Οσες αλλαγές προσώπων και να κάνει ο Ρώσος πρόεδρος αυτό που δεν πρόκειται να αλλάξει είναι η σημερινή πραγματικότητα στο ρωσικό αθλητισμό, όπως τη δημιούργησαν οι προκάτοχοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης και του ρωσικού κεφαλαίου. Και αυτή η πραγματικότητα θέλει τον αθλητισμό έρμαιο των επιχειρηματιών και των πολυεθνικών, να λειτουργεί ως πρόσφορο έδαφος ακόμα και ξεπλύματος μαύρου χρήματος από τη Μαφία που έβγαλε εξ αρχής στην ανεργία χιλιάδες προπονητές και επιστημονικό προσωπικό. Που διέλυσε τις ακαδημίες και το σύστημα προώθησης των ταλέντων, αφήνοντας τους χορηγούς να κάνουν το δικό τους παιχνίδι συμφερόντων.

Είναι χαρακτηριστικό το σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, ότι μέχρι και οι επιφορτισμένοι υποτίθεται με την αθλητική διοίκηση με το μόνο που δεν ασχολούνται είναι με θέματα που αφορούν τον αθλητισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε η περίπτωση του πρόεδρου της Ολυμπιακής Επιτροπής της Ρωσίας Λεονίντ Τιαγκάεφ (ο οποίος παραιτήθηκε μετά τις φωνές του Μεντβέντεφ) προτίμησε να πάει στην ιδιωτική πίστα του σκι που διαθέτει, παρά να συνοδεύσει την ολυμπιακή αποστολή στο Βανκούβερ.

Την ίδια ώρα τραγικά είναι τα πράγματα στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της χώρας, το οποίο ας σημειωθεί ότι αρκετές φορές έχει βρεθεί στο στόχαστρο ερευνών για στημένα παιχνίδια, οικονομικές ατασθαλίες προέδρων, ομάδων και συνδέσεις με τη Μαφία. Και σαν να μην έφθανε αυτό πλέον μετά και την οικονομική κρίση των πολυεθνικών πολλές ομάδες είναι αυτές που καλούνται να πληρώσουν το... μάρμαρο της σύνδεσής τους με τους επιχειρηματίες. Για παράδειγμα οι χορηγίες των εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου έπαψαν πλέον να είναι γενναιόδωρες, με αποτέλεσμα αρκετές ποδοσφαιρικές ομάδες να ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Κάποιες μείωσαν τον προϋπολογισμό τους (Λοκομοτίβ, Ζενίτ), κάποιες ανέστειλαν την προγραμματισμένη κατασκευή σταδίων (Σπαρτάκ) και σε κάποιες η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική. Οπως στην περίπτωση της FC Μόσχας που αποχώρησε από το πρωτάθλημα και κινδυνεύει να διαλυθεί, αφού η εταιρεία μάρκετινγκ που τη διοικούσε δεν εγγυάται το μέλλον του σωματείου. Κάπως ανάλογη είναι η κατάσταση και στο μπάσκετ, με αρκετές ομάδες να αποχωρούν λόγω χρεών, κάποιες να σκέφτονται τη συγχώνευση (Κίμκι - Σατούρν). Και αν αυτά συμβαίνουν στο χώρο του λεγόμενου επαγγελματικού αθλητισμού, ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα όσον αφορά τις ακαδημίες και την προώθηση ταλέντων. Μέχρι και ο Ολλανδός πρώην τεχνικός της εθνικής ανδρών της Ρωσίας Γκους Χίντινγκ είχε καυτηριάσει το θέμα της έλλειψης ακαδημιών για την προώθηση νέων ταλέντων.