Για τέταρτη χρονιά συνεχίζεται φέτος, το πολιτιστικό πρόγραμμα της ΚΝΕ στο «Συρμό». Δεκάδες παραστάσεις (θεάτρου, χορού), δεκάδες κινηματογραφικές προβολές, εκατοντάδες μουσικά συγκροτήματα περνούν κάθε χρόνο από τη σκηνή του «Συρμού», στο πλαίσιο της προσπάθειας της ΚΝΕ να παρουσιάζει προοδευτικά καλλιτεχνικά έργα και καλλιτέχνες και να φέρνει τους νέους σε επαφή με αυτά με ένα συμβολικό και πολύ προσιτό αντίτιμο.

Οι εκδηλώσεις της ΚΝΕ στο «Συρμό» αποτελούν ουσιαστικά ένα Φεστιβάλ που διαρκεί όλο το χρόνο και η μουσική σκηνή στο Μεταξουργείο (Κολωνού και Οδυσσέως, πλατεία Καραϊσκάκη) έχει μετατραπεί σε ένα στέκι, όχι μόνο για τους νέους της ΚΝΕ, αλλά συνολικά για τους νέους που διψούν να παρουσιάσουν και να απολαύσουν τόσο ερασιτεχνικές δημιουργίες, όσο και σπουδαία διαχρονικά καλλιτεχνικά έργα.

Η επικαιρότητα και οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, αλλά και ιστορικές επέτειοι και μεγάλες στιγμές του εργατικού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς, δένονται κάθε μήνα αρμονικά με τις εκδηλώσεις της ΚΝΕ στο «Συρμό».

Παράλληλα, συνεχίζεται η προσπάθεια της ΚΝΕ να εντάξει στις εκδηλώσεις ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα για μικρά παιδιά και για τους νέους γονείς, τα πρωινά των Κυριακών.

Η σημερινή εκδήλωση, που «ανοίγει» τις φετινές εκδηλώσεις της ΚΝΕ στο «Συρμό» έχει τίτλο «Αντισταλινισμός, η εμπροσθοφυλακή του αντικομουνισμού».

Η εκδήλωση, που ξεκινάει στις 9 μ.μ., περιλαμβάνει κείμενα, αποσπάσματα από έργα του μεγάλου κομμουνιστή διανοητή Μπέρτολντ Μπρεχτ που αφορούν τις δίκες της Μόσχας, για την ελευθερία του ατόμου, για τον αντισταλινισμό, στην ουσία αντισοβιετισμό και πώς εξυπηρέτησε συγκεκριμένες επιδιώξεις. Θεατροποιημένα ποιήματα για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση από την θεατρική ομάδα της ΚΝΕ, μουσική από το λαϊκό - ρεμπέτικο σχήμα της ΚΝΕ, προβολή σοβιετικών animation της εποχής, που αναφέρονται στην κολεκτιβοποίηση, την εκβιομηχάνιση, το σταχανοφικό κίνημα, την ιμπεριαλιστική περικύκλωση της ΕΣΣΔ, καθώς και έκθεση βιβλίου από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Οπως σημειώνει η ομάδα της ΚΝΕ που την επιμελήθηκε:

«Τόνοι μελάνι χύνονται από τους αστούς ιστορικούς και πολιτικούς, από τα ΜΜΕ, το σχολείο, το πανεπιστήμιο ενάντια στο Στάλιν, με κάθε αφορμή. Στα 60 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη των λαών τον εξομοίωναν με το Χίτλερ, στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο που διατυπώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, καταγράφεται ως στυγνός εγκληματίας και δολοφόνος του σοβιετικού λαού και όχι μόνο...

Η επαγρύπνηση απέναντι στην αντεπαναστατική δράση του διεθνούς ιμπεριαλισμού, η εκτίμηση ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται με άλλες μορφές κατά την περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού ήταν αυτές που δέχτηκαν την πιο μεγάλη επίθεση. Χτυπάνε το Στάλιν γιατί ήταν ηγέτης του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο, γιατί η ταξική πάλη, παρά τα λεγόμενά τους συνεχίζεται σφοδρή, σφοδρότατη, γιατί όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται με την προσωρινή ήττα του σοσιαλισμού και αποτελούν μια σημαντική παρακαταθήκη για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Αυτό φοβούνται.

Εχοντας επίγνωση ότι η ιστορία δημιουργείται από τους λαούς παίρνοντας υπ' όψιν πάνω από όλα τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της εποχής όπου δρα και η συγκεκριμένη προσωπικότητα, η εκδήλωση μας δίνει απάντηση σε πολλά ιδεολογήματα που συναντάμε, για το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, αλλά και για τη δική μας προγραμματική αντίληψη».