Οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την 11^η Σεπτεμβρίου του 2001 και η εφιαλτική «εικονοποίησή» της που έχει εγγραφεί στο συλλογικό μνημονικό, μέσω των αναρίθμητων επαναλήψεών της, παραμένει το κύριο εργαλείο χειραγώγησης των συνειδήσεων των Αμερικανών πολιτών αλλά και της οικουμένης. Παραμένει παρά το γεγονός ότι ο «λαομίσητος Μπους» έχει πλέον απομακρυνθεί από την εικόνα και στο Λευκό Οίκο κατοικοεδρεύει ο Μπαράκ Ομπάμα.

Ετσι, τα γεγονότα - η πρόσκρουση του «Μπόινγκ» στον ανατολικό πύργο των «Διδύμων», που συναποτελούσαν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, στις 08:46, ενός δεύτερου στο δυτικό στις 09:02, η τρίτη επίθεση με επιβατικό στο Πεντάγωνο, η συντριβή ενός τέταρτου, στη συνέχεια η κατάρρευση των «Διδύμων», εκλήφθησαν, κυρίως, ως εικόνες, παρά το γεγονός ότι η αμφισβήτηση λόγω των αναρίθμητων ερωτηματικών για το τι πραγματικά συνέβη, οκτώ χρόνια μετά είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

Εντούτοις, οι εικόνες αυτές αναμένεται να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται, όπως κρίνεται αναγκαίο, από το νέο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, που όχι μόνο δεν έχει πρόθεση να αλλάξει πολιτική, αλλά έχει θέσει ως προτεραιότητα την αναβάθμιση του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» τόσο εγχωρίως όσο και διεθνώς. Ετσι, τα κάπου 3.000 θύματα των επιθέσεων, εργαζόμενοι, πυροσβέστες, πολίτες, που χρησιμοποιήθηκαν κυνικά ως άλλοθι - παρότι εκατοντάδες οικογένειες που θρήνησαν απώλειες αντιτάχθηκαν στη διάπραξη ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων στ' όνομά τους - θα εξακολουθήσουν να αποτελούν άλλοθι.

Την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου ετέθησαν σε εφαρμογή σχέδια που προϋπήρχαν για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, το 2001, αλλά και στο Ιράκ, το 2003. Οι δύο συρράξεις συνεχίζονται ως σήμερα, με το αριθμό των αμάχων νεκρών να έχει περάσει προ πολλού το εκατομμύριο. Ηταν κάτι που έγινε με τραγικά προβλέψιμο τρόπο.

Την 15η Σεπτέμβρη 2001, η ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε: «Η συμπάθεια απέναντι στα θύματα και το δοκιμαζόμενο αμερικανικό λαό δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετατραπεί σε ανοχή στην κρατική πολιτική των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που οργανώνουν την κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, δημιουργούν και εκπαιδεύουν τρομοκρατικές ομάδες... Η ηγεσία των ΗΠΑ δεν έχει συμφέρον να λάμψει η αλήθεια, αλλά να κυριαρχήσει η υποψία εναντίον αντιπάλων κρατών και λαών, ώστε να δικαιολογηθούν νέες επιθέσεις και ανομίες τους»,και προειδοποιούσε ότι«οι ΗΠΑ θέτουν στο στόχαστρό τους χώρες και περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως είναι το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες αραβικές χώρες (ώστε) να κατακτηθούν όλοι οι πετρελαϊκοί δρόμοι» και να συνεχίσει να ελέγχεται «η περιοχή της Μέσης Ανατολής».

Αυτά έλεγε το ΚΚΕ, την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ (τότε κυβέρνηση), η ΝΔ και διάφοροι δήθεν αριστεροί έσπευδαν να πάρουν θέση στον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο».

Για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών στόχων χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να χρησιμοποιείται η «αλ Κάιντα».

Η «αλ Κάιντα», το νεφέλωμα που φέρεται να συντονίζει τη «διεθνή τρομοκρατία», και ο Οσάμα μπιν Λάντεν, ενσάρκωσαν τον «εχθρό» της κυβέρνησης των ΗΠΑ και όσων «είναι μαζί τους» (γιατί αλλιώς «είναι εναντίον τους», όπως το έθεσε από τις πρώτες ημέρες μετά από εκείνο το πρωινό ο Πρόεδρος Τζορτζ Ουόκερ Μπους). Η αντίδραση της αμερικανικής ηγεσίας, ο «αέναος» πόλεμος «κατά της τρομοκρατίας», αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί το πολιτικό στρατήγημα για την εμπέδωση, την εμβάθυνση και την επέκταση της κυριαρχίας της σε διεθνές επίπεδο, και την υπαγωγή, κατ' ουσίαν, των υπόλοιπων δυνάμεων του συστήματος στις στρατηγικές της επιδιώξεις και τις πολιτικές της διαθέσεις. Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, Πολ Γούλφοβιτς, το έθεσε ωμά: αν δεν υπήρχε η 11η Σεπτέμβρη, θα έπρεπε να εφευρεθεί. Το ίδιο και το «δίκτυο» οργανώσεων «υπό» την «αλ Κάιντα».

Η διαρκής δράση που τους αποδίδεται - από την Ινδονησία ως τη Βόρεια Οσετία, από την Ισπανία ως τη Σαουδική Αραβία και το Κέρας της Αφρικής, από την Τουρκία ως τις Φιλιππίνες ακόμη έως και τη Λατινική Αμερική - έχει διπλή «χρησιμότητα»: αφ' ενός, «δικαιώνει» το σκεπτικό και δημιουργεί «αποδοχή» για τη συνέχιση του «αντιτρομοκρατικού πολέμου». Αφ' ετέρου, το ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν και οι «ακόλουθοί του» σκοτώνουν στο όνομα τάχα του Ισλάμ χρησιμοποιείται έως σήμερα.

Το δίκτυο της «αλ Κάιντα» είναι τρόπο τινά και η σημαία και του νέου Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα που πριν καν εκλεγεί Πρόεδρος είχε προετοιμάσει το έδαφος για την διεύρυνση του πολέμου και στο Πακιστάν καθώς, όπως και ο προκάτοχός του Τζορτζ Μπους, θεωρεί ότι η «αλ Κάιντα» προετοιμάζει επίθεση στις ΗΠΑ, από τη βάση της που βρίσκεται κάπου στο Πακιστάν. Λίγο καιρό μετά την εκλογή του ο Ομπάμα δήλωσε στους υπουργούς του αλλά και σε ανώτερους διπλωματικούς υπαλλήλους στο Λευκό Οίκο ότι «η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη», ενώ πρόσθεσε ότι «έχουμε ένα ξεκάθαρο και συγκεκριμένο στόχο. Να αναστατώσουμε, να ξηλώσουμε και εντέλει να νικήσουμε την "αλ Κάιντα" σε Πακιστάν και Αφγανιστάν αλλά και να αποτρέψουμε την επιστροφή της σε οποιαδήποτε από τις δύο χώρες στο μέλλον». Ετσι επισημοποιήθηκε η διεύρυνση του πολέμου και στο Πακιστάν - σε αυτή την περίπτωση άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής αλλά και «ογκόλιθοι» όπως η Ινδία δεν πρόκειται να μείνουν ανεπηρέαστες από τη διεύρυνση της σύρραξης.

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 σήμανε και το σάλπισμα της επίθεσης στα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» έχει μετατραπεί σε ευθύ πόλεμο κατά των πιο θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων με περιστολή πολιτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ασία και την προώθηση, σχεδόν αναντίρρητα, μιας κοινωνίας διαρκούς «παρακολούθησης» των πολιτών ως υπόπτων (νόμοι PATRIOT I, II στην Αμερική, ανάλογοι στην Ευρώπη).

Η όξυνση της κρατικής καταστολής σε διεθνές επίπεδο έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια και έχει κατορθώσει εν μέρει να μετατρέψει τον πλανήτη σε αχανές στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και οι τρομονόμοι «επιτρέπουν» τα βασανιστήρια, την παρατεταμένη προφυλάκιση ακόμα και χωρίς απαγγελία κατηγοριών, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, τις κάμερες, τις μυστικές φυλακές, τις παρακολουθήσεις, την αστυνομική αυθαιρεσία, το σιωπηλά θεσμοθετημένο παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών και τη συνειδητή προσπάθεια επιβολής της πειθούς διά της καλλιέργειας του φόβου. Ακόμη και στην αυτοαποκαλούμενη «δημοκρατική» Ευρώπη, είναι το κυρίαρχο μοντέλο άσκησης πολιτικής και διατήρησης της εξουσίας, προκειμένου να προωθηθούν μέτρα και πρωτοβουλίες όπως απολύσεις, νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, εκτροπή προϋπολογισμών σε στρατιωτικές - αστυνομικές δαπάνες.

Αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής υπήρξε η επανεισαγωγή της χρήσης των βασανιστηρίων (Γκουαντάναμο, Αμπού Γκράιμπ, Αφγανιστάν). Παράλληλα, βοήθησε στη συγκάλυψη των πραγματικών στόχων των δυνάμεων του συστήματος, στην αναδιανομή των πλουτοπαραγωγικών πόρων και την επαναχάραξη των γεωπολιτικών συνθηκών. Ομως, οι αντιθέσεις των δυνάμεων του συστήματος έγιναν εμφανείς στην πορεία προς τον καταφανώς παράνομο πόλεμο εναντίον του Ιράκ και συνεχίζουν να εκδηλώνονται, όπως και η αντίσταση στις νεοαποικιακές πρακτικές τους και στην ωμή ιμπεριαλιστική πολιτική τους. Η αποδόμηση και οι αποκαλύψεις για τα χονδροειδή ψέματα που χρησιμοποιήθηκαν ως άλλοθι από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία για τον πόλεμο κατά του Ιράκ, επισήμαιναν αναλυτές, ίσως δείχνουν τον τρόπο για να ερευνηθεί και να αποτιμηθεί τι ακριβώς συνέβη την 11η Σεπτέμβρη 2001.

Οκτώ χρόνια μετά τίποτα δεν έχει αποτιμηθεί... Οι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις συνεχίζονται, οι πρακτικές των βασανιστηρίων και των μυστικών φυλακών, τουλάχιστον εκ μέρους των ΗΠΑ, «ξεπλένονται» με εντολή του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, μέσω της ανακοίνωσης της σύστασης μίας νέας ειδικής μονάδας - θα ονομάζεται High-Value Detainee Interrogation Group και θα απαρτίζεται από στελέχη που θα προέρχονται όχι μόνον από τις υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά και οργανισμών που είναι επιφορτισμένοι με την τήρηση των νόμων - η οποία θα αναλάβει την ευθύνη ανάκρισης των υπόπτων για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Η κίνηση «εκσυγχρονισμού» ήταν αναγκαία καθώς ο σάλος που ακολουθεί το σάλο που έχει προκληθεί από τις συνεχείς αποκαλύψεις για τα βασανιστήρια που χρησιμοποίησε η CIA επί προεδρίας Μπους, μεταξύ άλλων εικονικές εκτελέσεις και απειλή όπλων αλλά ακόμη και ηλεκτρικών τρυπανιών, είχε προκαλέσει «ανήκεστες βλάβες στο σύστημα».

«Ανήκεστες βλάβες» προκάλεσαν και οι συνεχείς αποκαλύψεις για τη δράση της διαβόητης εταιρείας ασφάλειας «Μπλακγουότερ» - που εξαναγκάστηκε μετά τη σφαγή στην πλατεία Νισούρ στο Ιράκ να αλλάξει το όνομά της σε «Xe-» στο «πλευρό» των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Η Μπλακγουότερ είχε άμεση ανάμειξη και στο μυστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης Μπους για συλλήψεις ή εκτελέσεις επιλεγμένων στόχων, υποτίθεται «τρομοκρατών», ενώ «οι μυστικές υπηρεσίες είχαν αναθέσει στην "Μπλακγουότερ" και τη μεταφορά κρατουμένων από το Γκουαντάναμο για ανακρίσεις σε μυστικές φυλακές στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν και το Ουζμπεκιστάν». Οσο για το περιβόητο κλείσιμο του Γκουαντάναμο που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος Ομπάμα αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, αναμένεται, ενώ κάποιο από τους κρατούμενους, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους κρατούνται χρόνια χωρίς ποτέ να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, θα μεταφερθούν σε φυλακές εντός των ΗΠΑ, ενώ οι περισσότεροι «μοιράζονται» σε διάφορες χώρες, κυρίως ευρωπαϊκές που έσπευσαν να στηρίξουν το νέο Πρόεδρο, όπως ακριβώς έσπευσαν να στηρίξουν τον προηγούμενο Πρόεδρο παρά την επίσημη αντίθεση, στο σύστημα των μυστικών φυλακών ή στις διαβόητες πτήσεις των αερογραμμών της CIA.