Δύο μήνες συμπληρώνονται από τη νύχτα της 26ης Σεπτέμβρη που το σάπιο σκαρί «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» βρέθηκε στο βυθό της θάλασσας της Πάρου, βυθίζοντας ταυτόχρονα στο πένθος το πανελλήνιο και όμως εξακολουθεί να εκπέμπει «SOS» για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Από την αποφράδα εκείνη νύχτα μέχρι και σήμερα, δεν πέρασε 24ωρο που να μην «αναδυθούν» στοιχεία - «σοκ» για τα αίτια του ναυαγίου, για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, των εφοπλιστών, συνολικά του «βρώμικου» κυκλώματος που έχει στηθεί για να εξυπηρετεί πάση θυσία, ακόμα και με κόστος σε ανθρώπινες ζωές, τα εφοπλιστικά συμφέροντα.

Ηρθαν στην επιφάνεια στοιχεία που αποκαλύπτουν τον τρόπο λειτουργίας των υπηρεσιών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, επιφορτισμένες με το μείζον έργο του ελέγχου των επιβατικών πλοίων, που αυξάνουν την ήδη αποδεδειγμένη επικινδυνότητα της ιδιωτικής εταιρίας «Ελληνικός Νηογνώμονας ΑΕ» - ο οποίος εξέδωσε πιστοποιητικό αξιοπλοΐας και σε αυτό το σαπάκι όπως έκανε με το «ΔΥΣΤΟΣ» και το «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», ναυάγια που στοίχισαν τη ζωή σε 44 ανθρώπους - όμως κυρίως ήρθαν να επιβεβαιώσουν το πόσο «σφιχτά δεμένη» με το εφοπλιστικό κεφάλαιο και κατά συνέπεια πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και επαυξάνει η ΝΔ.

Από την ημέρα κιόλας του ναυαγίου του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» το τοπίο για τις ευθύνες και τους υπαίτιους του ναυαγίου είχε αρχίσει να ξεκαθαρίζει. Σε αυτό συντέλεσαν η σπουδή που επέδειξε, ακριβώς τη νύχτα που η θάλασσα της Πάρου είχε γεμίσει πτώματα, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και προσωπικά ο υπουργός Χρ. Παπουτσής να επιρρίψει τις ευθύνες «στον ανθρώπινο παράγοντα», οι αποκαλύψεις του Αν. Σορόκα, πρωτοδεύτερου μηχανικού του «ΣΑΜΙΝΑ», για την επικινδυνότητα του πλοίου 5 μέρες πριν το ναυάγιο (!), η εγκληματική - σκόπιμη αδιαφορία που επέδειξαν οι αρμόδιες υπηρεσίες, όπως η Διεύθυνση Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων που πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τις καταγγελίες του ναυτεργάτη.

Ομως εκεί που φάνηκε πια ολοκάθαρα ποιος φταίει για τον άδικο χαμό των 81 ανθρώπων ήταν η άρνηση της κυβέρνησης για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, κάνοντας καθαρή την πρόθεσή της για «κουκούλωμα» του εγκλήματος, οι διώξεις που άσκησε ο εισαγγελέας Πειραιά Γρ. Πεπόνης, ο οποίος έθεσε και ζήτημα ευθύνης στον σημερινό υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας και τον προκάτοχό του Στ. Σουμάκη και τα όσα αναγράφονται στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία αποδέχεται αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε επιβάτης σε βάρος της πλοιοκτήτριας εταιρίας του «ΣΑΜΙΝΑ» την MFD.

Ιδού οι ένοχοι...

Στις 2 Νοέμβρη πρωθυπουργός και βουλευτές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας τεράστιες ευθύνες, επιβεβαιώνουν αυτό που ήταν «κοινό μυστικό» ότι δε θέλουν να αποκαλυφθούν οι αιτίες και οι υπεύθυνοι του ναυαγίου και μάλιστα μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, καθώς απορρίπτεται η πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.

Στις 6 Νοέμβρη η κυβέρνηση δε διστάζει να επιστρατεύσει ό,τι πιο αναχρονιστικό διαθέτει η ναυτική νομοθεσία για να «βουλώσει στόματα». Ετσι καθίζει στο «σκαμνί» του Πειθαρχικού Συμβουλίου Εμπορικού Ναυτικού τον Αν. Σορόκα! Ομως οι κατηγορίες ήταν τόσο σαθρές, με αποτέλεσμα να καταρριφθούν παταγωδώς.

Στις 7 Νοέμβρη η κυβέρνηση δέχεται την πρώτη βόμβα από τη δικαιοσύνη. Ο εισαγγελέας Πειραιά Γρ. Πεπόνης, κάτω από το βάρος ατράνταχτων στοιχείων, αλλά και των ευθυνών απέναντι σε 81 πτώματα, εξαπολύει μπαράζ διώξεων που «καίνε» σύσσωμη την ηγεσία του Λιμενικού Σώματος, τους υπευθύνους της εταιρίας MFD, ενώ με πόρισμά του που κατέθεσε στη Βουλή ανακινεί ζήτημα ευθύνης σε βάρος του υπουργού Χρ. Παπουτσή και του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Στ. Σουμάκη. Σε ό,τι αφορά τον Χρ. Παπουτσή από το πόρισμα γίνεται φανερό ότι ο ίδιος ενώ είχε στα χέρια του όλα τα στοιχεία που έδειχναν ότι το πλοίο ήταν επικίνδυνο, ωστόσο με προσωπική του ευθύνη το πλοίο έπαιρνε άδειες απόπλου. Ειδικότερα ο Χρ. Παπουτσής είχε στα χέρια του, εκτός όλων των άλλων, από τις 20 Ιούλη 2000, «Προσάρτημα» στο πιστοποιητικό αξιοπλοΐας του πλοίου, που είχε δοθεί από τον Κλάδο Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων, στο οποίο «καθρεφτιζόταν» η ανησυχία των αρμοδίων υπηρεσιών καθώς αναφέρονταν «έκτακτες» οδηγίες, προκειμένου το πλοίο να είναι τουλάχιστον στοιχειωδώς ασφαλές.

Ανάμεσα σε αυτά που ανέφερε το Προσάρτημα με τίτλο: «Περιορισμοί ή πρόσθετες απαιτήσεις του Ε/Γ - Ο/ Γ "ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ" ΝΠ (σ.σ. Νηολόγιο Πειραιά) 8193» ήταν ορισμένες «εντολές - οδηγίες» που προέβλεπαν: «Θα υπάρχει συνεχής περιπολία/ επιτήρηση στους χώρους οχημάτων για έλεγχο μετατόπισης των οχημάτων όταν επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες και για έλεγχο μη εισόδου επιβατών», «να εκτελείται συνεχής περιπολία στους χώρους του πλοίου κάτω από το κατάστρωμα οχημάτων»! Ενώ στο κεφάλαιο «Παρατηρήσεις» αναγραφόταν: «Για το παραπάνω πλοίο εκκρεμούν κατά τομείς οι παρακάτω παρατηρήσεις που πρέπει να αποκατασταθούν μέσα στις χρονικές προθεσμίες που καθορίζονται. Η αποκατάστασή τους μέσα από διαπίστωση πρέπει να γίνεται το αργότερο μέχρι την αντίστοιχη ημερομηνία και καταχωρείται στον Πίνακα Παρακολούθησης Παρατηρήσεων», «διαφορετικά παύει να ισχύει το Πιστοποιητικό Ασφάλειας Επιβατηγού Πλοίου».

Οι παρατηρήσεις αφορούν τον τηλεπικοινωνιακό τομέα, τον μηχανολογικό, το ναυπηγικό και το ναυτιλιακό. Στο μηχανολογικό τομέα αναφέρονται μια σειρά παρατηρήσεις σε ό,τι αφορά ηλεκτρογεννήτριες και άλλα μέρη του μηχανοστασίου, οι οποίες θα έπρεπε να αποκατασταθούν μέχρι τις 25 Ιούλη 2000 και όπως αποδείχτηκε κάτι τέτοιο μέχρι και τη νύχτα που το πλοίο βούλιαξε δεν έγινε. Στο ναυπηγικό τομέα αναφέρονται οι εξής παρατηρήσεις: «Επόμενη ετήσια (σ.σ. συντήρηση) να ληφθούν αναλυτικές παχυμετρήσεις ελασμάτων - ενισχυτικών. Μέχρι 18/09/2000 να ανακαταμετρηθεί το πλοίο λόγω μετασκευής. Μέχρι 30/03/2001 να αποκατασταθεί το εσωκοίλωμα που αναφέρεται στο πιστοποιητικό διατήρησης κλάσεως του νηογνώμονα».

Στις 8 Νοέμβρη εξαπολύεται δεύτερη βόμβα και πάλι από τη δικαιοσύνη. Αυτή τη φορά σειρά παίρνει το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, από το οποίο εκδίδεται η πρώτη θετική απόφαση σε μία από τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων κατά της πλοιοκτήτριας εταιρίας MFD που έχουν καταθέσει συγγενείς των θυμάτων και διασωθέντες του ναυαγίου. Η απόφαση αποτελεί μια «καλή αρχή», ενώ περιέχει πλήθος στοιχείων που αποδεικνύουν ότι το πλοίο ήταν αναξιόπλοο και το ήξεραν όλοι οι αρμόδιοι. Ορισμένα στοιχεία από το κείμενο της απόφασης προκαλούν τουλάχιστον ανατριχίλα για την κατάσταση του πλοίου. Εν συντομία στο κείμενο αυτό αναφέρεται ρητά ότι το πλοίο ήταν πλήρως αναξιόπλοο, με φθαρμένες λαμαρίνες, γεγονός που γνώριζε η πλοιοκτήτρια εταιρία, όμως κατά τη διάρκεια των επισκευαστικών εργασιών, από τις 5 Γενάρη 2000 μέχρι τις 18 Ιούλη, δεν έλαβε κανένα μέτρο, αλλά οι εργασίες επικεντρώθηκαν στο ξενοδοχειακό τμήμα του πλοίου. Διαβεβαιώνει ότι τα σωστικά μέσα ήταν ανεπαρκή και «παμπάλαια» όπως αναφέρει. Ενδεικτικό άλλωστε είναι το απόσπασμα που αναφέρει: «Παρά τη μεγάλη παλαιότητά του, το πλοίο το οποίο μάλιστα πριν τη μετονομασία του σε "ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ" όταν έφερε το όνομα "Golden Vergina" είχε εμπλακεί και πάλι σε ναυτικό συμβάν και παρά τις προηγηθείσες επισκευές και μετασκευές δεν είχε την απαιτούμενη ναυτική ικανότητα προς θαλασσοπλοΐα και πάντως δεν ήταν αξιόπλοο ούτε και ασφαλές για τον συγκεκριμένο πλου».

Στις 9 Νοέμβρη ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έρχονται να ζητήσουν και τα... ρέστα, εξαπολύοντας επίθεση σε βάρος της Εισαγγελίας Πειραιά. Ο Χρ. Παπουτσής χωρίς ίχνος τσίπας κατηγορεί τον εισαγγελέα για «πρόχειρους και αβάσιμους ισχυρισμούς», με τους οποίους «συσκοτίζεται και αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη» και κάνει λόγο για «ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής», ενώ ο Δ. Ρέππας δε διστάζει να μιλήσει για «υποψίες» ότι «άλλα είναι τα κίνητρα βάσει των οποίων κινούνται κάποιοι λειτουργοί»!