Τα παιδιά που πάνε στις σχολές του ΟΑΕΔ δουλεύουν μέχρι τις 2 το μεσημέρι και μετά πηγαίνουν στη σχολή. Αυτό που βγαίνει από τις κουβέντες μαζί τους είναι η απειρία, μπορεί, π.χ., να σου πούνε «τι θα καταφέρουμε με την απεργία;», «απεργήσω - δεν απεργήσω, είμαι μόνος μου».

Στον ΟΑΕΔ που πήγαμε πρόσφατα υπάρχουν ειδικότητες που δουλεύουν σε τυπογραφεία, σε μηχανοστάσια, ή ως ηλεκτρολόγοι, κτλ. Πληρώνονται με τη σύμβαση του ανειδίκευτου εργάτη, αλλά δεν παίρνουν ολόκληρο το μεροκάματο. Το πρώτο 6μηνο παίρνουν το 50%, φτάνουν αργότερα να παίρνουν μέχρι το 80%. Εμείς λέμε να πληρώνονται με ό,τι λέει η κλαδική σύμβαση, αφού είναι εργαζόμενοι και δουλεύουν κανονικά! Η αβεβαιότητα είναι φανερή από νωρίς. Για παράδειγμα, για τις ειδικότητες που αφορούν στο φυσικό αέριο ή τη θερμοϋδραυλική, ο ΟΑΕΔ δεν έχει βρει δουλειά στους σπουδαστές. Ενώ υπάρχει, π.χ., η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), όπου δουλεύουν πολλά εργολαβικά συνεργεία, υπάρχει ο κλάδος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας... Μιλάνε, π.χ., συνέχεια για «πράσινη ανάπτυξη» αλλά θέσεις σταθερής εργασίας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, δε δημιουργούν.

Τα σωματεία των λιθογράφων και των μεταλλεργατών ετοιμάζουμε μπροστά στην απεργία εξορμήσεις μαζί με την ανακοίνωση για μαζική συμμετοχή αλλά και αιτήσεις εγγραφής στα σωματεία. Αυτά τα παιδιά δεν ξέρουν καλά καλά τι δικαιούνται, με αποτέλεσμα να ευνοείται η ασυδοσία των εργοδοτών, όπως να καταπατούνται οι ώρες ή και οι μέρες εργασίας. Στην τελευταία εξόρμηση σε σχολή του ΟΑΕΔ γνωρίσαμε και τον πρόεδρο του 10μελούς, ένα παλικάρι που είναι ηλεκτρολόγος. Πήρε ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ, για να τις μοιράσει και στους υπόλοιπους...

Εμείς καταρχήν ξεκινάμε από το εξής: Οτι έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, αυτά τα παιδιά είναι από μικρή ηλικία εργάτες, άρα πρέπει να 'χουν ίδια δικαιώματα με τους άλλους συναδέλφους τους. Ομως, το κεφάλαιο και όσοι το στηρίζουν τους θέλουν τζάμπα εργατικό δυναμικό. Τους λέμε λοιπόν ότι η μόνη λύση για να αλλάξει η κατάσταση είναι να παλέψουν με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους μέσα από τα σωματεία, το ΠΑΜΕ. Να διεκδικήσουν να δουλεύουν με συνθήκες που σέβονται τα δικαιώματά τους.

Τους λένε: «Ελάτε εδώ, να κάνουμε την κλίση, τα ενδιαφέροντά σας επάγγελμα». Τους λένε να πάνε να μάθουν διάφορες ειδικότητες, π.χ., στη Βιομηχανία και τις Κατασκευές, να δουλεύουν τζάμπα για δυο χρόνια που κρατάει η σχολή, και μετά στην ανεργία. Οι επιχειρήσεις θα πάρουν την επόμενη φουρνιά σπουδαστών ή δε θα πάρουν καθόλου. Φτιάχνουν ειδικότητες για να βγάζουν εργάτες ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς, ανάγκες που διαμορφώνουν τα μονοπώλια ανάλογα με το πού και πώς θα βρουν εύκολο και γρήγορο κέρδος. Εμείς τους λέμε: Για να βρούμε όλοι μόνιμη, σταθερή δουλειά και με δικαιώματα, χρειάζεται μια ανάπτυξη κεντρικά σχεδιασμένη που θα έχει στο επίκεντρο αποκλειστικά τις δικές μας ανάγκες, τις ανάγκες του λαού.