Πολιτική δραστικής συρρίκνωσης της αγροτιάς εφάρμοσαν τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο των αντιαγροτικών αποφάσεων της ΕΕ. Και οι δυο τους, επιχειρούν με ωραία λόγια περί ανάπτυξης της υπαίθρου, περί ποιοτικής γεωργίας, περί πιστοποίησης προϊόντων, περί επιχειρηματιών αγροτών και διάφορα άλλα, να ρίξουν στάχτη στα μάτια της αγροτιάς. Πίσω από αυτά τα σλόγκαν επιχειρούν να καμουφλάρουν την προδιαγεγραμμένη πολιτική ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 οι απασχολούμενοι στη γεωργία ήταν το 30% στο σύνολο των αποσχολουμένων στη χώρα. Το 1998 ήταν το 17%, το 2003 το 14,6% και το 2008 το ποσοστό έπεσε στο 11,4%. Και η πορεία συρρίκνωσης θα συνεχιστεί. Το πιο δραματικό παράδειγμα είναι οι αγελαδοτρόφοι όπου από το 2000 μέχρι το 2008 ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 60,2%. Από 12.402 το 2000 έφτασαν να είναι 4.933 το 2008. Και φυσικά από τη μέση βγήκαν οι μικρομεσαίοι αγελαδοτρόφοι. Από την άλλη, τα μονοπώλια στον τομέα τροφίμων (ΦΑΓΕ, ΔΕΛΤΑ, κλπ.) γιγαντώθηκαν. Και θα γιγαντωθούν ακόμα περισσότερο.

Οσο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική η μικρομεσαία αγροτιά θα εξαναγκάζεται να φεύγει από τα χωράφια της και τη γη της θα την αρπάξουν μεγαλοαγρότες επιχειρηματίες, επιχειρηματικοί όμιλοι και κολοσσοί που δραστηριοποιούνται στον αγροτοδιατροφικό τομέα ή στον τουρισμό - αγροτουρισμό. Και η μικρομεσαία αγροτιά, στο όνομα μιας τέτοιας ανάπτυξης της υπαίθρου που καμία σχέση δεν έχει με τα συμφέροντά της, ή θα οδηγηθεί στην ανεργία ή θα αποτελεί φτηνή εργατική δύναμη, συνήθως χωρίς μόνιμη εργασία, σε φάρμες, αγροτικές και τουριστικές επιχειρήσεις. Αυτό το μέλλον επιφυλλάσσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η αγροτιά που παλεύει, αντιστέκεται και ελπίζει δεν έχει παρά να συνταχτεί με το ΚΚΕ και μεθαύριο να δώσει την πρέπουσα απάντηση στην κάλπη.