Διπλή επίθεση ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας το επόμενο διάστημα. Η Α. Διαμαντοπούλου στην ομιλία της στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, προχώρησε σε αποκαλυπτικές περιγραφές για τις σαρωτικές αλλαγές στο σχολείο, αλλά και περιέγραψε πώς θα γίνει η επίσημη εξομοίωση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών «μαγαζιών» με τα δημόσια ιδρύματα, με τελικό στόχο τη διαμόρφωση μιας εκπαιδευτικής αγοράς.
Για το σχολείο:«Εχουμε σε πλήρη εξέλιξη και θα παρουσιαστεί στο τέλος Γενάρη το συνολικό σχέδιο για την αλλαγή που αφορά το νέο σχολείο και ξεκινά από το Νηπιαγωγείο, συνεχίζει στο Δημοτικό, πάει στο Γυμνάσιο και σημαίνει αλλαγή αναλυτικών προγραμμάτων (...). Νέος τρόπος διοίκησης του σχολείου και αυτόνομης ή, πιο σωστά, αυτοδιοίκητης λειτουργίας. Τα σχολεία δεν μπορεί να είναι ομοιόμορφα».
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να γκρεμίσει και μια απ' τις τελευταίες κατακτήσεις στο «δημόσιο» σχολείο. Με το πρόσχημα των διαφορετικών αναγκών, ανά περιοχή, και των «ιδιαιτεροτήτων» οι μαθητές δε θα έχουν ενιαίο σχολικό πρόγραμμα. Τα σχολεία, λέει η υπουργός, «δεν μπορεί να είναι ομοιόμορφα», λες και η μόρφωση που δικαιούται ένα παιδί, στο σχολείο, εξαρτάται απ' τον τόπο ή την περιοχή που κατοικεί, απ' το αν ζει στην Αθήνα, σ' ένα νησί του Αιγαίου ή σ' ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό. Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε άγνοια για τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών ούτε ...δεν ξέρει πώς μπορεί να τις ικανοποιήσει. «Απλά», έχει συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους: Το ενιαίο και ολοκληρωμένο σχολικό πρόγραμμα να αντικατασταθεί από τοπικά προγράμματα, τα οποία θα καθορίζονται απ' τις ανάγκες της ...τοπικής αγοράς. Μία είναι η συνέπεια όλων αυτών: Αμορφωσιά και υποταγή!
Σε αυτή την κατεύθυνση είναι τα σχέδια για τη χρηματοδότηση και τη διαχείριση του σχολείου απ' την Αυτοδιοίκηση και τους «φορείς» (ανάμεσα σε αυτούς και οι επιχειρήσεις). Με λίγα λόγια, φτιάχνουν το σχολείο της αγοράς: Διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Παιδείας και διαφοροποίηση - κατηγοριοποίηση των σχολείων, τα οποία θα ψάχνουν «χορηγούς». Ολα αυτά, βέβαια, δεν είναι ιδέες της υπουργού και της κυβέρνησης. Υπάρχουν, ήδη, στη Σκανδιναβία, όπου τα σχολεία χρηματοδοτούνται σε ποσοστό 65% έως 75% από φόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που πληρώνουν οι δημότες, από δάνεια και από προσφορές των επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν λόγο και στη διαμόρφωση του σχολικού προγράμματος.
***
Για την εκπαιδευτική αγορά:«Υπάρχει σε εξέλιξη και ξεκινάει η διαβούλευση την επόμενη εβδομάδα για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που αφορά τη Διά Βίου Εκπαίδευση και την Επαγγελματική Κατάρτιση (...) Να συνδέσουμε συνειδητά για πρώτη φορά στη χώρα και μετά από την επιλογή που έκρινε το υπουργείο Παιδείας να έχει αυτήν την ευθύνη, όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από την Τεχνική Εκπαίδευση και τα ΙΕΚ και τα ΚΕΚ μέχρι τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, αλλά και τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια και τα μεταπτυχιακά, να ξέρουμε, σε ένα συνολικό πλαίσιο, πώς μπορεί ο κάθε πολίτης ο οποίος παίρνει πτυχίο, παίρνει δίπλωμα, συνεχίζει την εκπαίδευσή του, έχει εμπειρία, πώς καταλήγει τελικά και με ποιες διαδικασίες να έχει επαγγελματικά δικαιώματα».
Με λίγα λόγια, πτυχία από πανεπιστήμια, ΤΕΙ, κολέγια, κέντρα κατάρτισης, πιστοποιητικά από ημερίδες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς σε ...εκπαιδευτικό προϊόν, θα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. Μετά θα κρίνονται και θα ...εγκρίνονται από ενιαίο σύστημα πιστοποίησης σχολών και επαγγελμάτων, στο οποίο έχει αναφερθεί πολλές φορές το υπουργείο.
Θυμίζουμε ότι η Α. Διαμαντοπούλου, στην πρόσφατη Σύνοδο των προέδρων των ΤΕΙ, είχε δηλώσει ότι τα λεγόμενα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ΤΕΙ «σχετίζονται ακόμη και με το πολύ σοβαρό θέμα της αλλαγής του θεσμικού πλαισίου της χώρας», με «ένα εθνικό πλαίσιο επαγγελματικών δικαιωμάτων που δε θα τα δίνουν τα υπουργεία, αλλά οι φορείς». Δε χρειάζεται ν' αναρωτηθούμε ιδιαίτερα ποιοι είναι οι «φορείς». Σε συνάντηση που είχε το Νοέμβρη η Αννα Διαμαντοπούλου με τα προεδρεία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) και της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) το είχε ...ομολογήσει: «Θα υπάρχει συνεργασία του υπουργείου με τους φορείς της οικονομίας στα θέματα της επαγγελματικής κατάρτισης και συμμετοχή στα όργανα τα οποία αφορούν το σχεδιασμό και την υλοποίηση του εθνικού συστήματος πιστοποίησης». Συμπέρασμα; Οι επιχειρήσεις θα είναι οι κριτές της ...δημόσιας και ιδιωτικής εκπαιδευτικής αγοράς!
***
Τα σχέδια του υπουργείου για το σχολείο και την εκπαιδευτική αγορά πτυχίων και ...πιστοποιητικών έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Θέλουν την Παιδεία, από την αρχή μέχρι το τέλος, να λειτουργεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Από νωρίς ο μαθητής θα μαθαίνει ότι το μέλλον του εξαρτάται απ' τις επιχειρήσεις, θα διδάσκεται αυτό που θα του ...προτείνει η επιχείρηση, ώστε να ...προοδεύσει. Στη συνέχεια το πτυχίο του («δημόσιο» ή ιδιωτικό) θα κρίνεται, πάλι, απ' τις επιχειρήσεις, οι οποίες, αφού προσλαμβάνουν τους εργαζόμενους που μπορούν να εκμεταλλευτούν ...καλύτερα, θα τους στέλνουν σε καταρτίσεις και επανακαταρτίσεις, στα πλαίσια της «διά βίου μάθησης». Το «πακέτο» είναι έτοιμο και το ΠΑΣΟΚ πρόθυμο να το υλοποιήσει άμεσα.
Γ. Χ.
Feeds
