Η προσπάθεια ξαναγραψίματος της Ιστορίας, με κεντρικό μοτίβο την «εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού» (ιδιαίτερα στην πρώτη περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ, όπου επικεφαλής ήταν ο Ι. Στάλιν), ξεδιπλώνεται καθημερινά ως κεντρική κατεύθυνση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, κυρίως για να επιδράσουν στις νεότερες και πιο άπειρες γενιές, αλλά και σε όσους χωρίς ιδιαίτερο ψάξιμο καταπίνουν «αμάσητα» όλα τα κατασκευάσματα περί «σταλινικών εγκλημάτων». Η ειδησεογραφία των ημερών προσφέρει δύο τέτοια παραδείγματα.

Πολύ εμπεριστατωμένα αποδομεί το δήθεν «σοβιετικό πογκρόμ κατά των Ελλήνων» ο ιστορικός Αναστάσης Γκίκας (σ.σ. στον «Ριζοσπάστη» έχουν δημοσιευτεί πολλές φορές τα πραγματικά στοιχεία). Με βάση λοιπόν αρχειακά ντοκουμέντα που υπάρχουν και στο υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, την περίοδο 1937-39 σε σχετικό «Ονομαστικό κατάλογο φυλακισθέντων Ελλήνων εν Σοβιετική Ρωσία» αναφέρεται πως έως το 1939 είχαν συλληφθεί 2.177 άτομα (σ.σ. όχι 20.000 που λένε οι διάφοροι Τζούχες). Επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός αφέθηκαν ελεύθεροι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επίσης καταρρίπτεται και ο μύθος περί «εθνοκάθαρσης» εναντίον των Ελλήνων. Στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας είχε αναπτυχθεί μια αυτονομιστική κίνηση Ελλήνων, μέλη της οποίας διατηρούσαν στενές σχέσεις με το φασιστικό καθεστώς του Ι. Μεταξά. Δεν διώχθηκαν Ελληνες αδιακρίτως, αλλά όσοι είχαν ταξικό συμφέρον να αλλάξει το κοινωνικοπολιτικό σύστημα στην ΕΣΣΔ. Συγκεκριμένα: Το 32% προερχόταν από τα κολχόζ (κατηγορούμενοι για σαμποτάζ), το 27% βρισκόταν σε εξειδικευμένες θέσεις, το 13% είχε διευθυντικές θέσεις, το 10% υπάλληλοι, το 6% εκπαιδευτικοί και μόλις το 3% εργάτες. Αλλά, φυσικά, όλα αυτά τα στοιχεία δεν έχουν σημασία για τους εργολάβους της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας.

Η δεύτερη είδηση έρχεται από τη Γερμανία και το Βερολίνο. Εκεί σχεδιάζεται έως το 2013 το «Μουσείο των Ντροπιασμένων αγαλμάτων», όπως θα λέγεται που θα θυμίζουν τα μνημεία από την κομμουνιστική περίοδο, την εποχή του ναζισμού και τον 18ο αιώνα, της Πρωσσικής περιόδου. Για να επιτευχθεί ο στόχος της «εξίσωσης κομμουνισμού - φασισμού», εκεί θα υπάρχει το άγαλμα - προτομή του Λένιν, αγάλματα απο το Γ' Ράιχ και αγάλματα στρατηγών που εξυμνούν τον μιλιταρισμό της Πρωσίας, αλλά και τα αγάλματα του Γουλιέλμου του Β' (1859-1941), τελευταίου Κάιζερ και βασιλιά της Πρωσίας και της βασίλισσας Λουίζας. Ετσι, με αυτόν τον «αχταρμά μουσείο» επιδιώκεται να περάσει στις νεότερες γενιές μια ιστορία ...πολτοποιημένη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των αναγκών της αστικής τάξης, για να μη βγαίνει κανένα δίδαγμα για το μέλλον και κυρίως να σβηστεί κάθε προσπάθεια για ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος.