Γεννημένος στην Αθήνα, ο Παναγιώτης (Τάκης) Καλογερόπουλος από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και ενορχήστρωση στο Ωδείο Αθηνών, μελέτησε ενοργάνωση και τρομπέτα, ενώ έκανε μαθήματα βιολιού, πιάνου και βυζαντινής μουσικής. Το 1970, συνασπίζοντας σημαντικούς νέους μουσικούς, ίδρυσε και διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων «Παναρμόνια», που εξελίχθηκε, υπό την προεδρία του, σε μαχητική καλλιτεχνική Οργάνωση Νέων. Υπήρξε μέλος της Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών και διετέλεσε (εκλεγμένος από τους μουσικούς) αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (1990-1994). Για μουσικολογικές μελέτες του τιμήθηκε από τα Πανεπιστήμια Μιλάνου και Γένοβας.
Εγραψε πλήθος μουσικών συνθέσεων (συμφωνικά ποιήματα, κύκλοι τραγουδιών κ.ά.), πολλές από τις οποίες παίχτηκαν σε Ελλάδα, Κύπρο, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία, ΕΣΣΔ, Καναδά κ.α. Υπήρξε ο επιμελητής στην ελληνική έκδοση του «Μουσικού Λεξικού της Οξφόρδης» του M. Kennedy (11.000 λήμματα), μεταφράζοντας 5.500 μουσικούς όρους και 120.000 τίτλους έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ προσέθεσε πολλές διευκρινίσεις και ειδικές σημειώσεις. Συνέγραψε και επιμελήθηκε αφιερώματα της ΚΟΑ και το βιβλίο-λεύκωμα «Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: Προϊστορία - Ιστορία».