Το λαθρεμπόριο ελπίδας που έστησε σε αυτήν την προεκλογική περίοδο το ΠΑΣΟΚ, «επενδύοντας» στα τεράστια λαϊκά προβλήματα - απόρροια της σκληρής ταξικής πολιτικής των εταίρων του δικομματισμού - αν απόψε το βράδυ αποτελέσει το «διαβατήριο» που θα του εξασφαλίσει την επάνοδό του στην εξουσία, η επόμενη μέρα θα γίνει η αφετηρία, για να εξαπολυθεί μια άγρια επιδρομή που θα πλήξει κάθε πτυχή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων.

Το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου, με αφετηρία τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, παρουσίασε ένα πρόγραμμα που, με την αρωγή των συγκροτημάτων του Τύπου και των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επιχείρησε να το εμφανίσει σαν τη ...«φιλολαϊκή διέξοδο» που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Με κεντρικά προεκλογικά συνθήματα την «ανάταξη της ελληνικής οικονομίας», τη «στήριξη του λαϊκού εισοδήματος», την «κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων», την «προώθηση των αναγκαίων τομών και αλλαγών», το ΠΑΣΟΚ επιδίωξε να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα ότι δήθεν «αναβαπτίζεται» και πραγματοποιεί μια «νέα αρχή». Ομως η «νέα αρχή» που επαγγέλλεται δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συνέχιση της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής, η οποία μάλιστα για να ανταποκριθεί στις τωρινές συνθήκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου θα περάσει σαν οδοστρωτήρας πάνω και από τις τελευταίες κατακτήσεις της εργατικής τάξης.

Η αποκωδικοποίηση ακριβώς των κεντρικών συνθημάτων που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ στην προεκλογική εκστρατεία αποκαλύπτει και τους στρατηγικούς του σχεδιασμούς για τις 5 του Οκτώβρη.

-- Η «ανάταξη της ελληνικής οικονομίας» περνάει μέσα από την παραπέρα ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων με επιδοτήσεις, κίνητρα και φοροαπαλλαγές μέσω του μοντέλου της «πράσινης ανάπτυξης». Οι τράπεζες θα συνεχίσουν να αποτελούν τον «πυλώνα» που θα διοχετεύσει τα «οικονομικά κρατικά πακέτα» για τη στήριξη της «πραγματικής οικονομίας», ενώ θα συνεχιστούν με αμείωτους ρυθμούς η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης και της Υγείας.

-- Η «προώθηση των αναγκαίων ριζικών τομών και αλλαγών» θα σηματοδοτήσει νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στην κοινωνική Ασφάλιση.

-- Η «κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων» θα περάσει μέσα από ένα «τριετές σταθεροποιητικό πρόγραμμα», όπως έχει εξαγγείλει ο Γ. Παπανδρέου που θα σηματοδοτήσει νέα σκληρή λιτότητα, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, αλλά και νέα φοροεπιδρομή μέσω των έμμεσων φόρων.

-- Η δήθεν «στήριξη του λαϊκού εισοδήματος» περιορίστηκε σε υποσχέσεις για «αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού», που θα φτάσουν μέχρι τα 30 λεπτά του ευρώ και αποτέλεσαν ακριβώς το δόλωμα που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ, για να υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο.

Αυτοί είναι οι κεντρικοί πυλώνες του σχεδίου του ΠΑΣΟΚ και είναι ίδιας κόπιας με τους αντίστοιχους σχεδιασμούς της ΝΔ, με την ανάλγητη πολιτική τους να τη χωρίζουν 30 λεπτά του ευρώ!! Ο εφιάλτης, που ετοιμάζουν είτε οι «πράσινοι» είτε οι «μπλε» πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου, έχει εκπονηθεί μέσα στους κόλπους της ΕΕ και στα πλαίσια του ευρωενωσιακού οικοδομήματος των μονοπωλίων δεσμεύει όλες τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών.

Ηδη το ΠΑΣΟΚ σημειώνει σε όλους τους τόνους ότι το πρόγραμμά του είναι «συμβατό» με τις κατευθύνσεις της Κομισιόν και «ανταποκρίνεται» στις υποδείξεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να ανακοινώσει ότι το νέο αυτόνομο υπουργείο Οικονομικών, που θα δημιουργήσει αν αναλάβει τη διακυβέρνηση, θα «στηριχθεί από μια ομάδα διεθνών οικονομολόγων με πείρα από τις διεθνείς αγορές». Αυτοί οι διεθνείς οικονομολόγοι με θητεία στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα θα έρθουν ακριβώς για να υποδείξουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις, τσακίζοντας τη ζωή των εργαζομένων.

«Αισθανόμαστε δικαιωμένοι από τη συζήτηση» που γίνεται αυτή τη στιγμή στην Κομισιόν, δήλωσε την Παρασκευή ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, αναφερόμενος στη συνεδρίαση του «ΕΚΟΦΙΝ», προσθέτοντας: «Η διαπραγμάτευση την οποία θα κάνουμε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την επόμενη μέρα, πάνω σε ένα συγκεκριμένο, απολύτως ρεαλιστικό τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, θα είναι επιτυχής»...

Στις 4 Οκτώβρη το ΠΑΣΟΚ, αν γίνει κυβέρνηση, ετοιμάζεται να μεταβεί στις Βρυξέλλες «έτοιμο» να καλύψει τις απαιτήσεις του επιτρόπου Οικονομίας της ΕΕ Χ. Αλμούνια για την κάλυψη των «δημοσιονομικών ελλειμμάτων» και την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Πρώτοι στόχοι του ΠΑΣΟΚ, όπως περιγράφονται και μέσα στο πρόγραμμα των «100 πρώτων ημερών», είναι η ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Στο στόχαστρό του θα μπουν οι εργασιακές σχέσεις και η Κοινωνική Ασφάλιση. Το σύνθημα έδωσε ο προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και πρωθυπουργός της Σουηδίας Φρ. Ρέινφελντ που πρότεινε «ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων παντού για την αντιμετώπιση της ύφεσης».

Το ΠΑΣΟΚ έχει δεσμευτεί ότι θα προωθήσει:

-- «Προγράμματακοινωνικής εργασίας σε τομείς της πράσινης οικονομίας, του περιβάλλοντος, των κοινωνικών υπηρεσιών και του πολιτισμού». Πρόκειται για «πρόγραμμα» που θα επεκτείνει τη μερική απασχόληση, με εργασιακές σχέσεις και αμοιβές που δε θα υπάγονται σε γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

-- «Επέκταση των«προγραμμάτων "stage" στον ιδιωτικό τομέα». Δηλαδή, διαιώνιση της ανασφάλιστης εργασίας με μισθούς των 400 και 500 ευρώ.

-- «Επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων για τέσσερα χρόνια», που απαλλάσσει τους επιχειρηματίες από την καταβολή ασφαλίστρων για τους εργαζομένους τους.

Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ με την πρότασή του για τη «θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις συντάξεις, όπου ανάλογα με τη δουλειά, ανάλογα με τις εισφορές, μπορεί να αυξηθεί η τελική σύνταξη», επιδιώκει να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης και τη μετατροπή της σε ανταποδοτικού χαρακτήρα.

Δηλαδή, για μια δημόσια βασική σύνταξη στο ύψος ενός ελάχιστου επιδόματος, για 500 ευρώ έκανε λόγο ο Γ. Παπανδρέου, με την ταυτόχρονη δημιουργία νέων επαγγελματικών ταμείων που θα λειτουργούν σε κεφαλαιοποιητική βάση, με ατομικούς λογαριασμούς για κάθε εργαζόμενο και ατομικά ασφαλιστικά συμβόλαια των εργαζομένων με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Ετσι, η σύνταξη θα καθορίζεται βάσει των εισφορών του εργαζομένου κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου του, με το κράτος και τους εργοδότες να μειώνουν όλο και περισσότερο τη συμμετοχή τους.

Το ΠΑΣΟΚ, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση, δε θα έρθει μόνο για να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, τις επιταγές και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αλλά γιατί στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και έχοντας παρακαταθήκη το «ένδοξο» παρελθόν του, μπορεί να εξασφαλίσει για λογαριασμό της άρχουσας τάξης ότι τα συγκεκριμένα μέτρα μπορούν να περάσουν με «κοινωνική συναίνεση». Αυτός ήταν και ο λόγος που η ντόπια αστική τάξη επέλεξε εξόφθαλμα να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ στην προεκλογική κούρσα και να το «πριμοδοτήσει» αδρά.

Πίσω από το σύνθημα «πάμε μαζί» που επέλεξε ο Γ. Παπανδρέου ως τελευταίο ψευδεπίγραφο κάλεσμα προς τα λαϊκά στρώματα, για να εξασφαλίσει την «ισχυρή αυτοδυναμία» κρύβεται η επιδίωξή του: Να προβάλει σαν μονόδρομο την απαίτηση συναίνεσης των εργαζομένων στην απώλεια κατακτήσεών τους, εμφανίζοντας σαν «κοινό στόχο» ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική τάξη την «ανάταξη της ελληνικής οικονομίας», δηλαδή τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Και έχει εργαλεία γι' αυτό στο κίνημα. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΕΣΑΣΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΣΕΒΕΕ είναι οι μοχλοί της ανοχής ή της υποταγής στην κυρίαρχη πολιτική.

Ο Γ. Παπανδρέου με τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι με την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» θα δημιουργηθεί νέος πλούτος και στο μέλλον θα υπάρξει «δίκαιη αναδιανομή» του προσπαθεί να χειραγωγήσει τις λαϊκές συνειδήσεις και να αποτρέψει στο επόμενο διάστημα την έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, το ΠΑΣΟΚ θα χρησιμοποιήσει και τις «πράσινες» πλειοψηφίες μέσα στα ρεφορμιστικά συνδικάτα, αξιοποιώντας τες σαν «αγωγούς» υπονόμευσης των λαϊκών διεκδικήσεων και κινητοποιήσεων. Εξάλλου, με τη δική τους πολύτιμη συνδρομή και τους «κοινωνικούς διαλόγους» που έστησαν, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ θεσμοθέτησαν τη μερική απασχόληση, τα ελαστικά ωράρια, καθήλωσαν τους μισθούς, ψήφισαν νόμους που αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης και μείωσαν τις συντάξιμες αποδοχές.

Επειδή, όμως, η έκρηξη της λαϊκής οργής, δεν μπορεί να «φιλτράρεται» πάντα, ο Γ. Παπανδρέου φρόντισε να θωρακίσει ακόμα περισσότερο τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής. Η εξαγγελία του για τη δημιουργία «νέου υπουργείου "προστασίας του πολίτη" για τη δημόσια ασφάλεια, την πολιτική προστασία και την πυρόσβεση», πίσω από τον ...«αθώο» τίτλο του κρύβει τη δημιουργία ενός υπερυπουργείου «εσωτερικής ασφάλειας» στα πρότυπα του αντίστοιχου υπουργείου των ΗΠΑ και ο νοών νοείτω...

Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, παραμένει σταθερά και αταλάντευτα ο έτερος πόλος διαχείρισης του συστήματος. Η διαχρονική του πορεία είναι συνδεμένη με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. Σήμερα, ο λαός πρέπει να το καταδικάσει στην κάλπη, μαζί με τη ΝΔ ενισχύοντας το ΚΚΕ και αύριο, αν το ΠΑΣΟΚ βρεθεί ξανά στην εξουσία, από την πρώτη στιγμή να σταθεί μέσα από τις γραμμές του ταξικού κινήματος απέναντί του.