«

Δέκα εκατ. ευρώ λιγότερα έσοδα και 400 νέοι άνεργοι θα είναι το αποτέλεσμα από την επικείμενη διακοπή του προγράμματος του κρουαζιερόπλοιου ZENITH», «απειλείται με οικονομική καταστροφή η νησιωτική Ελλάδα, αν, τελικά, η κυβέρνηση ανεχθεί να πραγματοποιηθεί ο αποκλεισμός του Πειραιά το Σαββατοκύριακο της Πρωτομαγιάς». «Η χώρα μας θα χάσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και πάρα πολλές θέσεις εργασίας» αν πληγεί η κρουαζιέρα. Με τέτοιους ψευδέστατους ισχυρισμούς και αυθαίρετα στοιχεία, προσπαθούν εφοπλιστές, τα κόμματά τους, να συκοφαντήσουν τους απεργιακούς αγώνες των ναυτεργατών για το αυτονόητο δικαίωμά τους στο μπάρκο με δικαιώματα. Για να μην περάσει η μαύρη ανασφάλιστη εργασία στα καράβια, όπως επιβάλλει η πλήρης εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την απελευθέρωση των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών (άρση του καμποτάζ).

Η άρση του καμποτάζ δεν είναι κάτι καινούριο. Εχει αρχίσει να εφαρμόζεται σταδιακά στην ακτοπλοΐα με την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών γραμμών από το 2001 και στην κρουαζιέρα από το 1999. Τι είδαμε σε αυτό το διάστημα, δηλαδή πριν ακόμα εφαρμοστεί πλήρως η απελευθέρωση; Στην κρουαζιέρα από τότε άρχισαν να πετιούνται μαζικά οι ναυτεργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα στη στεριά και οι εφοπλιστές με το νόμο Κεφαλογιάννη να απαλλάσσονται από ασφαλιστικές εισφορές για να αντέξουν ...στο σκληρό ανταγωνισμό με τα άλλα μονοπώλια. Στην ακτοπλοΐα, είχαμε αύξηση των εισιτηρίων κατά 400%, νησιά να απειλούνται με τον εφιάλτη της απομόνωσης, καθώς οι εφοπλιστές δρομολογούν και δένουν τα πλοία τους ανάλογα με τις ορέξεις τους. Μόνο τον τελευταίο χρόνο, ακινητοποιήθηκαν εντελώς 20 ακτοπλοϊκά πλοία και διώχθηκαν 2.000 ναυτεργάτες, επειδή αυτό συνέφερε τις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Οι εφοπλιστές έφτασαν να αμφισβητούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να εξαντλούν πλοία και πληρώματα στρώνοντας το έδαφος για νέα «ΣΑΜΙΝΑ».

Οσο για τα εκατομμύρια ευρώ που θα χαθούν, οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων δεν αφήνουν ούτε ένα ευρώ στους μικρεμπόρους και μικροεπαγγελματίες του Πειραιά και των νησιών, καθώς οι ναυτιλιακές εταιρείες φροντίζουν να τους έχουν «μαντρωμένους» και να τους διαθέτουν τα πάντα μέσα στα πλοία και στα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα με τα οποία συνεργάζονται. Ανάπτυξη για την κερδοφορία των μονοπωλίων που λυμαίνονται την κρουαζιέρα είναι και το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» του ΟΛΠ ΑΕ για το λιμάνι του Πειραιά.Τα μικρομάγαζα στον Πειραιά, στα νησιά, δεν κλείνουν από τις απεργίες, αλλά από τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στην κρουαζιέρα.

Επομένως, πηγή του κακού είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα πλοία, στον τουρισμό, παντού. Οι εφοπλιστές, με την πλήρη απελευθέρωση που προωθείται, εξαπολύουν την τελική έφοδο στα ναυτεργατικά δικαιώματα, με τραγικές συνέπειες και για τους κατοίκους των νησιών, εργαζόμενους και μικρομεσαίους, και μ' αυτούς που ασχολούνται στον τουρισμό. Είναι μονόδρομος για όλους τους εργαζόμενους, σε κοινό μέτωπο με τους μικρούς ΕΒΕ, με την οργανωμένη πάλη τους, να διεκδικήσουν τη λαϊκή εξουσία που κάνει τα πλοία λαϊκή περιουσία, που θα κάνει τον τουρισμό, την ανάπαυση και τις διακοπές δικαίωμα για όλο το λαό και όχι επιχείρηση για το κέρδος των μεγαλοεπιχειρηματιών, που θα έχει πια στο επίκεντρο τη λαϊκή ευημερία. Αυτό θέλουν να αποφύγουν το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και γι' αυτό καταφεύγουν σε μια άθλια, αλλά και μαζί σαθρή προπαγάνδα.