Το πρώτο συνέδριο των «Φιλελευθέρων» του Στ. Μάνου μπορεί να ανέδειξε την αγωνία για την ύπαρξη του κόμματος, ωστόσο ταυτόχρονα περιέγραψε με σαφήνεια τη στρατηγική και το περιεχόμενο για «έναν βαθύ φιλελεύθερο εκσυγχρονισμό» της Ελλάδας. Εχει, λοιπόν, τη δική του σημασία το να καταγραφούν οι προτάσεις των «Φιλελευθέρων» για την επίτευξη του παραπάνω στόχου, αφού έχει αποδειχθεί ότι το κόμμα αυτό φιλοδοξεί να παίξει ρόλο «πλοηγού» στο δικομματικό σύστημα, εννοείται σε πιο άγρια νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Και μπορεί οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων αρχικά να εμφανίζονται ότι «σνομπάρουν» τις προτάσεις του κόμματος του Στ. Μάνου, αλλά αμέσως μετά σπεύδουν να τις αντιγράψουν και κυρίως να τις υλοποιήσουν.

Αγορά εργασίας: Μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας με σκοπό την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Αντίθετοι με τη μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς αντίστοιχη μείωση των αμοιβών. Απαγκίστρωση του ΟΑΕΔ από τον εναγκαλισμό του κράτους, δημιουργία ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας και επαγγελματικής κατάρτισης. Ενθάρρυνση της μερικής απασχόλησης ιδιαίτερα των νέων. Μείωση του κόστους εργασίας με μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Νέα κλίμακα αποζημιώσεων για απολύσεις νεοπροσλαμβανομένων πάσης ηλικίας, χαμηλότερη για τους υπαλλήλους και υψηλότερη για τους εργάτες. Διευθέτηση του χρόνου εργασίας με την αποδέσμευσή του από την εβδομαδιαία βάση υπολογισμού και το ανώτατο όριο απασχόλησης.

Ασφαλιστικό: Σταδιακή μετάβαση σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, με τη μεταφορά της ιδιοκτησίας των ασφαλιστικών εισφορών στους ασφαλισμένους και δημιουργία ιδιωτικών ασφαλιστικών ταμείων. Δημιουργία Ατομικού Συνταξιοδοτικού Λογαριασμού (ΑΣΛ), σε ιδιωτικό ταμείο διαχείρισης ασφαλιστικών εισφορών, από κάθε εργαζόμενο. Στους εργαζόμενους που έχουν ήδη πληρώσει τις ασφαλιστικές εισφορές σε δημόσιο ασφαλιστικό φορέα και επιθυμούν να δημιουργήσουν ΑΣΛ, η κυβέρνηση τους καταβάλλει ομόλογα, προκειμένου να τους αποζημιώσει για τις εισφορές. Ταυτόχρονα, να αυξηθούν τα όρια ηλικίας και οι εισφορές στο παλαιό σύστημα. Στο νέο σύστημα, η κυβέρνηση χορηγεί σε όλους μια κατώτατη εθνική σύνταξη στο όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση. Η κυβέρνηση Σημίτη κινείται ήδη με επιμέλεια πάνω σε αυτά τα «χνάρια».

Υγεία: Σταδιακή εγκατάλειψη του σημερινού συστήματος παροχής υψηλού κόστους και την αντικατάστασή του από ένα σύστημα επιλεκτικής και εξατομικευμένης συνδρομής. Οι εύποροι θα πληρώνουν για την -πρόσθετη- χρήση υπηρεσιών υγείας, παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης, ενώ όλοι(!) θα λαμβάνουν από το κράτος αριθμό κουπονιών(!) τα οποία θα προσκομίζουν σε φορείς (κερδοσκοπικούς ιδιωτικούς, κράτος, δήμοι), για να λάβουν τις αντίστοιχες υπηρεσίες.

Παιδεία: Κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πλήρη αυτονόμηση των εκπαιδευτικών μονάδων. Σύνδεση της χρηματοδότησης με το αποτέλεσμα της σχολικής μονάδας. Εφαρμογή του συστήματος των κουπονιών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ώστε να αποφασίζει ο καταναλωτής(!) που θα πηγαίνουν τα χρήματά του. Σύνδεση του μισθού των εκπαιδευτικών με την απόδοσή τους.

Δασική πολιτική: Παραχώρηση «ερημοποιημένων» δημόσιων εκτάσεων στους ιδιώτες για τη λειτουργία κερδοφόρων οικολογικών δραστηριοτήτων. Μεταφορά του κινδύνου καταστροφής των δασών σε... ασφαλιστικές εταιρίες(!). Κατάργηση των δημόσιων υπηρεσιών πολεοδομίας και αντικατάστασή τους από ιδιωτικές εταιρίες.

Αμυντική πολιτική: Μείωση τουλάχιστον 1% του ποσοστού του ΑΕΠ που διατίθεται για τις Ενοπλες Δυνάμεις, με ταυτόχρονη αναδιοργάνωση του συστήματος προμηθειών οπλικών συστημάτων. Αμεση και ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση της αμυντικής βιομηχανίας. Προώθηση του επαγγελματικού στρατού, με σταδιακό περιορισμό της υποχρεωτικής θητείας.

Κυπριακό: Αν δοθεί ικανοποιητική λύση στο εδαφικό και εξασφαλιστεί η είσοδος όλης της Κύπρου στην ΕΕ, τότε η συνταγματική διάσταση του προβλήματος αποκτά πολύ μικρότερη σημασία. Αν ενσωματωθεί ολόκληρη η Κύπρος στην ΕΕ, τότε μικρή σημασία έχει αν είναι ομοσπονδία ή συνομοσπονδία!