Ενας στους τέσσερις εργαζόμενους (25%) δήλωσε καθαρές αποδοχές μικρότερες από 750 ευρώ. Ταυτόχρονα, το 30% δηλώνει αποδοχές μεταξύ 750 και 1.000 ευρώ ενώ συνολικά το 18% των εργαζομένων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα κατατάσσεται στους χαμηλόμισθους αφού λαμβάνει κάτω από 650 ευρώ. Ακόμα, το 20% των εργαζομένων δουλεύει ανασφάλιστο.

Τα στοιχεία αυτά (σύμφωνα με την έρευνα της ΕΣΥΕ το β' τρίμηνο του 2008) δόθηκαν κατά τη χτεσινή παρουσίαση της Εκθεσης για την οικονομία και την απασχόληση του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ. Σύμφωνα με την εκτίμηση του Ινστιτούτου η πραγματική ανεργία βρίσκεται στο 15,5%, με τάσεις ανόδου. Παράλληλα, οι μερικά απασχολούμενοι ανέρχονται σε 270.000, οι προσωρινά απασχολούμενοι σε 330.000, ενώ 20.000 εργάζονται με το καθεστώς της ενοικίασης. Το 25% των επιχειρήσεων κάνει χρήση εργολαβιών. Σύμφωνα με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) οι 7 στους 10 ανασφάλιστους είναι Ελληνες, ενώ εκτεταμένη είναι η παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και κυρίως στο ύψος του μισθού, στην καταβολή δεδουλευμένων, στα ωράρια, στην πληρωμή υπερωριών, στη χορήγηση αδειών, στην υγιεινή και την ασφάλεια...

Βέβαια, οι εργαζόμενοι δεν περίμεναν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να τους περιγράψει την κατάσταση. Γνωρίζουν το καθεστώς της άγριας εκμετάλλευσης που υφίστανται μέσα στις επιχειρήσεις από την καλή και από την ανάποδη. Και το υφίστανται από τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους οποίους η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τους έχει αναδείξει σε προνομιακούς συνομιλητές και «κοινωνικούς εταίρους»! Απ' αυτούς με τους οποίους μόλις πρόσφατα ο κατά τ' άλλα «λάβρος» πρόεδρος της ΓΣΕΕ υπέγραψε την περίφημη «συμφωνία των 11 σημείων σύγκλισης» με τον ΣΕΒ για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Γιατί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι συνένοχη στο διαρκές έγκλημα που συντελείται σε βάρος των εργαζομένων. Οι γλίσχροι μισθοί είναι και δικό της έργο. Η μερική απασχόληση, η ενοικίαση και οι εργολαβίες έχουν και τη δική της σφραγίδα. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, υπεραμύνθηκε των αυξήσεων του ενός ευρώ που συνυπέγραψε με την τελευταία Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, όταν το ίδιο το ΙΝΕ αναγνωρίζει ότι οι σημερινοί κατώτεροι μισθοί βρίσκονται κάτω από τους μισθούς του 1984!

Αλλά δεν είναι μόνο τα πεπραγμένα του χτες. Είναι και το τι πραγματικά προτείνει σήμερα η πλειοψηφία. Γιατί ενώ δήθεν τάσσεται κατά της «ευελιξίας», αρκετές από τις προτάσεις της την ανακυκλώνουν: Ετσι, αντί για πάλη κατά της μερικής απασχόλησης, ζητάει να θεσπιστεί όριο εργάσιμου χρόνου στις 20 ώρες τη βδομάδα. Θα πάψει όμως έτσι ο μερικώς απασχολούμενος να έχει μισό μεροκάματο αν οι 17 και 18 ώρες τη βδομάδα γίνουν 20 ώρες; Το ίδιο και για τους «ενοικιαζόμενους εργαζόμενους». Τι προτείνει η ΓΣΕΕ; «Σε πρώτο στάδιο - λέει - επιβάλλεται η λήψη μέτρων... προκειμένου να περιοριστούν οι όροι εκμετάλλευσης». «Σε δεύτερο στάδιο η ανάπτυξη και αναβάθμιση του ρόλου του ΟΑΕΔ...». Γιατί άραγε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δε ζητά ευθέως την κατάργηση των δουλεμπορικών; Αυτό δε χωράει στο «αναπτυξιακό μοντέλο» της ΓΣΕΕ;

Κατά τ' άλλα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μιλώντας ως «ηχείο» του ΠΑΣΟΚ μίλησε για ένα «νέο παραγωγικό υπόδειγμα με πυρήνα την πράσινη ανάπτυξη», τάχθηκε υπέρ της θέσης του ΠΑΣΟΚ για τις αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό και της θέσης του για το φορολογικό, ενώ τάχθηκε και υπέρ ενός κράτους που θα λειτουργεί ως «επιτελικό όργανο»...