Ο αγώνας των εργαζομένων του Πειραιά ενάντια στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική πρέπει να ενταθεί
Η ανάγκη της κλιμάκωσης και έντασης του αγώνα ενάντια στα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης και κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ, ΕΚΠ και ΠΝΟ ήταν το συμπέρασμα που βγήκε κατά τη διάρκεια χτεσινής σύσκεψης που διοργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων Πειραιά.
Από όλους τους συνδικαλιστές που τοποθετήθηκαν στη σύσκεψη αυτό που τονίστηκε ιδιαίτερα ήταν η ένταση της ενημέρωσης των εργαζομένων στους τόπους δουλιάς, προκειμένου να γνωρίζουν ακριβώς τι ετοιμάζει η κυβέρνηση. Εισηγητικά ο γραμματέας του ΕΚΠ και στέλεχος του ΠΑΜΕ Μιχάλης Νουφαρίτσης αναφέρθηκε στη μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων στην πανελλαδική απεργία, που εκτιμάται ότι ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων, αλλά και στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στις 21 Οκτώβρη. «Εκφράστηκε έντονα μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις η αγανάκτηση και η αντίθεση των εργαζομένων. Εστειλαν το μήνυμα για τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα», είπε. Πρόσθεσε, δε, ότι η απόφαση για την απεργία πάρθηκε από τη ΓΣΕΕ κάτω από την όξυνση της κατάστασης, καθώς μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται ότι αυτό που προσπαθεί είναι να «ξεφουσκώσει» την αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων και να τους αποπροσανατολίσει. Κατέληξε, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων ότι τα σωματεία πρέπει να πάρουν αποφάσεις για κινητοποιήσεις, να ενημερώσουν τους εργαζόμενους και να πιέσουν τη ΓΣΕΕ να πάρει αποφάσεις ασκώντας της ταυτόχρονα κριτική και αποκαλύπτοντας το ρόλο της.
«Να ξεσηκώσουμε τους εργαζόμενους στους χώρους δουλιάς», είπε ο Γιώργος Αργυρής, από το χώρο των συνταξιούχων, που πήρε το λόγο στη συνέχεια. Υπογράμμισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη και ο τελευταίος εργαζόμενος να γνωρίζει τα καταστροφικά, όπως χαρακτήρισε, μέτρα της κυβέρνησης.
Από το χώρο των υγειονομικών η Κατερίνα Καλαρουτάκου, που εργάζεται στο Τζάνειο Νοσοκομείο αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο για την υγεία, το οποίο όπως είπε φτιάχνει «υγεία δύο ταχυτήτων». Για την πρόσφατη κινητοποίηση είπε ότι ήταν από τις πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων, ενώ υπογράμμισε ιδιαίτερα την ανάγκη τα εργατικά σωματεία να μπουν σε αυτόν τον αγώνα μια και είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι για τις αλλαγές που συντελούνται στο χώρο της υγείας.