωσία.

Με αφορμή τη μείωση της παραγωγής σιταριού στη Ρωσία, έχει στηθεί ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι από τα μονοπώλια και τα μεγάλα κεφάλαια στα χρηματιστήρια τροφίμων, από το οποίο οι παραγωγοί δεν έχουν να κερδίσουν εισόδημα της προκοπής, ενώ οι καταναλωτές θα πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά το ψωμί τους. Οσον αφορά την κατάσταση στη Ρωσία, όπως έχει γίνει γνωστό, από 90 εκατ. τόνους που ήταν οι αρχικές προβλέψεις για τη φετινή συγκομιδή, οι τελικές προβλέψεις κάνουν λόγο για 60 με 65 εκατ. τόνους μετά τον καύσωνα, την ξηρασία και τις μεγάλες πυρκαγιές. Η ρωσική κυβέρνηση επέβαλε πάγωμα των εξαγωγών σιταριού και οι πληροφορίες διίστανται για το πότε θα αρθεί.

Το θέμα είναι ότι η κατάσταση που βιώνουν οι σιτοπαραγωγοί είναι πολύ άσχημη, εξαιτίας της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ. Ολα τα προηγούμενα χρόνια οι τιμές έπεφταν, η ντόπια παραγωγή συρρικνώθηκε και οι εισαγωγές αυξήθηκαν ραγδαία. Πριν τις μεγάλες πυρκαγιές στη Ρωσία, η τιμή στο σιτάρι ήταν γύρω στα 12 λεπτά και οι έμποροι έδειχναν προκλητική αγοραστική αδιαφορία, προκειμένου να αγοράσουν τζάμπα την παραγωγή. Τώρα ένα συγκυριακό γεγονός ήρθε να δημιουργήσει κλίμα ανόδου της τιμής. Αλλά και 20 λεπτά να πάει η τιμή στο σιτάρι, δεν προκύπτει εισόδημα επιβίωσης για τους μικρομεσαίους παραγωγούς. Και τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια; Θα πρέπει κάθε χρόνο να υπάρχουν καταστροφές για να τσιμπήσει λίγο πάνω η τιμή; Η ίδια η ΕΕ μέσω της νέας ΚΑΠ διαμορφώνει εξευτελιστικές τιμές στο σιτάρι, αφού έχει ορίσει τιμή παρέμβασης στα δημητριακά 10 λεπτά το κιλό.

Δυστυχώς τα πράγματα θα χειροτερεύουν χρόνο με το χρόνο για τους φτωχομεσαίους αγρότες ως αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που δημιουργεί, οξύνει και πολλαπλασιάζει τα αγροτικά προβλήματα, με στόχο τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών. Ο δρόμος που απομένει για τους μικρομεσαίους σιτοπαραγωγούς είναι να συντονίσουν την αγωνιστική δράση για την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής, για ανάπτυξη της σιτοκαλλιέργειας σε όφελος των παραγωγών και του λαού, πράγμα που μπορεί να γίνει στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας και Λαϊκής Οικονομίας. Παράλληλα μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ μπορούν να διεκδικήσουν:

• Κατώτερη εγγυημένη τιμή στα 40 λεπτά ανά κιλό ώστε να διασφαλιστεί εισόδημα και να καλυφθεί το για μια ακόμη φορά αυξημένο κόστος παραγωγής.
• Προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις αθρόες εισαγωγές από χώρες της ΕΕ, αλλά και τρίτες χώρες. Να διατεθεί πρώτα το ελληνικό ποιοτικό και υγιεινό σιτάρι πριν αρχίσουν οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές από άλλες χώρες σιταριού αμφιβόλου ποιότητας.
• Να πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση των σιτηρών με ευθύνη του κράτους και να διασφαλιστεί ότι δε θα υπάρξει αισχροκέρδεια σε βάρος των αγροτών, αλλά και των καταναλωτών.
• Μείωση του κόστους παραγωγής.