Με θεατρικό αφιέρωμα στο έργο του μεγάλου διανοητή συνεχίζονται τη Δευτέρα οι εκδηλώσεις της ΚΝΕ στο «Συρμό»
Ο Μπρεχτ γνωρίζοντας τη διδακτική σημασία του θεάτρου, χρησιμοποιεί την εξής αλληγορία: παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές τις περιόδου (Αγγλία, Γαλλία, Τσεχοσλοβακία κ.ά.) σαν καταστηματάρχες και εμπόρους όπου ο καθένας νοιάζεται αποκλειστικά για το κέρδος του . Ο «Πελάτης», μάλιστα, (βλ. Φίρερ) προσεγγίζει τα επίδοξα θύματά του πρώτα με υποτιθέμενες αποδείξεις συγγένειας και παράλληλα εξασφαλίζοντας τη συνεργασιμότητά τους με «σύμφωνα φιλίας». Ο καθένας από τους εμπόρους (γειτονικές χώρες), υποκύπτουν στους εκβιασμούς του Πελάτη (Χίτλερ), δηλαδή στα σύμφωνα ειρήνης που ουσιαστικά τι λένε; εγώ δε θα σας επιτεθώ αλλά εσείς είστε υποχρεωμένοι να με στηρίξετε στρατιωτικά ακόμα κι αν επιτεθώ σε σύμμαχους σας. Ξεχωριστά αναδεικνύεται ο ρόλος της Αγγλίας και της Γαλλίας που, με τη λογική της μη επέμβασης, έβαλαν το χέρι τους ώστε να στρέψουν το μέτωπο του πολέμου ανατολικά.
Ο Μπρεχτ, εδώ αποκαλύπτει στο κοινό με τρόπο χρήσιμο συνδυάζοντας το διδακτισμό με την ψυχαγωγία, το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού, όπου οι μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, μπροστά στον κοινό εχθρό, στην προκειμένη περίπτωση την ΕΣΣΔ, βάζουν στην άκρη τις μεταξύ τους αντιθέσεις και διαφορές και βρίσκουν στην άνοδο του φασισμού στη Γερμανία την αιχμή του δόρατος ενάντια στο παγκόσμιο εργατικό - κομμουνιστικό κίνημα και το πρώτο εργατικό σοσιαλιστικό κράτος. Με τρόπο που να επιστρατεύει την κριτική σκέψη του θεατή, δείχνει τα αίτια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το πού οδήγησε τους λαούς, χωρίς να στέκεται εκεί. Επιβεβαιώνει ότι μόνο η ανυποχώρητη πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική πηγή θάρρους, τόλμης, αισιοδοξίας και κυρίως της νίκης των λαών.
Η επιλογή από τη θεατρική ομάδα των συγκεκριμένων μονόπρακτων έγινε με αφορμή την όλη συζήτηση που άνοιξε το προηγούμενο διάστημα για το Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ και την προσπάθεια για διαστρέβλωση της Ιστορίας, για το ρόλο που έπαιξε η ΕΣΣΔ στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.