Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο από επαγγελματικές ασθένειες και εργατικά ατυχήματα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Σε 31 χώρες της Ευρώπης τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» έφτασαν το 2007 - τα τελευταία επίσημα στοιχεία - τα 9.504. Ειδικά για τις χώρες της ΕΕ των 27 κάθε χρόνο σκοτώνονται 5.720 σε χώρους δουλειάς, ενώ 159.000 εργαζόμενοι το χρόνο πεθαίνουν από επαγγελματικές ασθένειες. Την ίδια στιγμή, 6,9 εκατ. εργάτες είχαν κάποιο «ατύχημα» στη δουλειά τους και περίπου 20 εκατ. αντιμετώπισαν κάποιο πρόβλημα υγείας λόγω των συνθηκών εργασίας.

Παγκόσμια Μέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία σήμερα και τα παραπάνω στοιχεία αποτυπώνουν τον βαρύ φόρο αίματος της εργατικής τάξης στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Η ρίζα του κακού πρέπει να αναζητηθεί στην εκμετάλλευση, στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, όπου η ζωή και η υγεία των εργαζομένων «προστατεύονται» μόνο στο βαθμό που δε θίγονται τα κέρδη.

Είναι ενδεικτικό ότι οι πολιτικές της ΕΕ για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία «μετρούν» το θάνατο, την αναπηρία, τις επαγγελματικές ασθένειες με κριτήριο τις οικονομικές συνέπειες και την επίδρασή τους στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, σε συνάρτηση «κόστους - οφέλους».

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καλύπτουν την εργοδοτική ευθύνη. Στην Ελλάδα το 2009 113 εργάτες - τουλάχιστον - έχασαν τη ζωή τους την ώρα της δουλειάς και από το 2000 - 2009 σημειώθηκαν 1.349 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα». Ποτέ, ούτε ένας εργοδότης δε βρέθηκε στη φυλακή για αυτά τα εγκλήματα. Η καταγραφή επαγγελματικών ασθενειών στην Ελλάδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ ουσιαστικά δε γίνεται και καμία έρευνα για την ανάπτυξη νέων επαγγελματικών ασθενειών, με βάση τις συνέπειες των νέων εργασιακών συνθηκών και πρώτων υλών. Εκτός από το ΙΚΑ, κανένα άλλο Ταμείο δεν έχει κατάλογο για επαγγελματικές ασθένειες. Η Υγεία και η Ασφάλεια έχουν παραδοθεί σε ιδιώτες, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, τις ΕΞΥΠΠ (Εξωτερικές Υπηρεσίες Πρόληψης και Προστασίας), οι οποίες προσφέρουν ψευδεπίγραφες υπηρεσίες σε επιχειρήσεις - πελάτες τους, με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τους επιστήμονες που απασχολούν.

Τα αντεργατικά μέτρα, που με μεγαλύτερη ένταση προσπαθούν οι κυβερνήσεις να επιβάλουν, απειλούν περισσότερο την ασφάλεια, την υγεία των εργαζομένων: Με δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, με επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, με κατάργηση του 5ήμερου - 40ωρου, με το πετσόκομμα της λίστας των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, την εντατικοποίηση της εργασίας, με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας, είναι ολοφάνερο ότι η ζωή και η υγεία των εργαζομένων τίθεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.