Αυτό που πέρα από κάθε αμφιβολία επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά η προεκλογική αντιπαράθεση μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει, δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο και συμφέρον να εγκλωβιστούν στη λογική των διαχειριστών της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής. Δέστε το παράδειγμα με τη διαμάχη που ξέσπασε χτες γύρω από το δημόσιο δανεισμό. Το μεν ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ του γενναίου δανεισμού στην αρχή της θητείας ώστε «να καθαρίσει η αγορά, να ξεπληρώσει το δημόσιο αυτά που χρωστά σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή» (Λ. Κατσέλη). Από την άλλη, ο εκπρόσωπος της ΝΔ πιστεύει ότι βρήκε λαβράκι και κατήγγειλε χτες πως «επιβεβαιώνεται ότι το ΠΑΣΟΚ εάν κυβερνήσει θα δανειστεί και μάλιστα θα δανειστεί πολύ». Σιγά τα αίματα. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι αν θα δανειστεί το ελληνικό δημόσιο, αλλά για ποιο σκοπό δανείζεται, πού πάνε τα δανεικά και ποιος τα πληρώνει. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί, για παράδειγμα, ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δανείστηκαν τα προηγούμενα χρόνια για να βελτιώσουν σημαντικά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αφού η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται καθηλωμένη στα επίπεδα του 1984. Ούτε δανείζονται για την Παιδεία και την Υγεία, αφού οι δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ που κατευθύνονται στους τομείς αυτούς διαρκώς μειώνονται. Αντίθετα, είναι γνωστό ότι δανείζονται για να στηρίξουν τις τράπεζες και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Και το κάνουν όταν την ίδια ώρα ο παραγόμενος πλούτος φτάνει και περισσεύει για να ζει καλά ο λαός, να ικανοποιούνται όλες του οι ανάγκες. Αλλά δε φτάνει που τον κλέβουν οι πλουτοκράτες ελέω πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δανείζονται κι από πάνω και τους τα χαρίζουν. Το λογαριασμό βέβαια τον πληρώνει ο εργαζόμενος λαός, δίχως να ευθύνεται στο παραμικρό. Αυτή την αλήθεια όμως την κρύβουν οι θιασώτες της «καθαρής πολιτικής».