Εδώ και αρκετές μέρες, οι δύο μεγαλύτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις της Ισπανίας ...συσκέπτονται πώς, υποτίθεται, θα αντιδράσουν στα ιδιαίτερα σκληρά μέτρα λιτότητας που έχει ανακοινώσει η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο. Μέτρα που, ανάμεσα στα άλλα, προβλέπουν μείωση κατά 5% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, «πάγωμα» των μισθών και των συντάξεων, ακύρωση του επιδόματος για τις γεννήσεις, απολύσεις στο δημόσιο τομέα κ.ά. Μάλιστα, αναμένεται σύντομα νέο νομοσχέδιο που θα αυξάνει το όριο συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια. Και αυτά στο όνομα της αντιμετώπισης των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης σε μια χώρα που μαστίζεται με ποσοστά ανεργίας που ξεπερνούν το 20%.

Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της Γενικής Ενωσης Εργαζομένων (UGT) και των Εργατικών Επιτροπών (CCOO) της Ισπανίας συμμετείχαν «ενεργά» στο λεγόμενο κοινωνικό διάλογο ανάμεσα στα συνδικάτα, τους εργοδότες και την κυβέρνηση, ένα διάλογο που διήρκεσε δύο χρόνια περίπου και προήγαγε σε ...ανώτερο επίπεδο την υποταγή στη στρατηγική του κεφαλαίου.

Ωστόσο, επειδή δέχονται έντονες πιέσεις από ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις για να κλιμακωθούν οι διαμαρτυρίες και να προκηρυχθεί γενική απεργία τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, αναγκάστηκαν τελικά να ανακοινώσουν γενική απεργία. Για πότε; Για τις 29 Σεπτέμβρη (!) «Ζήσε Μάη, δηλαδή, να φας τριφύλλι...». Αυτό θα πει εργοδοτικός και συμβιβασμένος συνδικαλισμός.